انجمن های تخصصی فلش خور

يكي از صنايع دستي تزیینی – کاربُردی ايران ” آلاچیق” نام دارد. آلاچيق مسكن عشاير و چادر نشينان است. آلاچيق به طور معمول داراي چهار قسمت است كه در اسامي محلي به نام هاي مختلفــي خوانده مي شود و معمولا از 4 قسمت اصلي تشكيل شده – قسمت مهمان و بزرگان – نشيمن داخلي – آشپزخانه – قسمت دام كه به وسيله پرده اي از يكديگر قابل تفكيك مي باشد. در برخی عشاير و بنا به تموّل يا موقعيت صاحب آلاچيق در ايل، اين قسمت ها هر كدام داراي يك چادر جداگانه است.

 

در ساخت آلاچيق از سياه چادر براي سقف (آلا) كه نوعي دستبافته با موي بُز بوده، و ازني هاي توخالي براي ديواره چادر(‌چيق) استفاده مي شود. (به مبحث هاي سياه چادر و چيق بافي مراجعه شود). تركمن ها براي سقف آلاچيق از نمد استفاده مي نمايند. تزیينات آلاچيق، بستگي به ايل برپا كننده دارد. عشایر با استفاده از موی بُز و کُمپله های رنگی پشمی، هم اهل خانواده را از گزند حشرات و گزندگان محافظت می کنند و هم بر زیبایی محل زندگی خود می افزایند.