انجمن های تخصصی فلش خور

هواپیمای بوئینگ ۷۱۷

بوئینگ ۷۱۷ Boeing 717 یک هواپیمای مسافربری ساخته شرکت بوئینگ کشور آمریکا است. این هواپیما در ابتدا توسط شرکت مک دانل داگلاس با عنوان MD-95 تولید شد و نخستین بار در سال ۱۹۹۱ در نمایشگاه هوایی پاریس عرضه شد. کار طراحی آن تا سال ۹۷ توسط بوئینگ به پایان رسید و یک سال بعد نخستین پرواز آن انجام شد. از سپتامبر ۱۹۹۹ وارد ناوگان تجاری هوایی شد . این هواپیما برای حمل حدود یکصد مسافر طراحی شد و نخستین سفارش ساخت آن در سال ۱۹۹۵ به بوئینگ داده شد. امروزه بیشتر توسط شرکت‌های هوایی آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد .


مشخصات

بوئینگ ۷۱۷ دارای دو موتور توربوفن چسبیده به بدنه و در بخش انتهایی هواپیماست.
فاصله نوک دو بال: ۲۸٫۵ متر
طول: ۲۶٫۵ متر
ارتفاع: ۸٫۹ متر
ظرفیت مسافر: ۱۱۷ نفر
بیشینه سرعت: ۷۶/۰ ماخ (۸۱۱ کیلومتر بر ساعت)
محدوده پرواز: ۳۵۵۶ کیلومتر

مدل‌ها

717-200 مدل استاندارد.
717-300 مدل پیشنهادی با طول بیشتر برای حمل حدود ۱۳۰ مسافر.

بوئینگ ۷۲۷ هواپیمای جت مسافربری بزرگی است که شرکت بوئینگ از سال ۱۹۶۳ می‌ساخت. این هواپیما بسیار موفق و محبوب بود و بسیاری از شرکت‌های هوایی چند فروند از آن را در ناوگان هوائی خود داشتند. ۷۲۷ هنوز در برخی از شرکت‌ها به‌کار می‌رود. ۷۲۷ از آخرین هواپیماهایی است که نیاز به مهندس پرواز دارد، در حالی‌که در بیشتر هواپیماهای مسافری امروز وظایف مهندس پرواز را سیستم‌های کامپیوتری انجام می‌دهند.

هواپیمائی ملی ایران چند فروند از این هواپیما را خرید. ۷۲۷ اولین هواپیمای جت هواپیمائی ملی ایران بود

این یک هواپیمای سایز متوسط، بدنه باریک سه موتوره‌است. اولین نسخه این هواپیما در سال ۱۹۶۳ پرواز کرد. برای چندین دهه این هواپیما بیشترین تولید هواپیماهای مسافربری در دنیا را داشت. تا زمان پایان تولید این هواپیما در سال ۱۹۸۴ در مجموع هزار و ۸۳۱ تولید شد.

این هواپیما گنجایش حمل ۱۶۳ تا ۱۸۹مسافر و یا ۱۹ هزار و ۴۰۰ کیلوگرم بار مفید را دارد. علاوه بر پروازهای داخلی شعاع متوسط این هواپیما برای پروازهای بین‌المللی نیز استفاده شده‌است. به طوریکه بسیاری از شرکتهای هوایی حمل و نقل هوایی و شرکتهای چارتر از این هواپیما بهره گرفته‌اند.

تا آغاز قرن ۲۱ این هواپیما هنوز در خدمت بسیاری از شرکت‌های هواپیمایی بود اما پس از حوادث ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و کاهش فروش بلیت‌های سفرهای هوایی، افزایش قیمت سوخت و افزایش هزینه‌های تعمیر هواپیماهای قدیمی تر، بسیاری از این شرکتها ۷۲۷ خود را از سرویس خارج کردند. آخرین نمونه ۷۲۷ رسماً در سال ۲۰۰۳ از رده خارج شد، هرچند این هواپیما هنوز در خدمت شرکت ای هواپیمایی کوچک، شرکتهای چارتر و شرکت‌های حمل و نقل است. تا آگوست ۲۰۱۰ در مجموع ۳۹۸ بوئینگ ۷۲۷ مسافری در تمام نسخه‌ها در سرویسهای هوایی تجاری خدمت می‌کنند.

۷۲۷ موفقیت خود را به دلیل توانایی بالایی که در عمل کردن در پیست‌های کوتاه دارد به دست آورده‌است. به همین علت شرکتهای هواپیمایی موفق شدند با کمک این هواپیما، شهرهای کوچک و توریستی را به شهرهای بزرگ متصل کنند.


نیروی پیشرانه


بوئینگ ۷۲۷ دارای ۳ موتور جت است که دوتای آنها در دو سوی قسمت عقب بدنه، و سومی زیر دم هواپیما نصب است. بوئینگ ۷۲۷: هواپیمای بوئینگ ۷۲۷ برای مدتی طولانی، محبوبترین هواپیمای مسافربری در دنیا بوده‌است. برای اولین بار این هواپیما در دهه ۱۹۶۰ چند سال پیش از خواهر بزرگتر و مشهورتر خود یعنی Boeing ۷۴۷ به پرواز در آمد.

