انجمن های تخصصی فلش خور

درود!!!






به گزارش دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
فانیگما : از کجا می توان متوجه شد یک فیلم با شکست مواجه شده؛ کار چندان سختی نیست. کافی است فروش جهانی فیلمی را تقسیم بر دو کرده و بعد هزینه ساخت را از باقیمانده کسر کنیم تا مشخص شود یک فیلم به سوددهی رسیده یا نه (آن به دو نیم کردن فروش جهانی به خاطر مالیات و پولی است که شرکت توزیع کننده معمولا از سازندگان فیلم دریافت می کنند).
هر چند این روش، روش خیلی دقیقی نیست؛ اما در حال حاضر با توجه به اینکه کمپانی های فیلمسازی به ندرت خرج های خود را شفاف سازی می کنند: منتقدان و اقتصاددانان آن را بهترین شیوه برای کشف فیلم های پرضرر می دانند. اگر حاصل این عدد به منفی برسد یعنی سازندگان هر چه رشته کرده بودند، پنبه شده و هر چقدر این عدد به سمت مثبت پیش برود یعنی خنده روی لبان تهیه کنندگان نشسته است. حالا این شما و این بمب های عمل نکرده سینمای جهان.
اسم را از کجا آوردید؟!
فیلم: جان کارتر (John Carter)
سال ساخت: ۲۰۱۲
کارگردان: اندرواستانتون
بازیگران: تیلور کیتش، لینکانلینز، سامانتا مورتون
بودجه فیلم: ۲۵۰ میلیون دلار
فروش جهانی: ۲۸۳ میلیون دلار
خب شما می خواهید از کتاب مشهوری مانند «شاهزاده مریخی» اقتباس سینمایی کنید که اثر نویسنده قابل و توانمندی به نام «ادگار رایس باروز» است که داستان های تارزان هم متعلق به اوست. این کتاب سال ها قبل تاثیر شگرف خود را در آثار علمی – تخیلی گذاشته و آنقدر شهرت دارد که می تواند فروش حداقلی را برای یک فیلم تضمین کند اما اگر بخواهید فیلمتان در گیشه شکست بخورد باید چه کار کنید؟ باید اسم فیلم را چیزی به غیر از اسم کتاب بگذارید. یعنی همان اول کار، روی خودتان تکل از پشت بزنید و از زمین اخراج شوید. اندرواستانتون، کارگردان فیلم دقیقا همین کار را کرد.
نام فیلم را همان اول کار عوض کرد و آن را «جان کارتر» گذاشت! برای همین خیلی از تماشاگران نفهمیدند این فیلم اقتباسی از کتاب شاهزاده مریخی است و از آن استقبال نکردند. آنها احتمالا فکر می کردند باز قرار است یک فیلم سیاسی بی مزه و کسل کننده ببینند و خبر نداشتند والت دیزنی با چه سرمایه هنگفتی این فیلم را ساخته و چقدر نام آن را در بوق و کرنا کرده و برایش کمپین تبلیغاتی به راه انداخته تا در آخر بتواند فروش خوبی در گیشه داشته باشد. در واقع حذف کردن یک کلمه چهار حرفی از نام فیلم نتیجه ای نداشت جز یک شکست بزرگ. البته عوامل دیگری مانند تغییر کادر مدیریت در زمان ساخت فیلم هم در این شکست تاثیرگذار بودند؛ اما با این حال همه می دانند «مریخ» تنها یک کلمه چهار حرفی معمولی نیست و می تواند معجزه ها کند.
شکست های مشابه
هاوارداردک (۱۹۸۶)، شمال (۱۹۹۴)، انجمن نجیب زادگان عجیب (۲۰۰۳)، آوای تندر (۲۰۰۵)

