26-07-2015، 18:10
هرودوت در کتاب خود نوشته که به چشم
خود دیده که سربازان ایرانی سواد خواندن و نوشتن دارند
در حالی که در همان موقع بیشتر افسران یونانی سواد
خواندن و نوشتن نداشتند و حتی لئونیداس پادشاه کشور
اسپارت که جنگ او با 300 سرباز در تنگه ی
ترموپیل در مقابل خشایار شاه فقط مقدمات خواندن و نوشتن
را می دانسته و نمی توانست با تسلط بخواند و بنویسد
و در بین 300 سربازش حتی یک نفر هم سواد نداشته است.
گرچه در ایران در دوره ی هخامنشان مردم ار لحاظ صنفی
به چند طبقه تقسیم می شدند ولی نه مزایای طبقاتی
(از لحاظ مالی) و نه تبعیض در آموزش و پرورش
و ایرانیان عقیده داشتند همانطور که باید برای ادامه
زندگانی کار کند برای خواندن متون مذهبی
هم باید خواندن و نوشتن را فرا بگیرند و
یکی از دلایل با سوادی ایرانیان حتی در پایان دوره ی
هخامنشیان این است که در تمام خانه های ایران کتاب
و به خصوص کتابهای مذهبی وجود داشته و اگر سواد نداشتند
در خانه ی آنها کتاب یافت نمی شد
( در حالیکه همه ی خانه ها کتاب داشتند)
در واقع سواد داشتن با واجب دانستن آن توسط دین
جزو فطرت ایرانیان شد که بعد از
حمله عربها نیز از بین نرفت.
بعد از حمله ی عربها بعضی از مورخان سطحی گفتند
که اعراب سواد و کتاب خوانی و کتاب نویسی را به ایرانیان
آموختند در صورتی که کلمه ی کتاب که وارد زبان
عربی شده کلمه ایرانی است و از ریشه ی "کتو" می باشد.
عربها کتاب نمی خواندند و کتاب نمی نوشتند و بعضی عربها
حتی در طول عمر خود یک کتاب هم ندیده بودند.
ارنست رنان نویسنده و لغت شناس و فیلسوف فرانسوی می گوید
فرهنگ و ادب عرب از ایرانیان جان کرفت و اگر آنچه را
که به وسیله ی فرهنگ و ادب ایران وارد زندگی اعراب گردید
از آنها منتزع کنیم تنها عرب می ماند و شتر او....
پروفسور کامرون : اگر در ایران
مبادرت به حفاری کنیم بعید نیست
آثار و اسنادی به دست بیاید که باعث حیرت جهانیان شود و
به خصوص ثابت گردد ایرانیان اولین
معلم خط و الفبا در جهان بوده اند.
خود دیده که سربازان ایرانی سواد خواندن و نوشتن دارند
در حالی که در همان موقع بیشتر افسران یونانی سواد
خواندن و نوشتن نداشتند و حتی لئونیداس پادشاه کشور
اسپارت که جنگ او با 300 سرباز در تنگه ی
ترموپیل در مقابل خشایار شاه فقط مقدمات خواندن و نوشتن
را می دانسته و نمی توانست با تسلط بخواند و بنویسد
و در بین 300 سربازش حتی یک نفر هم سواد نداشته است.
گرچه در ایران در دوره ی هخامنشان مردم ار لحاظ صنفی
به چند طبقه تقسیم می شدند ولی نه مزایای طبقاتی
(از لحاظ مالی) و نه تبعیض در آموزش و پرورش
و ایرانیان عقیده داشتند همانطور که باید برای ادامه
زندگانی کار کند برای خواندن متون مذهبی
هم باید خواندن و نوشتن را فرا بگیرند و
یکی از دلایل با سوادی ایرانیان حتی در پایان دوره ی
هخامنشیان این است که در تمام خانه های ایران کتاب
و به خصوص کتابهای مذهبی وجود داشته و اگر سواد نداشتند
در خانه ی آنها کتاب یافت نمی شد
( در حالیکه همه ی خانه ها کتاب داشتند)
در واقع سواد داشتن با واجب دانستن آن توسط دین
جزو فطرت ایرانیان شد که بعد از
حمله عربها نیز از بین نرفت.
بعد از حمله ی عربها بعضی از مورخان سطحی گفتند
که اعراب سواد و کتاب خوانی و کتاب نویسی را به ایرانیان
آموختند در صورتی که کلمه ی کتاب که وارد زبان
عربی شده کلمه ایرانی است و از ریشه ی "کتو" می باشد.
عربها کتاب نمی خواندند و کتاب نمی نوشتند و بعضی عربها
حتی در طول عمر خود یک کتاب هم ندیده بودند.
ارنست رنان نویسنده و لغت شناس و فیلسوف فرانسوی می گوید
فرهنگ و ادب عرب از ایرانیان جان کرفت و اگر آنچه را
که به وسیله ی فرهنگ و ادب ایران وارد زندگی اعراب گردید
از آنها منتزع کنیم تنها عرب می ماند و شتر او....
پروفسور کامرون : اگر در ایران
مبادرت به حفاری کنیم بعید نیست
آثار و اسنادی به دست بیاید که باعث حیرت جهانیان شود و
به خصوص ثابت گردد ایرانیان اولین
معلم خط و الفبا در جهان بوده اند.