بوئینگ ۷۲۷ همکاری بسیار موفقی با شرکت‌های هواپیمایی در سراسر دنیا داشته‌است چرا که توانائی فرود آمدن در باندهای فرودگاهی کوچکتر را داراست و در عین حال مسافتهای متوسط را می‌تواند طی کند. این توانایی در هواپیمای مدل ۷۲۷ باعث شده تا شرکتهای هواپیمایی قادر باشند مسافران و توریستها را از شهرهای پر جمعیت که فرودگاه‌های کوچکی دارند به مقاصد توریستی در سراسر دنیا جا به جا نمایند.

یکی از دلایلی که به این هواپیما توانایی فرود آمدن در باندهای فرودگاهی کوچکتر را می‌دهد طراحی منحصربه‌فرد بالهای آن است. مدل ۷۲۷ می‌تواند سطح بالهای خود را با بازکردن باله‌های کوچک پشتی تا دو برابر افزایش دهد و به این ترتیب با ثبات و پایداری قابل توجهی در سرعتهای پایین پرواز نماید. در عین حال ۳ موتور قدرتمند این هواپیما، امکان برخاست سریع از روی باند را به این مدل می‌دهد.

حتی زمانی که مدل ۷۴۷ در دهه ۱۹۷۰ وارد بازار شد، شرکتهای هواپیمایی بین‌المللی هنوز خواستار ۷۲۷ بودند. دلیل دیگر محبوبیت مدل ۷۲۷ این بود که این هواپیما می‌تواند محدوده متنوعی از پروازها با مسافتهای مختلف را پوشش دهد. برای مثال پروازهای اروپا، آفریقا، آسیا، استرالیا، آمریکای شمالی، جزایر کاریسبی، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی را می‌توان نام برد.

Boeing ۷۲۷ حتی برای شرکتهای باربری هوایی و چارتری نیز محبوبیت داشت. شرکت Federal Express با استفاده از ۷۲۷ در سال ۱۹۷۵ در واقع آغازگر بهره برداری از این مدل در صنعت Cargo بود. شرکتهای هواپیمایی دیگر نیز نظیر Carnival Cruiselines از این هواپیما برای جابه جایی مسافران و باربری هوایی استفاده نموده‌اند. Boeing 727 production line(Neg#: P41126) هواپیما Boeing ۷۲۷ به حدی محبوبیت پیدا کرد که گاهی از آن به عنوان DC-۳ عصر هواپیمایی یاد می‌شود، به این معنی که ۷۲۷ هواپیمایی قابل اعتماد و تطبیق پذیر و همه کاره بود که اصلی ترین بخش ناوگان بسیاری از شرکتهای هواپیمایی را تشکیل می‌داد.

در پایان قرن بیستم، هواپیمای Boeing۷۲۷ هنوز بخش قابل توجهی از ناوگان هوایی بسیاری از شرکتهای هواپیمایی آمریکایی را به خود اختصاص داده بود. ولی وقایع گوناگونی این محبوبیت را به تدریج کم رنگ تر کرد. شاید وضعیت اقتصادی پس از حوادث ۱۱ سپتامبر را بتوان یکی از مهمترین این وقایع نام برد که بیش از همه بر صنعت هواپیمایی ایالات متحده تاثیر گذار بود. بیشتر شرکتها به سراغ هواپیماهای دوموتوره می‌رفتند تا بتوانند از این طریق در مصرف سوخت صرفه جویی کرده و هزینه‌های خود را کاهش دهند.

از طرف دیگر ۷۲۷ یکی از آخرین مدلهایی بود که خدمه آن را ۳ نفر تشکیل می‌دادند که یکی از آنها مهندس پرواز است، در حالی که در مدلهای جدیدتر وظایف این عضو گروه پروازی به عهده سیستم کامپیوتر می‌باشد. با وجود افزایش قیمت سوخت، استقبال کمتر مردم از سفرهای هوایی و هزینه‌های نگهداری و تعمیر هواپیماهای شرکت هواپیمایی Delta آخرین شرکتی بود که در سال ۲۰۰۳ این مدل را از ناوگان هوایی خود خارج نمود.

البته در حال حاضر ۷۲۷ هنوز در شرکتهای هواپیمایی تازه کار و کوچکتر و شرکتهای باربری و چارتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و به تازگی به عنوان وسیله شخصی و خصوصی در امر حمل و نقل و جا به جایی مطرح شدهاست. شرکتهای اصلی که تا کنون از این مدل استفاده کرده‌اند عبارتند از:

include Delta Airlines, Mexicana, Air France, American, Eastern Airlines, Viasa, Pan Am, Air Canada, Dominicana, Iberia, Avianca, Aerolineas Argentinas, British Airways, Lufthansa, ANA, Australian Airlines, Copa, Fed Ex and, among Charter Airlines, Carnival Airlines and Hapag Lloyd در عین حال همه روزه USPS (سرویس پست ایالات متحده) از این مدل برای حمل محموله‌های پستی هوایی از شهری به شهر دیگر استفاده می‌نماید. رکورد فروش مدل ۷۲۷ به عنوان بیشترین مدل فروخته شده در تاریخ هواپیمایی در سالهای آغازین دهه ۱۹۹۰ توسط مدل ۷۳۷ شکسته شد.