---

خرج های گزاف
فیلم: دنیای آبی (Waterworld)
سال ساخت: ۱۹۹۵
کارگردان: کوین رینولدز
بازیگران: کوین کاستنر، دنیس هاپر، مایکل جتر
بودجه فیلم: ۱۷۵ میلیون دلار
فروش جهانی: ۲۶۴ میلیون دلار
شما اول ۱۰۰ میلیون دلار ناقابل را برای ساخت فیلمی کنار می گذارید که قرار است در گیشه بترکاند و چیزی فراتر از قسمت دوم ترمیناتور و مدمکس باشد (تهیه کننده فیلم در جایی گفته منبع الهام آنها همین فیلم مد مکس بوده). اما ندانم کاری عوامل فیلم – از کارگردان گرفته تا بازیگران – باعث می شود این رقم به ۱۷۵ میلیون دلار برسد. منتقدان و صاحبنظران سینمایی بزرگترین علل شکست فیلم را کوین کاستنر و آب اعلام کردند! اولی (کاستنر) در همان اول کار پایش را در یک کفش می کند و می گوید که حتما باید کوین رینولدز کارگردان باشدو بعد در اواسط فیلم برداری زیر آب جناب کارگردان را هم می زند تا خودش چند هفته آخر سکان کارگردانی را برعهده بگیرد.
از آن طرف دریا و آب حسابی از خجالت تیم سازنده درمی آیند تا جایی که تهیه کننده بخت برگشته می گوید این سخت ترین فیلمی است که ساخته شده. آنها مجبور می شوند برای ساخت فیلم، وسط اقیانوس دریاچه ای مصنوعی درست کنند اما توفان های شدیدی که درمی گیرد خرابی های زیادی به بار می آورد تا جایی که در یکی از روزها نزدیک بود کاستنر را هم به دکل قایقی بسته شده بود به کشتن بدهد.
همچنین آب تمامدکوپاژ چوبی را که برای دکور فیلم ساخته بودند از بین می برد و در این بین نزدیک بود بدلکاران کاستنر هم در چند سکانس غرق شوند. آنها حتی چند باری در حین راندن جت اسکی ها گم شدند و وسط اقیانوس بنزین تمام کردند.
اینها هم که طبیعتا همه هزینه داشت و تهیه کننده را به صورت تصاعدی دست به جیب می کرد. از آن طرف فیلم با سکانسی شروع می شود که کاستنر دارد مشتاقانه مایعی مشمئز کننده را می نوشد! انتظار دارید فیلم فروش خوبی داشته باشد؟

---

زمان بندی بد
فیلم: سورسرر (Sorcerer)
سال ساخت: ۱۹۷۷
کارگردان: ویلیام فریدکین
بازیگران: روی شیدر، برونو کرمر، فرانسیسکو رابال
بودجه فیلم: ۳۲ میلیون دلار
فروش جهانی: ۹ میلیون دلار
خب شما ۶ سال قبل از فیلم جدیدتان، شاهکاری به نام جن گیر را ساختید که برای ساختش تنها ۱۰ میلیون دلار خرج کردید، اما فیلم در گیشه توانست ۴۴۱ میلیون دلار فروش داشته باشد. بنابراین یک برد همه جانبه و کاملا پرسود را تجربه کردیدو انگجار دیگر نامتان با برد عجین شده. علاوه بر این برای ساخت فیلم جدیدتان دست روی کتاب مزد ترس گذاشتید که یکی از آثار مهم ادبی جهان است.
تازه برای ساخت این فیلم دو برابر فیلم قبلی بودجه در نظر گرفتید و حتی مثل فیلم قبلی سراغ ستاره های هالیوودی نرفتید تا با همان شیوه یک برد دیگر را تجربه کنید. در این فیلم قرار بود قهرمان داستان بر کامیونی به نام «سورسرر» بنشیند و کارهای مخاطره آمیز انجام دهد اما نتیجه کار چه شد؟
یک شکست بزرگ در کارنامه این کارگردان ثبت کرد. از دلایل شکست فریدکین این بودکه نتوانست با دیگر عوامل فیلم کنار بیاید و همین کافی بود تا حاشیه های زیادی در حین ساخت فیلم ایجاد شود که در نهایت به طولانی تر شدن مدت زمان فیلمبرداری و بالا رفتن هزینه ها انجامید. نکته بعدی این است که برخلاف مبل خود، فریدکین بعدها اعتراف کرد فیلمش به یک ستاره احتیاج داشت تا پشت کامیون داخل فیلم بنشیند و تماشاگران را به سمت خود بکشاند. اما او استیو مک کویین را برای بازی در فیلمش رد کردتا به شکست نزدیکتر شود.
مشکل بعدی نام فیلم است. Sorcerer به معنی جادو و سحر است و وقتی تماشاگر به اسم فریدکین که آن زمان نامش با فیلم جن گیر عجین شده بود، نگاهی می اندازد تصور می کند قرار است یک فیلم ماوراءالطبیعی ببیند، نه یک فیلم ماجراجویی که هیچ نشانی از جادو و جمبل ندارد. اما همه اینها به کنار بزرگترین علت شکست فیلم تنها یک چیز بود؛ همزمانی اکران آن با پدیده سینمایی سال ۱۹۷۷ و حتی آن دهه یعنی جنگ ستارگان که باعث شد کمر فیلم دو نیم شود.
شکست های مشابه
آخرین قهرمان اکشن در مقابل پارک ژوراسیک (۱۹۹۳)، آلامو در مقابل وسوسه های مسیح (۲۰۰۴)، رنجر تنها در مقابل من نفرت انگیز ۲ (۲۰۱۳).

