02-02-2016، 23:30
آدم نمی داند در درون قلب دیگران چه می گذرد.
در نهایت به شیوه ی خودش دوست داشته...
وقتی كسی می گوید «دوستت دارم!» مشخص نیست كه چرا و چگونه دوستت دارد .
دلیل به وجود آمدن این حس كه او دوست داشتن فرض كرده ، كدام خصوصیت توست .
و خود این حس در قلب او چقدر با چیزی كه تو «دوست داشتن» قلمداد می كنی متفاوت است.
یادم می آید بچه بودم (شش-هفت ساله)..یك نقاشی ساده از دو تا بچه (یك دختر، یك پسر) كه
داشتند با هم حرف می زدند توی یکی از کتابای خواهر بزرگترم دیدم!
دختر به پسر گفته بود: «من ماهی خیلی دوست دارم!»
و توی ابر فكر بالای كّله اش ، یك ماهی قرمز داشت توی تُنگ شنا می كرد.
بعد پسر گفته بود: «من هم همینطور!» ...
و توی كله ی او یك ماهی بود كه داشت توی ماهیتابه جلزو ولز میكرد!
یادم می آید تا مدتها هر وقت می خواستم بگویم فلان چیز را "دوست دارم" ،
به تته پته می افتادم كه حالا نوع دوست داشتنم را چطور توضیح بدهم تا اشتباه نشود!
تا همین امروز هم فكر می كنم به هر كس گفته ام «دوستت دارم!»
نفهمیده چطوری دوستش داشته ام ،
واگر كسی جایی پیدا شده كه خیال کرده مرا دوست دارد
در نهایت به شیوه ی خودش دوست داشته...