در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۳، یک فروند ۷۲۷ که پیش از آن بوسیله American مورد استفاده قرار می‌گرفت از فرودگاه بین‌المللی Luanda در آنگولا به سرقت رفت، و به عقیده مسئولان اطلاعاتی ایالات متحده این هواپیما در حال حاضر در دست تروریستها و یا قاچاقچیان مواد مخدر قرار دارد.


حوادث بویینگ ۷۲۷


تا سال ۲۰۱۰ این هواپیما رویهمرفته ۳۲۵ پیشامد را به ثبت رساند که از این شمار ۱۱۰ مورد سانحه هوایی سقوط (۳ هزار و ۷۰۴ مورد مرگ) و ۱۷۸ مورد هواپیما ربایی (دربرگیرنده ۳۴۵ مورد مرگ) بود.

علل گوناگونی برای این سوانح هوایی اعلام شده‌اند. برای نمونه:
در ژوئن ۱۹۷۵ یک پرواز Eastern Air Lines به بر اثر انفجار سرنگون شد.
در فوریه ۱۹۸۵ یک پرواز شرکت «ایبریا ایرلاینز» پس از برخورد با آنتن تلویزیون در لحظه فرود در بیلبائو دچار سانحه شد.
در مارس ۱۹۸۶ یک پرواز شرکت مکزیکانا به دلیل گرم شدن بیش از اندازه تایرها در لحظه بلندشدن، در بلندی ۲۹ هزار پایی آتش گرفت. در اثر انفجار تایر چرخ اصلی، لوله‌های سوخت پاره شدند و به سیستم برق و هیدرولیک آسیب رسید.
در مارس ۱۹۸۸ یک پرواز شرکت «آویانکا» در میان کوهها سرنگون شد. چرایی این پیشامد خطای انسانی خلبان بود.
در ۲۷ نوامبر ۱۹۹۶ پرواز ADC Airlinesخلبان مهار پرواز را از دست داد.
در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۳ یک ۷۲۷ چارتر به انگیزه اضافه بار سرنگون شد.
در ۲ ژانویه ۲۰۱۰ یک پرواز شرکت Congolese در شرایطی که اساساً نیاز به تعمیر داشت در لحظه بلند شدن بر روی باند سرنگون شد.
در ۹ ژانویه ۲۰۱۱ برای یک فروند ۷۲۷ شرکت ایران ایر سقوط کرد. این هواپیما به دلیل بدی آب و هوا با یک ساعت دیرکرد از تهران به سوی ارومیه پرواز کرده بود.

بوئینگ ۷۳۷ (به انگلیسی: Boeing 737) معروف به بچه بوئینگ، یک هواپیمای مسافربری باریک پیکر و تک راهرو ساخته شرکت بوئینگ کشور آمریکا است. طراحی این هواپیما از ۱۱ مه ۱۹۶۴ آغاز شد و نخستین بار در سال ۹ آوریل ۱۹۶۷ به پرواز در آمد. یک سال بعد با بکارگیری در ناوگان لوفتانزا، کاربرد تجاری آن آغاز شد. مدل ابتدایی ظرف مدت کوتاهی با مدلی طویل تر جایگزین شد . بوئینگ ۷۳۷ هواپیمایی کارا و محبوب است و تا کنون بیش از هفت هزار مورد سفارش ساخت آن به بوئینگ داده شده است و بیش از پنج هزار فروند از آن ساخته و تحویل شده است .


مشخصات

بوئینگ ۷۳۷ دارای دو موتور توربوفن در زیر بالهاست.
فاصله نوک دو بال: ۲۸٫۴ متر
طول: ۳۰٫۵ متر
ارتفاع: ۱۱٫۳ متر
ظرفیت مسافر: ۱۳۰ نفر
بیشینه سرعت: ۸۴/۰ ماخ (۸۹۰ کیلومتر بر ساعت)
محدوده پرواز: ۴۶۸۸ کیلومتر

مدل‌ها


737-100 سری اولیه: مدل اولیه که طولی کوتاه داشت و تنها سی فروند آن ساخته شد.
737-200 سری اولیه: مدل استاندارد با بدنه کوچک.
737-300 سری کلاسیک: مدل استاندارد با بدنه بزرگتر.
737-400 سری کلاسیک: مدل حجیم تر با بدنه کشیده تر.
737-500 سری کلاسیک: مدل دارای بدنه کوتاه تر.
737-600 سری نسل بعد: مدل کوچک برابر با 500-737 با امکانات پیشرفته.
737-700 سری نسل بعد: مدل متوسط برابر با 300-737 با امکانات پیشرفته.
737-800 سری نسل بعد: دارای موتور قدرتمند، مدل جدیدی از سری 400.
737-900 سری نسل بعد: بزرگترین هواپیمای 737 با ظرفیت ۱۸۹ مسافر
BBJ جت تجاری بوئینگ برگرفته از سری 700
BBJ2 جت تجاری بوئینگ برگرفته از سری 800 .