---

هر کسی را بهر کاری ساختند
فیلم: ۱۹۴۱
سال ساخت: ۱۹۷۹
کارگردان: استیون اسپیلبرگ
بازیگران: دن آیکروید، ندبیتی، جان بلوشی
بودجه فیلم: ۳۵ میلیون دلار
فروش جهانی: ۹۲ میلیون دلار
اینکه اسم اسپیلبرگ را در این فهرست می بینید کمی تعجب دارد؛ البته نه کمی تعجب ندارد بلکه خیلی هم تعجب دارد. کارگردانی که به موفقیت های فیلم هاش در گیشه معروف است متاسفانه به خاطر فیلمی که کمتر دیده و شنیده شده در این فهرست قرار گرفته است. البته همین ابتدای کار بگوییم که حتی این فیلم هم جزء شکست های بزرگ بلاکباستری (بلاک باستر به فیلم های پرهزینه و احتمالا پرفروش گفته می شود) محسوب نمی شود اما وقتی نام اسپیلبرگ در کنار آن قرار می گیرد حتی سود اندک فیلم هم به چشم نخواهد آمد اما ماجرا چیست؟
استیون اسپیلبرگ بعد از موفقیت های بزرگی که با اکران دو فیلم آرواره ها و برخورد نزدیک از نوع سوم به دست می آورد و گیشه را ترکاند – که اصلا فیلم آرواره ها بدعت گذار واژه بلاک باستر در سینماست – فکر کرد دیگر ترساندن و هیولا بازی و بیگانه ترسی بس است و به جایش باید کمی دل تماشاگران را شاد کنیم. برای همین رابرت زمه کیس و باب گیل را مامور نوشتن فیلمنامه ای کمدی در وصف جنگ جهانی دوم و حمله ژاپنی ها به پرل هاربر کرد!
جان وین هم یکی از گزینه های بازیگری برای این فیلم بود؛ اما بعد از خواندن فیلمنامه نه تنها آن را نپذیرفت بلکه اسپیلبرگ را فرا خواند و به او گوشزد کرد که موضوع جنگ جهانی دوم به هیچ وجه خنده دار نیست و نمی شود با هزاران کشته پرل هاربر شوخی کرد. اسپیلبرگ اما به راه خود ادامه داد و فیلم را ساخت؛ فیلمی که ساخته شدو تماشاگران هم آن را دیدند ولی هیچ کس به آن نخندیدپ. جک نیکلسون به نقل از استنلی کوبریک گفته «فیلم اسپیلبرگ فیلم بزرگی بود اما خنده دار نبود.»
برای همین بعد از خلاص شدن از سوپ مرگ آوری که ساخته بود (نامی که خود اسپیلبرگ روی فیلمش گذاشت) آقای کارگردان سراغ چیزی رفت که در آن تخصص داشت؛ ایندیانا جونز و مهاجمان مقبره گمشده.
شکست های مشابه
یکی از درون قلب (۱۹۸۲)، سرعت ۲ (۱۹۹۷)، بانویی در آب (۲۰۰۶)، ماجراهای سرزمین جنوبی (۲۰۰۶)



ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ​ـ

سپاس یادت نره!