وجودمو گرفته هر رگو بد تر از هر سرطان
پاهام سست میشن میلرزن از نوسانو
می خونم گوشاتون پرشن از نفسام
من بی تو مث زنبور بی عسل نمیشم
هر شب نمیدونی که چه خبر پیشم
منو ی جعبه سیگار وقتی درو دیوار همه ی شب تا صبح رفیق من بود
دردا روی تنم خالکوبین
نمیخوام زندگیت بشه داستان من
دوبی یاد داد زیر این سقف هفت رنگ
با پول همه چی میسازن حتی فرهنگ
ﮔﻠﻪ ﮔﺮﮔﺎ ﺣﺎﺟﯽ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﺭﻭ ﮔﺮﻓﺘﻦ / ﻫﯿﭽﮑﺪﻭﻡ ﺍﻧﮕﺎﺭﯼ ﺑﭽﮕﯽ ﻧﮑﺮﺩﻥ
نمی گذرم ازت من یکی اگه سهم من نیستی بگو هستی سهم کی؟
یه نگا بنداز توی شب چراغا روشنن توی شهر
همه چی قشنگه اما از این بالا مث بارون و زیر چتر
رفتی و رفتی این دل من منتظر بشنوه اخر شب
صدا گرم تو از پشت خط
جلو چشمم تصویرت همش
شبا بیدار تا خود 5 شب کنارم هرکی نشست و منه کله شق
گازو گرفتو لایی کشید چشامون قرمزه بس که بیداری کشید
در باز شد اومدی تو
کل دنیام افتاب شد
اومدی تو
اره