بوئینگ ۷۴۷ (به انگلیسی: Boeing 747) معروف به جامبوجت هواپیمای جت چهار موتوره بزرگ مسافربری است که شرکت بوئینگ می‌سازد. هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ بعد از هواپیمای ایرباس آ-۳۸۰، دومین هواپیمای بزرگ مسافربری در جهان است.

تولید بوئینگ ۷۴۷ در زمان خود انقلابی بزرگ در صنعت هواپیماهای مسافربری به حساب می‌آمد و برای چهل سال بزرگترین هواپیمای مسافربری جهان بود. بوئینگ ۷۴۷ با چهار موتور و ساختاری دوطبقه قابلیت جابجایی حداکثر ۵۵۰ مسافر را داراست. برخلاف ایرباس آ-۳۸۰، طبقه دوم در بوئینگ ۷۴۷ کامل نیست و منحصر به قسمت جلوی هواپیما است.

اندیشه ساخت ۷۴۷ توسط شرکت هواپیمایی بوئینگ در اواسط دهه شصت میلادی مطرح شد، به‌دنبال آن ارتش آمریکا برای تقویت ناوگان خود قرارداد خرید تعداد زیادی از این هواپیما را با شرکت بوئینگ منعقد کرد.

پس از آن بوئینگ طراحی مدل مسافربری آن را اعلام کرد که نتیجه آن پرواز مدل ۱۰۰-۷۴۷ این هواپیما در سال ۱۹۶۹ بود، پس از یک سال و در سال ۱۹۷۰ این مدل از ۷۴۷ اولین سرویس دهی خود را برای شرکت هواپیمایی پان امریکن آغاز کرد. امروزه بوئینگ ۷۴۷ جایگاهی ویژه در نزد عموم مردم و مسافران پروازهای بین‌المللی پیدا کرده‌است و بی دلیل نیست که به آن لقب ملکه آسمان‌ها داده‌اند.
مدل‌ها


مدل ۱۰۰-۷۴۷


مدل ۲۰۰-۷۴۷


مدل ۷۴۷ اس‌پی


مدل ۱۰۰-۷۴۷

استفاده از چهار موتور توربوفن از یکی از سه مدل پرت اند ویتنی JT9D7A، رولز-رویس RB211-524B2 و یا جنرال الکتریک CF6-45A2 قابلیت پرواز تا سرعت ۹۶۷ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی آن ۹۰۷ کیلومتر بر ساعت می‌باشد) و طی مسافت ۹٬۸۰۰ کیلومتر را دارا است. وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۱۶۲٬۳۸۶ کیلوگرم و توانایی تحمل حداکثر ۳۴۰٬۱۹۵ کیلوگرم را در هنگام بلند شدن دارد.

مدل ۲۰۰-۷۴۷

بابهره گیری از چهار موتور از یکی از سه مدل مدل پرت اند ویتنی JT9D-7R4G2، رولز-رویس RB211-524D4 و یا جنرال الکتریک CF6-50E2، این مدل از ۷۴۷ قابلیت پرواز تا حداکثر سرعت ۹۸۱ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی آن ۹۰۷ کیلومتر بر ساعت تعریف شده است) و طی مسافت ۱۲٬۷۰۰ کیلومتر را دارد. وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۱۷۴٬۰۰۰ کیلوگرم و توانایی تحمل وزن ۳۷۷٬۸۴۰ کیلوگرم در هنگام بلند شدن را دارا است. در هر دو مدل ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ فاصله دو سر بالها ۶۴/۵۹ متر، مساحت سطح بالها ۵۱۱ مترمربع، طول هواپیما ۶۶/۷۰ متر و ارتفاع آن ۳۳/۱۹ متر می‌باشد. همچنین ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ قابلیت جابجایی ۳۶۶ مسافر در سه کلاس پروازی، ۴۵۲ مسافر در دو کلاس پروازی و حداکثر ۵۵۰ مسافر را دارد.

مدل ۷۴۷ اس‌پی
این هواپیما مدل دورپرواز ۷۴۷ است، که دارای بدنه‌ای کوتاه‌تر و دم عمودی بلندتر از مدل‌های ۱۰۰ و ۲۰۰ است و قابلیت حمل سوخت بیشتری دارد.

شرکت هواپیمایی ملی ایران یکی از نخستین سفارش‌دهندگان این مدل هواپیما بود. نخستین مدل تحویلی به ایران ایر در پرواز انتقالی خود از آمریکا به ایران، به علت نقص فنی دچار سانحه شد و سقوط کرد. این پرواز مسافری حمل نمی‌کرد و در این سانحه خلبانان و کادر پروازی حاضر در هواپیما کشته شدند.[نیازمند منبع] پس از سانحه، شرکت بوئینگ در مدل اس‌پی به ویژه در طراحی بال و مخازن سوخت درون آنها تغییرات عمده‌ای داد.

