انجمن های تخصصی فلش خور

یادش ستاره دنباله داری است که

آسمان را بین من و تنهایی قسمت می کند

تنها یک تنها میداند

تنهایی تنها درد یک تنها نیست



در کنار ساحل دریای غم

قایقی میسازم از دلواپسی

بر دو سوی پرچمش خواهم نوشت

یک مسافر از دیار بی کسی


چنان ﭼﻮﺑﯽ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﯿﻨﻢ ﮐﺮﺩ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ

که ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺳﮑﻮﺕ ﺗﻠﺦ ﻣﺘﺮﺳﮏ ﺭﺍ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ …


نه تو دروغگو نیستی

من حواسم پرت است

گفته بودی دوستم داری بی اندازه

خوب که فکر می کنم

تازه می فهمم که بی اندازه یعنی چه


فقط یکبار میتوان عاشق شد

بار دوم دیگر خبری از جنسِ اصل نیست . . .

اینکه دوستم داشته باشی مثل این است که

عابری در پیاده رو ناگهان در آغوشم بگیرد

همین قدر بعید…همین قدر ممکن… !

ممنون خوب بود