22-07-2014، 16:13
5 سال بعد از اکران قسمت اول «چگونه اژدهای خود را تمرین بدهید» قسمت دوم آن با ابداعات کمتر و با کیفیاتی شبیه به بازی های ویدیویی اکران شده است.
قسمت دوم فیلم کارتونی و موفق «چگونه اژدهای خود را تمرین بدهید» که به تازگی اکران شده، سرشار از رویدادها و نکات جذاب است اما این که در همین زمینه ها با قسمت اول که 5 سال پیش اکران شد برابری کند، در معرض تردید اساسی قرار دارد. تابحال بارها گفته شده که یک فیلم شبیه به بازیهای ویدیویی است ولی اگر در گذشته این خصلت و تشبیه بیشتر در جهت مثبت و برای تمجید از یک اثر هنری به کار گرفته می شد، شاید از این پس به عنوان یک خصلت منفی مورد استفاده قرار گیرد. «چگونه اژدهای خود را تمرین بدهید 2» نیز بیشتر مصداق دوم را به ذهن ها متبادر می کند و با این که این به معنای وجود ضعف های عمده و یا ماشینی بودن فیلم نیست اما موجودات و آدم های این فیلم گاه بیش از حد هنری و روشنفکرانه نشان می دهند و شاید روانی و صراحت این فیلم با قسمت اول برابری نکند.
*برای بیستمین سالگرد
دریم وورکز که کمپانی تولید کننده این انیمیشن جدید است و آن را وسیله ای برای گرامیداشت بیستمین سال تاسیس خود قرار داده، تا توانسته ماجراها و اتفاقات را شلوغ و سریع و توام با اتفاقات و برخوردهای متفاوت ساخته و این قطعاً در جذب طیف جوان و مخاطبان نوجوان به این فیلم بی تأثیر و بدون سهم و نقش نخواهد بود. در عین حال عناصر درام و نکات بالنسبه جدی تر فیلم بر اثر عمده تر شدن پروسه فوق به شکل لازم ترسیم نشده و به درستی جوش نخورده و هر جا که ارتباط های کلیدی و وقایع احساسی به پل ارتباط دهنده اتفاقات کمیک قصه تبدیل می شود، کارگردان فیلم نتوانسته است آن طور که باید و شاید حق مطلب را ادا کند.
*هیکاپ باز می گردد
کارگردان قسمت دوم «How to Train your Oragon» دین دو بلواز است که یکی از دو کارگردان مشترک فیلم نخست نیز بود و برخی معتقدند روح و مسایل انسانی و عمیق قسمت دوم به کارگردانی دوبلواز بیشتر از فیلم نخست است. برآورد صحیح و حقیقت امر هر چه باشد، باید متذکر شد که در تکرار و عرضه مجدد آدم ها و موجودات و برخی اتفاقات فیلم نخست یک بار دیگر می توان کاراکتر هیکاپ را با صدای جی باروچل در این فیلم دید. او همان تمرین دهنده اژدهاها در فیلم نخست است که در آن فیلم توانسته بود سرانجام مردم و سایرین را متقاعد کند که برخی اژدهاهای پرنده و موجوداتی از این دست می توانند مفید و در خدمت سایرین و وسیله ای برای رسیدن به اهداف مهم باشد.
*صید اژدهاها
این کاراکتر در سرزمینی دور گروهی از افراد به دام انداز اژدهاها و صیادان آنها را ملاقات می کند. آنها مشغول صید تعدادی اژدها و موجودات دیگری از این قبیل برای سرکرده خود و یک خلافکار به نام دراکو بلاکویست (با صدای ژیمون هونسو) هستند. یکی از صیادان و اسیر کنندگان اژدهاها ارت نام دارد که در داستان های موسوم به «بازی حکومت ها» و بهتر بگوییم در این بازی ویدیویی به چشم خورده بود و در این فیلم تازه با صدای کیت هرینگتون او را مقابل خود می بینیم و آوایش را می شنویم. تقابل های این کاراکتر با یک زن گروه وایکینگ ها (با صدای کریستین ویگ) از نکات جالب و دیدنی فیلم است. کیت بلنشت هم در این فیلم حاضر است و البته فقط صدای او را که سال پیش جایزه اسکار برترین بازیگر زن سال را برد، روی یک کاراکتر ایرلندی و به عنوان کسی که هیکاپ با پرس و جو از وی به گذشته خود پی می برد و از اتفاقات و مواردی که او را به نقطه کنونی کشانده است، می شنویم.
*حالا دیسنی باز هم پیشتاز است
اگر روزگاری والت دیسنی به رغم داشتن بیشترین سابقه و اعتبار در زمینه کارتون سازی از رقبای جدیدتر و جوان ترش عقب افتاده بود، حالا عکس قضیه صادق است و والت دیسنی در سایه موفقیت فیلم های کارتونی متعددش طی یک ربع قرن اخیر و بخصوص چند کار خاص طی 10 سال اخیر از اکثر حریفانش مجدداً سبقت گرفته و این دیگران هستند که بدنبالش می آیند و یکی از آنها همین استودیوی دریم وورکز است. 3 کارتون اخیر والت دیسنی که متمرکز بر کاراکترهایی پرنس و یا پرنسس وار بوده و «یخ زده» پرفروش ترین انیمیشن تاریخ و برنده اسکار برترین کارتون سال 2013 بارزترین آنها است، آثاری هستند که اینک به یک مقصد و هدف برای حریفان دیسنی تبدیل شده اند و آنها از هیچ کوششی برای رسیدن به سطح و سطوح آن فیلم ها دریغ نمی کنند. کیفیات و اتفاقات قسمت جدید فیلم «چگونه اژدهای خود را تمرین بدهید» نشان می دهد هدف فوق چقدر سخت و دور از دسترس است و حتی دریم وورکز که در دو دهه اخیر در انیمیشن سازی فروغ خیره کننده ای داشته، در این محصول جدید نتوانسته است به دستاوردهای یک دیسنی کاملاً احیا شده برسد.
*کاش صبر می کردند
صحنه های برخورد و اکشن در «چگونه اژدهای خود را تمرین بدهید 2» قسمت ها و صحنه هایی هستند که ضعف فوق و ترسیدن دریم ووکز به سطح رقیب بزرگش را بیش از پیش گواهی می دهد. شاید لازم بود که دبلواز و همکارانش با اطمینان و وسعت بیشتری این صحنه ها را ترسیم و تهیه می کردند و ثانیه هایی را به هر یک از شات ها و صحنه های فیلم می افزودند. صحنه پرواز اژدهاها تماشایی است و وقتی چندتای آنها به آسمان می روند و در آن جا اوج می گیرند، چشم ها خیره می مانند ولی این صحنه ها و ابداعات زمانی کاملتر می شدند که کارگردان و دستیارانش اجازه می دادند هر صحنه قدری بیشتر طول بکشد و کاملاً در اذهان بنشیند و از تغییر دائمی اوضاع و از این شاخه به آن شاخه پریدن پرهیز می شد. با این حال همه این نقایص نسبی نیز فروش فیلم را در بازارهای متعدد آن کاهش نمی دهد و قسمت دوم «چگونه اژدهای خود را تمرین بدهید» یک نمونه دیگر از انیمیشن های موفق است اما کارتونی که می توانست از این هم موفق تر باشد.