با دریافت هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ اس‌پی، ایران ایر پروازهای مستقیم خود را بین تهران و نیویورک آغاز کرد که در آن دوران طولانی‌ترین پرواز بدون توقف در جهان محسوب می‌شد.[نیازمند منبع]

آمار
شرکت بوئینگ در مجموع تا اکتبر ۲۰۰۸، ۱۴۰۹ فروند از این گونه هواپیما را تولید کرده بود.

۷۴۷






در ایران، هواپیمایی ایران ایر (هما) مدل‌های زیر ۷۴۷ را در اختیار دارد:
چهار فروند ۲۰۰-۷۴۷ با کدهای ثبتی EP-IAH و EP-IAG وEP-IAI وEP-ICD-Cargo
چهار فروند ۷۴۷ اس‌پی با کدهای ثبتی EP-IAD و EP-IAC و EP-IAB و EP-IAA
یک فروند بویینگ ۷۴۷ ترابری با کد ثبتی EP-ICD

شرکت هواپیمایی ماهان دارای هشت فروند هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ به شرح زیر است:
بوئینگ ۷۴۷-۳۰۰ به شماره‌های ثبتی EP-MND, EP-MNE
بوینگ ۷۴۷-۴۰۰ به شماره‌های ثبتی EP-MNA, EP-MNB, EP-MNC
بوئینگ ۷۴۷-۱۰۰SR-Cargo به شماره ثبتی SX-DCB وتعداد دوفروند بوئینگ ۷۴۷-۲۰۰ مسافربری وترابری

ازرده خارج به شماره ثبتی F-GCBD وF-WQAJ
تعداد ۱۳ فروند بوئینگ ۷۴۷-۱۰۰و۲۰۰ ترابری وسوخترسان در نیروی هوایی ارتش

جزئیات:
بوئینگ ۷۴۷ حدود ۶ میلیون قطعه دارد که در ۳۳ کشور مختلف ساخته می‌شود.
فقط یک موتور ۷۴۷ نیرویی بیشتر از ۴ موتور بوئینگ ۷۰۷ تولید می‌کند.

سوانح

در مجموع مدل ۱۰۰-۷۴۷ و ۲۰۰-۷۴۷ در شرکت‌های مختلف هواپیمایی ۳۰ سانحه داشته است، تعداد بسیار کمی از این حوادث بخاطر اشکالات طراحی و یا ساختاری هواپیما بوده است و بیشتر آنها به سبب اشتباه خلبان، حملات تروریستی و یا هواپیما ربایی بوده است.

در روز دوشنبه ۲۹ آوریل ۲۰۱۳ (۹ اردیبهشت ۱۳۹۲) در افغانستان یک فروند ۷۴۷ ترابری امریکایی لحظاتی پس از برخاستن از پایگاه هوایی بگرام به مقصد دبی، سقوط کرد که در نتیجه هر ۷ سرنشین اهل میشیگان آن مُردند. سی‌ان‌ان در گزارشی دلیل این پیش‌آمد را نامساعد بودن هوا پنداشت و ناتو امکان وجود هر گونه کُنش گروه‌های مسلح را در نزدیکی پایگاه رد می‌کند.

بوئینگ ۷۵۷ (به انگلیسی: Boeing 757) یک هواپیمای مسافربری باریک پیکر و دارای بدنه کشیده ساخته شرکت بوئینگ کشور آمریکا است. این هواپیما از سری هواپیماهای دوموتوره خانواده ۷۵۷، ۷۶۷ و ۷۷۷ است که طراحی آنها از اواسط سال ۱۹۸۷ آغاز شد. نخستین پرواز ۷۵۷ در ۱۹ فوریه ۱۹۸۲ صورت گرفت . بوئینگ ۷۵۷ نخستین بار از سوی ایسترن ایرلاینز در آمریکا و بریتیش ایرویز مورد استفاده قرار گرفت .


مشخصات


بوئینگ ۷۵۷ دارای دو موتور توربوفن در زیر بالهاست.
فاصله نوک دو بال: ۳۸٫۱ متر
طول: ۴۷٫۳ متر
ارتفاع: ۱۳٫۶ متر
ظرفیت مسافر: ۲۸۹ نفر
بیشینه سرعت: ۸۶/۰ ماخ (۹۱۲ کیلومتر بر ساعت)
محدوده پرواز: ۷۲۷۸ کیلومتر


مدل‌ها


757-200 مدل پایه.
757-200ER دارای باک اضافه برای مسافت بیشتر پرواز.
757-200M دارای درب جلو و عقب برای حمل و نقل بار.
757-200PF دارای درب جلو و عقب برای حمل و نقل بار.
757-200SF برای حمل و نقل دی اچ ال.
757-300 بدنه کشیده تر.

