04-09-2014، 23:19
گاهي اوقات:
دلم ميگيرد از اين هواي کثيف...
دلم ميگيرد از هوايي که پر از دروغ و دو رنگيست...
هوايي که پر از بي وفاييست...
هوايي که انسانيت را هم کثيف کرده است...
دلم ميگيرد از انسانهايي که انسانيت را به بازي گرفته اند...
انسانهايي که براي اشتباهات خود، هميشه توجيه دارند؛
به خود اجازه هر کاری را میدهند و فکر میکنند از سوراخ آسمان افتاده اند...
آنهايي که معني حرمت را نميدانند و نميفهمند...
همان کساني که بيش از همه ادعا دارند...
همانهايي که خيانت را غيرت عشق ميدانند...
موجوداتي که به نام عشق خيانت ميکنند و خود را
انسان مينامند...
دلم ميگيرد از آن همه گذشت که مرا شکست...
دلم ميگيرد از اين همه رنگ...
رنگهايي که نميتوان گفت کدام يک حقیقت است و کدام، دروغ...
دلم ميگيرد از خدايي که مرا به اين کابوس غم انگيز آورد...
دلم ميگيرد...
دلم ميگيرد از اين هواي کثيف...
دلم ميگيرد از اين هواي کثيف...
دلم ميگيرد از هوايي که پر از دروغ و دو رنگيست...
هوايي که پر از بي وفاييست...
هوايي که انسانيت را هم کثيف کرده است...
دلم ميگيرد از انسانهايي که انسانيت را به بازي گرفته اند...
انسانهايي که براي اشتباهات خود، هميشه توجيه دارند؛
به خود اجازه هر کاری را میدهند و فکر میکنند از سوراخ آسمان افتاده اند...
آنهايي که معني حرمت را نميدانند و نميفهمند...
همان کساني که بيش از همه ادعا دارند...
همانهايي که خيانت را غيرت عشق ميدانند...
موجوداتي که به نام عشق خيانت ميکنند و خود را
انسان مينامند...
دلم ميگيرد از آن همه گذشت که مرا شکست...
دلم ميگيرد از اين همه رنگ...
رنگهايي که نميتوان گفت کدام يک حقیقت است و کدام، دروغ...
دلم ميگيرد از خدايي که مرا به اين کابوس غم انگيز آورد...
دلم ميگيرد...
دلم ميگيرد از اين هواي کثيف...