21-04-2014، 18:44
منظومه شمسي دو ميليون سال پيرتر از محاسبات قبلي دانشمند‌ان
تحقیقات نشان داده است كه منظومه شمسي دو ميليون سال پيرتر از محاسبات قبلي دانشمند‌ان است.
محققان با مطالعه روي قطعاتي از يك شهاب سنگ دريافته‌اند كه اين سنگ فضايي 4.5682 ميليارد سال قدمت دارد كه اين رقم فراتر از محاسبات گذشته از سن منظومه خورشيدي است و نشان مي‌دهد كه منظومه خورشيدي ما حدود دو ميليون سال پيرتر از تصور قبلي دانشمند‌ان است.اين كشف جديد به اخترشناسان در زمينه درك بهتر چگونگي شكل گيري خورشيد و سيارات كمك خواهد كرد.
ميناكشي وادهوا، محقق دانشگاه ايالتي آريزونا در اين تحقيق خاطرنشان كرد: ما معتقديم كه اين رقم جديد، دقيق‌ترين و صحيح ترين محاسبه درباره سن منظومه خورشيدي تاكنون است.
محققان در اين پژوهش روي شهاب سنگ NWA2364 مطالعه كرده‌اند كه در سال 2004 در منطقه‌اي در مراكش سقوط كرد. آنها فراواني سه ايزوتوپ سرب را كه نسخه هايي از اين عنصر با جرم اتمي متفاوت هستند، اندازه‌گيري كردند.مقايسه مقادير سه ايزوتوپ سرب و ارتباط ارقام به دست آمده با سرعت شناخته شده تجزيه ايزوتوپ‌هاي راديواكتيو اورانيوم محققان را به عدد 4.5682 ميليارد سال رساند.جزئيات اين تحقيق در مجله نيچر ژئوساينس منتشر شده است.
تحقیقات نشان داده است كه منظومه شمسي دو ميليون سال پيرتر از محاسبات قبلي دانشمند‌ان است.
محققان با مطالعه روي قطعاتي از يك شهاب سنگ دريافته‌اند كه اين سنگ فضايي 4.5682 ميليارد سال قدمت دارد كه اين رقم فراتر از محاسبات گذشته از سن منظومه خورشيدي است و نشان مي‌دهد كه منظومه خورشيدي ما حدود دو ميليون سال پيرتر از تصور قبلي دانشمند‌ان است.اين كشف جديد به اخترشناسان در زمينه درك بهتر چگونگي شكل گيري خورشيد و سيارات كمك خواهد كرد.
ميناكشي وادهوا، محقق دانشگاه ايالتي آريزونا در اين تحقيق خاطرنشان كرد: ما معتقديم كه اين رقم جديد، دقيق‌ترين و صحيح ترين محاسبه درباره سن منظومه خورشيدي تاكنون است.
محققان در اين پژوهش روي شهاب سنگ NWA2364 مطالعه كرده‌اند كه در سال 2004 در منطقه‌اي در مراكش سقوط كرد. آنها فراواني سه ايزوتوپ سرب را كه نسخه هايي از اين عنصر با جرم اتمي متفاوت هستند، اندازه‌گيري كردند.مقايسه مقادير سه ايزوتوپ سرب و ارتباط ارقام به دست آمده با سرعت شناخته شده تجزيه ايزوتوپ‌هاي راديواكتيو اورانيوم محققان را به عدد 4.5682 ميليارد سال رساند.جزئيات اين تحقيق در مجله نيچر ژئوساينس منتشر شده است.