درباره ۷۶۷

بوئینگ ۷۶۷ یک هواپیمای پهن‌پیکر تجاری است. این هواپیما به تامین آسایش مسافران در هنگام سوار و پیاده شدن شهرت دارد. همچنین راهروهای عریض ۷۶۷ امکان یک پذیرایی بی نقص را به مهمانداران می‌دهند. کابین خلبان ۷۶۷ کاملاً شبیه بوئینگ ۷۵۷ است، به همین دلیل خلبان‌هایی که تجربه پرواز با یکی از این دو هواپیما را دارند، می‌توانند پس از یک دوره آموزش کوتاه مدت با دیگری نیز پرواز کنند.

سال‌های پایانی دهه ۱۹۸۰ را باید دوره طلایی ۷۶۷ دانست. در آن سال‌ها اقبال شرکت‌های‌هوایی به ۷۶۷ افزایش چشمگیری یافته بود. البته در سال‌های اخیر فروش این هواپیما با کاهش قابل توجهی مواجه شده و رقبای آن نظیر ایرباس ای ۳۳۰ و ۳۴۰ گوی سبقت را از آن ربوده‌اند. تا پایان ژوئن ۲۰۰۶ جمعاً ۹۶۹ فروند ۷۶۷ به بوئینگ سفارش داده شده که ۹۴۰ فروند از آن‌ها به مشتریان تحویل داده شده است. بنا بر اعلام رسمی بوئینگ تولید ۷۶۷ در سال ۲۰۰۷ میلادی برای همیشه متوقف خواهد شد


انواع ۷۶۷


۷۶۷-۲۰۰

نخستین بوئینگ ۷۶۷ای که ساخته شد. در سال ۱۹۷۸ معرفی شد و در سال ۱۹۸۲ با ورود به ناوگان شرکت یونایتد ایرلاینز کار خود را آغاز نمود. این گونه از بوئینگ ۷۶۷ در خطوط هوایی درون قارهای نظیر نیویورک - لس آنجلس به کار گرفته شد. ۷۶۷-۲۰۰ با چیدمان در سه کلاس ظرفیت حمل ۱۸۱ مسافر و در یک کلاس ۲۵۵ نفر را دارد. این نوع در سال ۱۹۹۴ از خط تولید بوئینگ خارج شد. (ار این نوع کلاً ۱۲۸ فروند ساخته شد.)

۷۶۷-۲۰۰ ای آر

تنها تفاوت آن با نوع قبلی توانایی بیشترش در انجام پروازهای طولانی است. نخستین فروند از آن در سال ۱۹۸۴ به شرکت هواپیمایی ال‌آل اسرائیل تحویل داده شد. این هواپیما نخستین ۷۶۷ای بود که بر فراز اقیانوس اطلس به پرواز درآمد و بارها رکورد طولانی‌ترین پرواز با هواپیماهای دو موتوره را شکست. (از این نوع کلاً ۱۱۸ فروند ساخته شده و سه فروند در دست ساخت است.)

۷۶۷-۳۰۰

مهم‌ترین فرق آن با ۷۶۷-۲۰۰ طول بیشترش است (حدود ۲۱ فوت). در سال ۱۹۸۳ مخصوص شرکت هواپیمایی جال ژاپن طراحی شد و نخستین فروند از آن در سال ۱۹۸۶ برای این شرکت به پرواز درآمد. قرار است به زودی از خط تولید بوئینگ خارج شود و هواپیمای بوئینگ ۷۸۷-۳ جایگزین آن گردد. (۱۰۴ فروند از این نوع ساخته شده است.)

۷۶۷-۳۰۰ ای آر

تنها تفاوت آن با نوع ۳۰۰ قابلیتش در انجام پروازهای طولانی است. نخستین فروند از آن در سال ۱۹۸۶ به پرواز درآمد اما تا سال ۱۹۸۷ با استقبال سرد شرکت‌های هواپیمایی رو برو شد، در این سال شرکت آمریکن ایرلاینز چند فروند از آن را سفارش داد. در سال ۱۹۹۵ شرکت تایوانی اوا ایر نخستین پرواز یک ۷۶۷ بر فراز اقیانوس آرام را با یک فروند از این نوع انجام داد. بنا بر اعلام بوئینگ هواپیمای بوئینگ ۷۸۷-۸ جایگزین آن خواهد شد. (تاکنون ۵۲۸ فروند از آن ساخته شده است.)

۷۶۷-۳۰۰ اف

نوع باری ۷۶۷-۳۰۰ای آر است که در سال ۱۹۹۳ به سفارش یونایتد پارسل سرویس طراحی و در سال ۱۹۹۵ به آن تحویل شد. با توجه به عرض کمترش نسبت به پهن پیکرهایی نظیر ایرباس آ-۳۰۰ قادر به حمل پالت‌های بار معمولی نیست و باید از پالت‌های مخصوص خود استفاده نماید. (از این نوع ۷۶۷ کلاً ۵۰ فروند ساخته شد.)


