11-07-2014، 18:03
مشکل نابرابری جنسیتی قدمتی به اندازه تاریخ بشر دارد و وقتی می‌بینیم که زنان تازه از 150 سال پیش اجازه ورود به دانشگاه‌ها را یافته‌اند، نباید خیلی به این وضعیت خوشبین بود.
به گزارش سرویس «دانشگاهی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آمار مبتنی بر جنسیت کارکنان دانشگاهی حاکی از تبعیض جنسیتی افقی و عمودی نسبت به زنان در آموزش عالی است. بعنوان مثال در تبعیض افقی شاهد حضور کمرنگ زنان در همکاری‌های علمی و در تبعیض عمودی شاهد دشواری‌های پیش‌روی زنان در زمینه پیشرفت شغلی هستیم. نمودارهای مرتبط با زنان اتحادیه اروپا که داده‌های آماری مرتبط با برابری جنسیتی را ارائه می‌کند، نشان می‌دهد شانس زنان در دستیابی به مدارج بالا در آموزش عالی و موسسات تحقیقاتی اندک است. ضمن اینکه آنها در دستیابی به پست‌های سازمانی تاثیرگذار از راه عضویت در هیئت‌های علمی نیز با دشواری روبرو هستند.
از سوی دیگر موانع ساختاری و فرهنگی از مهمترین عوامل تغییردهنده نحوه شکل‌گیری دوباره ساختارهای سنتی و الگوهای حامی برتری مردان است. در این بین ترکیه جزو کشورهای پیشرو در رفع نابرابری جنسیتی محسوب می‌شود اما با وجود اقدامات جدی در این زمینه، هنوز در آموزش عالی به تعادل جنسیتی دست نیافته است. سهم حضور زنان در کشورهای عضو اتحادیه اروپا در انجام تحقیقات علمی 33 درصد است. این در حالیست که این رقم در ترکیه به 36 درصد می‌رسد. در آموزش عالی نیز میزان مشارکت زنان در کشورهای عضو اتحادیه اروپا 40 درصد و در ترکیه 41 درصد اعلام شده است. ترکیه یکی از کشورهای پیشرو در پراکندگی زنان محقق در رشته‌های مختلف است اما شاهد نابرابری در برخی رشته‌های تحصیلی در این کشور هستیم.
به گزارش ایسنا به نقل از یونیورسیتی ورلد نیوز، ترکیه در بین اکثر کشورهای عضو پیمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در امر حضور زنان در رشته‌های علوم، مهندسی، ریاضیات و علوم کامپیوتر وضعیت بهتری دارد. سهم زنان ترکیه نسبت به مردان این کشور در ورود به دانشگاه در مقایسه با بسیاری از کشورهای اروپایی بالاتر است. اما این میزان پس از پایان تحصیلات دکتری کاهش می‌یابد. به طوری که در اروپا تنها 20 درصد از مدارج استاد کامل تحت سلطه زنان است. از این وضعیت با عنوان لوله‌ای که نشتی دارد یاد می‌شود.
تا سال 2012 میلادی 42 درصد از جامعه دانشگاهی در ترکیه را زنان تشکیل می‌دادند. ضمن اینکه 29 درصد از مدارج استادی، 33 درصد از مدارج دانشیاری، 37 درصد از مدارج استادیاری و 49 درصد از دستیاران تحقیقاتی را زنان تشکیل داده‌اند. آنچه که واضح است شاهد بهبود جدی حضور زنان در آموزش عالی و تحقیقات علمی هستیم اما توقعات نیز نسبت به برابری جنسیتی اندکی کاهش یافته است.
به گزارش سرویس «دانشگاهی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آمار مبتنی بر جنسیت کارکنان دانشگاهی حاکی از تبعیض جنسیتی افقی و عمودی نسبت به زنان در آموزش عالی است. بعنوان مثال در تبعیض افقی شاهد حضور کمرنگ زنان در همکاری‌های علمی و در تبعیض عمودی شاهد دشواری‌های پیش‌روی زنان در زمینه پیشرفت شغلی هستیم. نمودارهای مرتبط با زنان اتحادیه اروپا که داده‌های آماری مرتبط با برابری جنسیتی را ارائه می‌کند، نشان می‌دهد شانس زنان در دستیابی به مدارج بالا در آموزش عالی و موسسات تحقیقاتی اندک است. ضمن اینکه آنها در دستیابی به پست‌های سازمانی تاثیرگذار از راه عضویت در هیئت‌های علمی نیز با دشواری روبرو هستند.
از سوی دیگر موانع ساختاری و فرهنگی از مهمترین عوامل تغییردهنده نحوه شکل‌گیری دوباره ساختارهای سنتی و الگوهای حامی برتری مردان است. در این بین ترکیه جزو کشورهای پیشرو در رفع نابرابری جنسیتی محسوب می‌شود اما با وجود اقدامات جدی در این زمینه، هنوز در آموزش عالی به تعادل جنسیتی دست نیافته است. سهم حضور زنان در کشورهای عضو اتحادیه اروپا در انجام تحقیقات علمی 33 درصد است. این در حالیست که این رقم در ترکیه به 36 درصد می‌رسد. در آموزش عالی نیز میزان مشارکت زنان در کشورهای عضو اتحادیه اروپا 40 درصد و در ترکیه 41 درصد اعلام شده است. ترکیه یکی از کشورهای پیشرو در پراکندگی زنان محقق در رشته‌های مختلف است اما شاهد نابرابری در برخی رشته‌های تحصیلی در این کشور هستیم.
به گزارش ایسنا به نقل از یونیورسیتی ورلد نیوز، ترکیه در بین اکثر کشورهای عضو پیمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در امر حضور زنان در رشته‌های علوم، مهندسی، ریاضیات و علوم کامپیوتر وضعیت بهتری دارد. سهم زنان ترکیه نسبت به مردان این کشور در ورود به دانشگاه در مقایسه با بسیاری از کشورهای اروپایی بالاتر است. اما این میزان پس از پایان تحصیلات دکتری کاهش می‌یابد. به طوری که در اروپا تنها 20 درصد از مدارج استاد کامل تحت سلطه زنان است. از این وضعیت با عنوان لوله‌ای که نشتی دارد یاد می‌شود.
تا سال 2012 میلادی 42 درصد از جامعه دانشگاهی در ترکیه را زنان تشکیل می‌دادند. ضمن اینکه 29 درصد از مدارج استادی، 33 درصد از مدارج دانشیاری، 37 درصد از مدارج استادیاری و 49 درصد از دستیاران تحقیقاتی را زنان تشکیل داده‌اند. آنچه که واضح است شاهد بهبود جدی حضور زنان در آموزش عالی و تحقیقات علمی هستیم اما توقعات نیز نسبت به برابری جنسیتی اندکی کاهش یافته است.