انجمن های تخصصی فلش خور

نسخه‌ی کامل: بالستیک اتمی MGM-134 midgetman
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
بالستیک اتمی MGM-134 midgetman 1
MGM-134 midgetman 



در نیمه اول دهه ۸۰ ایالات متحده بر روی یک موشک بالستیک متحرک و کوچک و قاره پیما و اتمی کار میکرد. چرا که آمریکا در آن زمان نیازمند یک موشک بالستیک قاره پیمای متحرک بود تا در صورت پیشدستی شوروی در حمله اتمی ، توان ضربه زدن متقابل به شوروی را داشته باشد. 


از این رو موشک جدیدی طراحی شد. موشک جدید که با نام MGM-134 midgetman نامگذاری شد ، یک موشک کوچک و سبک قاره پیما بود. این موشک دارای وزن ۱۳.۶ تن بود. طول آن ۱۴ متر و قطر آن ۱.۱۷ متر میباشد. برای مقایسه بد نیست بدانید موشکهای خانواده توپول روسیه بسته به مدل دارای ۴۳ الی ۴۹ تن وزن ، بسته به مدل ۲۱ الی ۲۹ متر طول و ۱.۸ متر قطر هستند. موشک MGM-134 دارای ۱۱۰۰۰ کیلومتر برد بود. بدین ترتیب با این موشک میشد از خاک آمریکا سراسر خاک شوروی را مورد حمله اتمی قرار داد. جالب اینجاست که این موشک با دارا بودن وزن و جثه ای معادل یک سوم موشک های خانواده توپول ، اما برد یکسانی با آنها دارد. موشک MGM-134 از یک کلاهک گرماهسته ای با قدرت 475kt بهره میبرد که برای نابود کردن کامل شهرهای بزرگی مثل مسکو و حومه آن کاملا کافی بود. همچنین قرار بود در آینده کلاهک های چندگانه مجتمع با هدایت مستقل برای این موشک در نظر گرفته شود. موشک در فاز پایانی حمله بیش از ۲۴ ماخ سرعت داشت. 


موشک MGM134 در داخل یک سیلو در یک قسمت تریلر مانند قرار میگرفت و توسط یک کشنده یدک کشیده میشد. این موشک این قابلیت را داشت که توسط کشنده به مناطق مختلف انتقال یافته ، سپس تریلر حامل سیلوی موشکی بر روی زمین قرار گرفته و کشنده از صحنه خارج شود. بدین ترتیب از آنجایی که شکل ظاهری تریلر نیز به منظور استتار بیشتر طراحی شده است ، کشف آن در عمل بسیار دشوار میبود. البته میتوان موشک را در حالت اتصال تریلر به کشنده نیز شلیک کرد. در قسمت بالای تصویر تریلر حامل سیلوی موشک MGM-134 را میبینید که در حال جابجایی است. در قسمت پایین تصویر نیز تریلر را میبینید که بر روی زمین قرار گرفته است. 
بالستیک اتمی MGM-134 midgetman 1
موشک بالستیک MGM-134 دارای ۱۱۰۰۰ کیلومتر برد میباشد. استفاده گسترده از ترکیبات فیبر کربن در ساختار بدنه موتورها باعث تقویت و دوام و در عین حال وزن سبک آنها شده است. البته ترکیبات دقیق بدنه این موشک کماکان سری است. این موشک دارای یک پیشران سه مرحله ای است که هر سه مرحله از سوخت جامد استفاده میکنند. این موشک دارای سامانه بسیار دقیق هدایت اینرسیایی به کمک سامانه GPS است که موشک با استفاده از آنها در حداکثر برد خود دارای دایره خطای ۹۰ متر است که به جز موشک ترایدنت ۲ در هیچ موشک دیگری رقیبی ندارد. (دقیقترین موشک روسیه ۲۰۰ متر دایره خطا دارد) 



این موشک در دهه ۹۰ چندین تست موفق را پشت سر گذاشت و قرار شد تولید انبوه آن به زودی آغاز شود. اما فروپاشی شوروی سابق باعث شد که آمریکا دیگر احساس نیازی به این موشک نکند تا این موشک نیز همانند دیگر تسلیحات به بایگانی تاریخ سپرده شود. 


چیزی که مسلم است این است که اگر این موشک عملیاتی میشد ، بلاشک هم اکنون برترین موشک بالستیک زمین پرتاب جهان بود. این موشک کمتر از یک سوم موشکهای روسی و چینی مثل توپول و یارس و دی اف ۳۱ وزن دارد. اما با این حال برد آن در حد همان موشکها و از نظر دقت برتری کاملی بر موشکهای مشابه دارد. به احتمال زیاد این موشک به دلیل جثه کوچکی که داشت ، کشف آن برای دیگر کشورها را اگر نگوییم ناممکن ، اما بسیار دشوار میساخت. موشک میدگتمن در صورت عملیاتی شدن برترین موشک بالستیک زمین پرتاب جهان محسوب میشد. .