۷۶۷-۴۰۰ ای آر

جدیدترین و البته آخرین نسل هواپیمای ۷۶۷ است. مهم‌ترین فرقش با نوع ۳۰۰ طول بیشترش است. (در حدود 1/21 فوت) در سال ۱۹۹۷ مخصوص دو شرکت هواپیمایی دلتا ایرلاینز و کنتیننتال ایرلاینز طراحی شد و نخستین فروند از آن در سال ۲۰۰۰ واگذار شد. ۴۰۰ ای آر تنها ۷۶۷ای است که به بالچه هایی روی بال اصلیش مجهز شده، این موضوع مصرف سوخت هواپیما را تا حدودی کاهش داده است. قرار است به زودی تولید آن متوقف شده و بوئینگ ۷۸۷-۹ جایگزین آن گردد. (تا پایان سپتامبر ۲۰۰۶، ۳۸ فروند از آن ساخته شده است.)

۷۶۷-۴۰۰ ال آر

به آن ۷۶۷-۴۰۰ای آر ایکس نیز گفته می‌شود. قرار بود مخصوص شرکت هواپیمایی کنیا ایرویز طراحی و ساخته شود. بوئینگ قصد داشت آن را به موتورهای طراحی شده برای پروژه بوئینگ ۷۴۷ ایکس یعنی «Engine Alliance GP7172» و «Rolls-Royce plc Trent 600» مجهز کند. پس از اینکه شرکت کنیایی انصراف خود از خرید این نوع را اعلام کرد، بوئینگ نیز پروژه ۴۰۰ ال آر را به بایگانی سپرد. (شرکت کنیایی به جای آن تعدادی بوئینگ ۷۷۷-۲۰۰ ای آر خریداری نمود.)

گونه‌های دیگری از ۷۶۷ نیز برای کاربردهای نظامی و شخصی ساخته یا بازسازِی شده اند، که به آنها اشارهای نمی‌کنیم.

بوئینگ ۷۷۷ (به انگلیسی: Boeing 777) یک هواپیمای پهن پیکر تجاری دو موتوره‌است که توسط شرکت هواپیماسازی آمریکایی بوئینگ تولید می‌شود. بوئینگ تاکنون چهار گونه از این هواپیما را به نام‌های ۷۷۷- ۲۰۰، ۷۷۷-۲۰۰ ای آر، ۷۷۷-۳۰۰ و ۷۷۷-۳۰۰ ای آر به بازار ارائه کرده‌است. ۷۷۷ ظرفیت حمل ۲۷۸ تا ۵۵۰ نفر مسافر را داراست و برد پروازی آن بین ۵۲۱۰ تا ۹۴۲۰ مایل دریایی (۱۰۳۷۰ تا ۱۷۴۴۵ کیلومتر) است. از جمله ویژگی‌های ظاهری این هواپیما که به وسیله آنها می‌توانید به راحتی ۷۷۷ را شناسایی کنید می‌توان به ارابه‌های فرود آن که هر یک به ۶ چرخ مجهز شده‌اند، دنباله تیز آن و همچنین بدنه اش که مقطعی کاملاً دایروی دارد، اشاره کرد.

۷۷۷ نخستین هواپیمای تجاری جهان است که تمام مراحل طراحی آن به کمک نرم‌افزارهای رایانه‌ای انجام شده‌است. برای ساخت این هواپیما هیچ نقشه یا طرحی روی کاغذ رسم نشده و همه کارها به کمک یک نرم‌افزار ۳D CAD به نام کتیا انجام گرفته‌است. این موضوع سبب شد تا بسیاری از آزمایش‌ها بر روی آن در محیط‌های شبیه سازی شده صورت گرفته و بدین ترتیب از صرف میلیون‌ها دلار هزینه برای آزمایش‌های پروازی جلوگیری شود. نخستین هواپیمای ۷۷۷ در سال ۱۹۹۴ به پرواز درآمد.

از جمله رقبای اصلی ۷۷۷ می‌توان به ایرباس ای۳۳۰ و خانواده ایرباس ای۳۴۰ اشاره کرد.

حوادث


در ۵ سپتامبر ۲۰۰۱ و در فرودگاه بین‌المللی دنور، در جریان عملیات سوخت‌گیری یک ۷۷۷ متعلق به بریتیش ایرویز دچار آتش‌سوزی و در نتیجه منجر به مرگ یک نفر شد.
در ۶ ژوئیه‌ی ۲۰۱۳ و در فرودگاه بین‌المللی سانفرانسیسکو، یک ۷۷۷ متعلق به هواپیمایی آسیانای کره‌ی جنوبی در پی فرود اضطراری ناموفق، دچار آتش‌سوزی شد که منجر به مرگ ۳ و زخمی شدن ۱۸۱ تن گردید.
در ۸ مارس ۲۰۱۴، پرواز ۳۷۰ هواپیمایی مالزی برفراز خلیج تایلند ناپدید شد و تا به این تاریخ پیدا نشده است.

