05-06-2014، 11:29
رنو، (به فرانسوی: Renault) شرکت خودروسازی فرانسوی است، که به تولید اتومبیل‌های سواری، ون، کامیونت، کامیون، تریلر، تراکتور، اتوریل، اتوبوس و خودروهای برقی مشغول است. دفتر مرکزی رنو در بولونی بیانکور، فرانسه قرار دارد.
شرکت رنو در سال ۲۰۱۱ پس از گروه فولکس‌واگن و پژو سیتروئن به‌عنوان سومین خودروساز اروپا شناخته‌شد. این شرکت هم‌اکنون در رتبه نهم از بزرگترین شرکت‌های خودروسازی جهان قرار دارد.
شرکت رنو مالک شرکت خودروسازی رومانیایی داچیا، شرکت ترکیه‌ای اویاک-رنو و شرکت کره‌ای رنو سامسونگ موتورز به‌شمار می‌آید، این شرکت هم‌چنین ۴۳٫۴٪ درصد از سهام شرکت ژاپنی نیسان و ۲۵٪ درصد از شرکت روس آوتوواز را در اختیار دارد. در حال حاضر کارلوس غصن در جایگاه مدیرعامل و رییس هیئت مدیره رنو، عملأ سکان رهبری این شرکت فرانسوی را در دست دارد. وی همین مناصب را نیز در شرکت ژاپنی نیسان برعهده دارد.
این دو کمپانی در پی ادغام و راه‌اندازی گروه رنو-نیسان آلیانس، هم‌اکنون به‌عنوان چهارمین گروه خودروسازی بزرگ جهان، محسوب می‌شوند. دولت فرانسه با در اختیار داشتن ۱۵٪ درصد از سهام رنو، بزرگترین سهام‌دار آن محسوب می‌شود.
رنو فعالیت گسترده‌ای نیز در مسابقات اتومبیل‌رانی و موتوراسپرت داشته و تیم فرمول یک رنو در طول سال‌های گذشته، یکی از موفق‌ترین تیم‌های فرمول یک بوده‌است.
تاریخچه
شرکت رنو در سال ۱۸۹۸ توسط لوئی رنو و برادرانش (مارسل و فرناند) با نام شرکت برادران رنو با یک سرمایه کوچک تاسیس شد. با گسترش سریع شرکت، فروش سالانه آنها بالا گرفت و با توسعه نیروی کار در سال ۱۹۰۲ توانستند وسعت کارخانه را به ۷٫۵۰۰ متر مربع گسترش دهند. در همان سال، لوئی اقدام به ساخت اولین موتور رنو با چهار سیلندر و ۲۴ اسب بخار نمود و خیلی زود بعد از آن امتیاز موتور توربو را برای او در بر داشت.
در سال ۱۹۰۳ در مسابقه‌ای که بین پاریس و مادرید انجام شد، در اثر تصادف، مارسل رنو در سن ۳۱ سالگی درگذشت. در این تصادف ۶ نفر کشته و ۱۵ نفر آسیب دیدند.
در این سال فرناند رنو، شروع به دایر کردن فروش محصولات برادران رنو و شبکه فروش و تاسیس کمپانی در خارج از فرانسه، در کشورهای انگلستان، بلژیک، ایتالیا، آلمان و اسپانیا نمود. در سال ۱۹۱۹ لوئی رنو در صنایع اتومبیل اروپا بطور جداگانه در مقابل رقیبان آمریکایی رخنه کرد و با آنها رقابت نمود.
در سال ۱۹۴۰ بعد از اینکه فرانسه به اشغال آلمان درآمد لوئی رنو از ساختن تانک برای آلمان نازی سر باز زد و آلمان‌ها کنترل کارخانه را در دست گرفته و شروع به ساخت کامیون‌های بارکش نمودند.
در آن زمان دولت موقت جمهوری فرانسه، لوئی رنو را، متهم به همکاری با آلمان‌ها کرده و بعد از آزادسازی ویشی فرانسه در سال ۱۹۴۴ وی را دستگیر نموده و در زندان فرزنه زندانی کردند. وی در اوضاع آشفته آن روزها، در حالی که منتظر محاکمه خود بود، در زندان درگذشت.
در اول ژانویه ۱۹۴۵ در پی حکم ژنرال دوگل، بر اساس اتهامی اثبات نشده، کمپانی از لوئی رنو سلب امتیاز شده و کارخانه رنو، ملی اعلام شد.
این شرکت در سال ۱۹۹۰ کارخانجات ماک را خریداری کرد و در حال حاضر نیز مالک آن می‌باشد. رنو در سال ۱۹۹۹ معادل، ۴۵٪ درصد از سهام نیسان را خرید و ۱۵٪ درصد سهام خود را به نیسان داد. در همین سال سامسونگ نیز به رنو پیوست و با مشارکت دو شرکت رنو سامسونگ موتورز راه‌اندازی شد.
در سال ۲۰۰۰ قراردادی بین ولوو و رنو امضا شد که با واگذاری ۲۰٪ درصد سهام ولوو به این شرکت، رنو حضور فعالی در ساخت کامیون پیدا کرد. در سال ۲۰۰۱ ساخت دوچرخه‌های کوهستانی و خیابانی را آغاز کرد و مشارکت رنو و نیسان سبب شد که نیسان به سود دهی بیشتری برسد.
رنو در سال ۲۰۰۵ با رانندگی فرناندو آلونسو به قهرمانی مسابقات فرمول یک دست یافت و در سال ۲۰۰۹ شروع به طراحی و ساخت خودروهای الکتریکی کرد. رنو با مشارکت فرانس تلکوم اولین تولیدکننده اتومبیل «ادیس لاین» با سیستم ماهواره‌ای بوده و مدل «ول ساتیس» رنو به عنوان بی صداترین اتومبیل جهان شناخته شده است. دفتر مرکزی رنو در بیلانکورت واقع شده و بیش از ۱۲۴ هزار نفر در ۱۱۸ کشور دنیا برای رنو کار می‌کنند.