انجمن های تخصصی فلش خور

نسخه‌ی کامل: غلامرضا رشيد ياسمي
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
غلامرضا رشيد ياسمي
غلامرضا رشيد ياسمي گروه : علوم انساني رشته : زبان و ادبيات فارسي محل تولد : كرمانشاه (باختران) تاريخ تولد : 1274
خلاصه : غلامرضا رشيد ياسمي ، فرزند محمد ولي خان ميرپنج ، در سال 1274 خورشيدي در كرمانشاه متولد گرديد . وي فارغ التحصيل مدرسه ي سن لوئي بود و مدتي در انجمن دانشكده باملك الشعراي بهار ، همكاري نزديك داشت و از اعضاي انجمن ادبي ايران نيز بشمار مي رفت . ياسمي به زبان هاي فرانسه ، انگليسي ، پهلوي و عربي تسلط داشت ودر دانشگاه تهران به تدريس تاريخ ، مشغول بود . وي در اسفند ماه 1327 خورشيدي ، در تالار دانشكده ي ادبيات ، در حالي كه درباره ي تاثير حافظ در گوته مشغول ايراد سخنراني بود ، دچار سكته ي ناقص گرديد و درسال 1328 خورشيدي در گذشت .
والدين و انساب : پدر اومحمد ولي خان مير پنج شاعر و نقاش خوشنويس بود.جد مادري او ،شاهزاده محمد باقر ميرزاي خسروي ،نويسنده داستان (شمس و طغرا)است كه ديوان شعرش به همت رشيد چاپ شده است . [ سخنوران نامي ايران ، تاليف ، سيد باقر برقعي ، ج 3 ، ص 1528 ]
اوضاع اجتماعي و شرايط زندگي : رشيد ياسمي دوران كودكي را با لباس كردي در ميان طايفه ي خود به سوار كاري و شكار گذرانيد . وي كه در خانواده هنر پرور تربيت شده بود ، خيلي زود با آثار شعرا و ادباي ايراني آشنا شد . [*زندگي نامه رجال و مشاهير ايران ، تاليف حسن مرسلوند ، ج 3 ، ص 328 ]*
تحصيلات رسمي و حرفه اي : رشيد ياسمي مقطع ابتدايي را دركرمانشاه به پايان رساند وسپس براي ادامه تحصيل به تهران رفت . در تهران وارد مدرسه ي سن لويي شد واز آنجا فارغ التحصيل گرديد . دراين مدت زبانهاي عربي و انگليسي را نيزو زبان فرانسه را تكميل كرد .زبان پهلوي را از حوزه درس استاد هرتسفلد نيك فرا گرفت.[ اثر آفرينان ، زندگي نامه نام آوران فرهنگ ايران ، انجمن آثار و مفاخر فرهنگي ايران ، ص115 ]
استادان و مربيان : نظام و فا معلم ادبيا ت ياسمي بود .وي زماني كه خدمات فرهنگي و ادبي و مطبوعاتي خود را آغاز كرد از محضر اساتيد بزرگي چون ميرزا طاهر تنكابني ، اديب نيشابوري ، و ديگران بهره گرفت . [اثر آفرينان ، زندگي نامه نام آوران فرهنگ ايران ، انجمن آثار و مفاخر فرهنگي ايران ، ص115 ؛زندگي نامه رجال و مشاهير ايران ، تاليف حسن مرسلوند ، ج 3 ، ص 328 ]*
وقايع ميانسالي : ياسمي در سال 1324 به علت بيماري فشار خون تحت معالجه قرارگرفت . در روز چهار شنبه يازدهم اسفند ماه 1327 طبق برنامه ي قبلي ، در تالار دانشكده ي ادبيات درباره ي تاثير عقايد حافظ بر روي گوته سخنراني داشت . ضمن سخنراني به واسطه ي ازدحام جمعيت هيجان زده و دستخوش احساسات شد . در آغاز سخن در كلامش لكنتي پيدا شد و او را از پشت ميز خطابه به پايين آوردند و روي يكي از صندلي ها ي جلو قرار دادند . در اين حال نيمي از بدنش فلج شد . او را به بيمارستان مهر بردند ، مدت يك ماه در ايران مشغول معالجه بود . سپس به فرانسه رفت و دو سال در آنجا اقامت كرد و در اين مدت حالش كمي بهتر شد . چون كميسيون ارز از تبديل حقوقش به ارز دولتي خودداري كرد ، ناچار به تهران بازگشت و پس از پانزده روز اقامت در تهران فوت نمود . [*زندگي نامه رجال و مشاهير ايران ، تاليف حسن مرسلوند ، ج 3 ، ص 329 و 340 ]*
زمان و علت فوت : روز يازدهم اسفند ماه 1327 ش به هنگام سخنراني در دانشكده ادبيات دچار سكته شد و پس از سفري كوتاه به فرانسه و بازگشت به ايران ،سرانجام روز چهارشنبه 18 ارديبهشت ماه 1330 ش در تهران در گذشت . [ تارخ برگزيدگان و عده اي از مشاهير ايران و عرب ، تاليف امير مسعود سپهرم ، ص 352 ]
مشاغل و سمتهاي مورد تصدي : استاد رشيد ياسمي به زبانهاي انگليسي و فرانسه پهلوي و عربي تسلط داشت و چندي در وزارت فرهنگ و دارايي شاغل مقامات حساسي بود و مدتي نيز كارمند دبيرخانه سلطنتي گرديد . در وزارت معارف ،ماليه و دربار به كار مشغول بود. زماني هم به عضويت فرهنگستان ايران در آمد. 0.
فعاليتهاي آموزشي : تاسيس دانشگاه تهران درسال 1312 ، ياسمي را به دانشكده ادبيات و دانشسراي عالي كشاورزي و تدريس تاريخ اسلام را به عهده گرفت .
مراكزي كه فرد از بانيان آن به شمار مي آيد : جرگه دانشوري را تاسيس كرد كه بعدها با همت ملك الشعرا ي بهار به انجمن دانشكده تبديل شد .
ساير فعاليتها و برنامه هاي روزمره : رشيد ياسمي ضمن همكاري با مجله (دانشكده)، با نويسندگان و شعراي آن دوره آشنا شد و با انجمن ادبي ايران همكاري كرد . يك سال پس از كودتا،رشيد ياسمي مقالات خودرا در روزنامه (شفق سرخ)به سر دبيري علي دشتي منتشر ساخت كه همين مقالات موجب شهرت ادبي اوگرديد .در سال 1322 ش به همراه هيئتي از استادان ايراني به هند رفت و در سال 1324 ش به منظور مطالعه به فرانسه رفت و پس از دو سال به ايران بازگشت.