بوئینگ ۷۸۷ دریملاینر (به انگلیسی: Boeing 787 Dreamliner) یک هواپیمای جت مسافربری دو موتوره و پهن پیکر است که در شرکت هواپیماهای تجاری بوئینگ ساخته شده‌است. تعداد مسافران قابل حمل توسط این هواپیما بسته به تعداد و نوع صندلی‌ها ۲۱۰ تا ۳۳۰ نفر خواهد بود. این هواپیما نسبت به دیگر هواپیمای مسافربری بوئینگ از لحاظ مصرف سوخت دارای بازده بالاتری است و اولین بوئینگی است که کامپوزیت در بیشتر بدنه آن بکار رفته‌است.

در ۲۸ ژانویه ۲۰۰۵ (میلادی)، نام طرح توسعه هواپیمای ۷ئی۷ (۷E7) به ۷۸۷ تغییر یافت. پس از مدتی کوتاه، تصاویری از نوع کانسپت این هواپیما منتشر شد که نشان از طراحی پیچیده این هواپیما بود؛ همچنین سطح بدنه این هواپیما که انحنای بالایی دارد گویای این واقعیت است. در ۲۶ آوریل ۲۰۰۵ —یک سال پس از آغاز برنامه ۷۸۷— آخرین طراحی‌های بدنه این هواپیما به اتمام رسید؛ هواپیمایی با بینی پست و دم معمولی.

بوئینگ برای نخستین بار در تاریخ ۸ ژوئیه ۲۰۰۷ با تشریفات گسترده از این هواپیما رونمایی کرد. این هواپیما، سریع-فروشترین هواپیمای مسافربری تاریخ است و سفارش خرید آن بیش از ۸۰۰ فروند است. پیش از این انتظار می‌رفت که این هواپیما در ماه مه ۲۰۰۸ وارد خدمت شود اما برنامه ورود به خدمت آن با کمی تاخیر به سال ۲۰۱۰ منتقل شد، ولی بعد از آن نیز بار دیگر تحویل آن را به تاخیر انداخت و به ۲۰۱۱ موکول کرد.

مک‌دونال داگلاس ام‌دی-۱۱ (به انگلیسی: McDonnell Douglas MD-11) یک هواپیمای مسافربری پهن پیکر سه موتوره ساخته شرکت مکدونال داگلاس از شرکتهای اقماری بوئینگ کشور آمریکا است. نخستین پرواز ام‌دی-۱۱ در ۱۰ ژانویه ۱۹۹۰ صورت گرفت. بیشتر مدلهای مسافربری آن با تغییر کاربری به هواپیماهای ترابری ویژه حمل کالا تبدیل شده‌اند.ام‌دی-۱۱ نسل جدیدی از هواپیمای قدیمی تر این شرکت، مک‌دونال داگلاس دی‌سی-۱۰ به حساب می‌آید.


مشخصات

هواپیمای ام‌دی-۱۱ دارای دو موتور توربوفن در زیر بالها و یک موتور در بخش پائینی باله عمودی انتهای هواپیماست.
فاصله نوک دو بال: ۵۱٬۶ متر
طول: ۶۱٬۶ متر
ارتفاع: ۱۷٫۶ متر
ظرفیت مسافر: ۴۱۰ نفر
بیشینه سرعت: ۹۴۵/۰ ماخ (۱۰۰۳ کیلومتر بر ساعت)
محدوده پرواز: ۷۲۴۰ کیلومتر

مدل‌ها

MD-11 مدل استاندارد مسافربری.
MD-11 C دارای درب بزرگ در عقب برای حمل بار.
MD-11 CF دارای قابلیت تبدیل از مسافربری به ترابری و بالعکس.
MD-11 ER دارای باک بنزین اضافه برای مسافتهای طولانی تر.
MD-11 F برای ترابری و حمل کالا.

بوئینگ (مک‌دونال داگلاس) ام‌دی-۹۰ Boeing MD-90 یک هواپیمای مسافربری دو موتوره ساخته شرکت مکدونال داگلاس از شرکتهای اقماری بوئینگ کشور آمریکا است. نخستین پرواز ام‌دی-۹۰ در ۲۲ فوریه ۱۹۹۳ صورت گرفت . بوئینگ ام‌دی-۹۰ نسل جدید و پیشرفته‌ای از هواپیمای قدیمی تر این شرکت، بوئینگ ام‌دی-۸۰ هستند که دارای طول بیشتری نیز هستند .


مشخصات

بوئینگ ام‌دی-۹۰ دارای دو موتور توربوفن است. دو موتور در انتهای بدنه و در دو سوی بدنه قرار گرفته‌اند.
فاصله نوک دو بال: ۳۲٬۸ متر
طول: ۴۶٫۵ متر
ارتفاع: ۹٫۳ متر
ظرفیت مسافر: ۱۷۲ نفر
بیشینه سرعت: ۰٫۷۶ ماخ (۸۰۹ کیلومتر بر ساعت)
محدوده پرواز: ۴۰۲۳ کیلومتر

مدل‌ها


MD-90-30 مدل استاندارد مسافربری.
MD-90-30 ER دارای باک جانبی و محدوده پرواز بیشتر.