18-05-2015، 13:56
چیک چیک قطره ها تو سینک میکنه مغزو داغون
یادم میاد اونشبُ باهم زیر چتر و بارون
یه فندک دستم هی میشه روشن و خاموش
یاد تولدت که می کردیم شمعو ما فوت
رو دستت تتو اسمم
حالا جای زخم و جا خون
فک می کردم بهتره واسه هر دو تامون
الان می فهمم چقدر بوده شید بدی
تو تو تخت خواب من به فکر ریتم جدید
چه شبایی که تا صبح من زدم پیانو
تازه دارم می فهمم جواب کم محلیامو
یه جا دعوت بودیم نرسیدم تنها رفتی
همه با دوستاشون باز شدی اعصاب تعطیل
که چرا نیستی
الان دوره همی آخه پنج شنبه شبه
با خودم میگم شاید یهو زد به سرش
زنگ زد تا صبح بزارم من سر به سرش
از آهنم باشه باید زنگ بزنه
از دست دادم علاقمو به تو
همه چیم زود شد برا شهرت چه مفت طوری که زیاد شدن
فنا دورم یهو منم توجه ای نکردم به فنا شدن تو
الان کیا جمع میشن وقتی روز بشه دورت
هنوز میست میکنمو دلم تنگ میشه
تو هم میسم میکنی حتی با اون دل پرت
من تو دل خودم تو ولی رو تلفنت
تا حالا شده شاکی وقتی رو کال ویت میری
عصبی بشی یه عدد بالا آمپر میدی
همون قد که تو رو میخوامت همون قد که تو رو میخوامت
متنفرم از اون زنی که پشت خط میگه نامبر بیزی
ده لعنتی فارسیشو فهمیدم چرا باز هی میگی
خوبه که تنها نیستم حداقل رفیقام باهامم
بیستاشون تو پاکت میگن
یه کام بهت میدیم
آروم میشی تا بازم پدی بشینه
بگه تکست
هر رابطه ای که رفت بالا رسید به اورست
تو یه دیوار ساختی
بینمون از جنس یه شیشه ی رفلکس
یه شیشه ی رفلکس
که من تو رو میبینم و تو فقط خودتو
الان من تو رو میگیرم تو فقط خودتو
باهام حرف نمیزنی
یه زمانی اکسیژنت بودم
حالا که دورم ازت دیگه زنگ نمیزنی
بیا حرف بزنیم حلش کنیم کدورت الکیه
پس چرا خوب خفه شدی سکوت بسه لعنتی
فک کنم تو ازم زده شدی
دروغ بده نزن زیرش
منم خب تقصیر دارم
ولی حالا یکی یه مدت حسشو بت بروز نده عوضیه
رفتی واسه اینکه کوروش تو روز کم بهت محل میده
موزیک تو رو ازم گرفت
منم هر چی دم دست بود کوبوندم این طرف
دیگه زخم زبون نزن نگو کوشن اون همه طمعی که داشتم واسش
ول کن بیا یه تار موتو نمیدم به کل ریتما به کل ملودیا
فک کن این بار هر چی گذشته مرده مموری پاک
انقدر نگو حرفات کهنه شده
ببریم کات خوب اصلا تو هر رابطه ای پر مشکله که حل شه
بیا حرف بزنیم حلش کنیم بسه
نباش حالا خوب مثل یه بچه حالا که سهمم از گوشیم فقط دکمه قرمزشه
یادم میاد اونشبُ باهم زیر چتر و بارون
یه فندک دستم هی میشه روشن و خاموش
یاد تولدت که می کردیم شمعو ما فوت
رو دستت تتو اسمم
حالا جای زخم و جا خون
فک می کردم بهتره واسه هر دو تامون
الان می فهمم چقدر بوده شید بدی
تو تو تخت خواب من به فکر ریتم جدید
چه شبایی که تا صبح من زدم پیانو
تازه دارم می فهمم جواب کم محلیامو
یه جا دعوت بودیم نرسیدم تنها رفتی
همه با دوستاشون باز شدی اعصاب تعطیل
که چرا نیستی
الان دوره همی آخه پنج شنبه شبه
با خودم میگم شاید یهو زد به سرش
زنگ زد تا صبح بزارم من سر به سرش
از آهنم باشه باید زنگ بزنه
از دست دادم علاقمو به تو
همه چیم زود شد برا شهرت چه مفت طوری که زیاد شدن
فنا دورم یهو منم توجه ای نکردم به فنا شدن تو
الان کیا جمع میشن وقتی روز بشه دورت
هنوز میست میکنمو دلم تنگ میشه
تو هم میسم میکنی حتی با اون دل پرت
من تو دل خودم تو ولی رو تلفنت
تا حالا شده شاکی وقتی رو کال ویت میری
عصبی بشی یه عدد بالا آمپر میدی
همون قد که تو رو میخوامت همون قد که تو رو میخوامت
متنفرم از اون زنی که پشت خط میگه نامبر بیزی
ده لعنتی فارسیشو فهمیدم چرا باز هی میگی
خوبه که تنها نیستم حداقل رفیقام باهامم
بیستاشون تو پاکت میگن
یه کام بهت میدیم
آروم میشی تا بازم پدی بشینه
بگه تکست
هر رابطه ای که رفت بالا رسید به اورست
تو یه دیوار ساختی
بینمون از جنس یه شیشه ی رفلکس
یه شیشه ی رفلکس
که من تو رو میبینم و تو فقط خودتو
الان من تو رو میگیرم تو فقط خودتو
باهام حرف نمیزنی
یه زمانی اکسیژنت بودم
حالا که دورم ازت دیگه زنگ نمیزنی
بیا حرف بزنیم حلش کنیم کدورت الکیه
پس چرا خوب خفه شدی سکوت بسه لعنتی
فک کنم تو ازم زده شدی
دروغ بده نزن زیرش
منم خب تقصیر دارم
ولی حالا یکی یه مدت حسشو بت بروز نده عوضیه
رفتی واسه اینکه کوروش تو روز کم بهت محل میده
موزیک تو رو ازم گرفت
منم هر چی دم دست بود کوبوندم این طرف
دیگه زخم زبون نزن نگو کوشن اون همه طمعی که داشتم واسش
ول کن بیا یه تار موتو نمیدم به کل ریتما به کل ملودیا
فک کن این بار هر چی گذشته مرده مموری پاک
انقدر نگو حرفات کهنه شده
ببریم کات خوب اصلا تو هر رابطه ای پر مشکله که حل شه
بیا حرف بزنیم حلش کنیم بسه
نباش حالا خوب مثل یه بچه حالا که سهمم از گوشیم فقط دکمه قرمزشه