15-05-2017، 8:46
نقدی بر ناقدان تندرو آلبوم بال از صادق
چندی پیش آلبوم صادق واحدی به نام بال انتشار یافت , در همین راستا قبل از تحلیل و بررسی و تفسیر این البومی یادداشتی پیرامون این آلبوم خواهیم داشت.
اکثر ما عادت کرده ایم پای گذشته های خود را به حال بکشیم و به دنبال همان سبک در آخرین آثار خالق بگردیم اما اگر خالق اثر حرفی دیگر زد , نوع و کیفیتی دیگر از احساس و شعر را بیان کرد , چقدر حوصله خواهیم کرد که خوب گوش فرا دهیم به حرفایش؟؟؟!
بال کوشیده است حتی الامکان در تببین مفاهیم و حقیقت معنی را فدای لفظ نکند و مخاطبش را در پیچ و خم واژه های غامض و دور از ذهن سرگردان نسازد
گناه آشنایی اندک ما با اندیشه های بلند و فلسفی و عرفانی صادق واحدی است و نه تعقید و تنافر و ضعف شعر صادق که شاید نتوان ارتباط عمیق با ان برقرار کرد.
بال در عرصه ارتباط ارگانیک و لفظ و معنا و نیز تصاویر ذهنی صادق , به هیچ وجه ساده نیست بلکه افرینش هنری صادق همچون جهان هستی مبهم است و میتوان گفت رستاخیز واژه ها است.
بال آلبومی که تصور های رایج قالبی را بهم میزند ( نحوه شعر و کنار هم قرار گرفتن ساز های کلاسیک در این سبک اجرا )
بال همان هنر برای هنر است , همان بی مرز بودن هنر در آن و آیینه ایی برای نشان دادن فضای اجتماعی بزرگتر از بیگانگی فردی در بال بازنمایی احساسات درونی و طبیعت بیرونی را میتوان دید چنان که هر ترک موجود اصالتی است که زمانی منفعل و زمانی روایتگر است گاهی با تو درد دل میکند و گاهی میخواهد مبهم باقی بماند.
بال خلاف روالِ بازار هیپ هاپ سخن گفته است , #تخیل و #نجوم و #هندسه را صدا میزند , از #طبعیت این #مادر اصیل سخن میگوید.
بال قایقی است که برای کشف دریاهای عمیق اش باید #بادبادن را مخاطبش بکشد همانگونه که گفته شده است
بال از جبر و ریشه و جاودانگی و دخمه و دانایی میگوید گاهی آنچنان زوایای درونی را روشن میسازد که گویی بر مبنای اکسپرسیونیسم میباشد و میخواهد ما با #هوش_حسی خداوند و دنیا را بشناسیم اما گویی به صورت مبهم با این بال به دنبال جهش است.
بال با اشاره به مکانهایی از طبیعت آدمی عظمت و بی رحمی را نشان میدهد و میخواهد انسان را از موقعیت خود در #هستی اگاه سازد و بدین گونه او را با این بال اماده جهش کند.
بال اثری که با اعتبار صورت نابش باعث بازی قوای حسی ما میشود بدون اینکه از شرط خاصی پیروی کند و با این سبک خاص خود پیش میرود.
اکثر ما عادت کرده ایم پای گذشته های خود را به حال بکشیم و به دنبال همان سبک در آخرین آثار خالق بگردیم اما اگر خالق اثر حرفی دیگر زد , نوع و کیفیتی دیگر از احساس و شعر را بیان کرد , چقدر حوصله خواهیم کرد که خوب گوش فرا دهیم به حرفایش؟؟؟!
بال کوشیده است حتی الامکان در تببین مفاهیم و حقیقت معنی را فدای لفظ نکند و مخاطبش را در پیچ و خم واژه های غامض و دور از ذهن سرگردان نسازد
گناه آشنایی اندک ما با اندیشه های بلند و فلسفی و عرفانی صادق واحدی است و نه تعقید و تنافر و ضعف شعر صادق که شاید نتوان ارتباط عمیق با ان برقرار کرد.
بال در عرصه ارتباط ارگانیک و لفظ و معنا و نیز تصاویر ذهنی صادق , به هیچ وجه ساده نیست بلکه افرینش هنری صادق همچون جهان هستی مبهم است و میتوان گفت رستاخیز واژه ها است.
بال آلبومی که تصور های رایج قالبی را بهم میزند ( نحوه شعر و کنار هم قرار گرفتن ساز های کلاسیک در این سبک اجرا )
بال همان هنر برای هنر است , همان بی مرز بودن هنر در آن و آیینه ایی برای نشان دادن فضای اجتماعی بزرگتر از بیگانگی فردی در بال بازنمایی احساسات درونی و طبیعت بیرونی را میتوان دید چنان که هر ترک موجود اصالتی است که زمانی منفعل و زمانی روایتگر است گاهی با تو درد دل میکند و گاهی میخواهد مبهم باقی بماند.
بال خلاف روالِ بازار هیپ هاپ سخن گفته است , #تخیل و #نجوم و #هندسه را صدا میزند , از #طبعیت این #مادر اصیل سخن میگوید.
بال قایقی است که برای کشف دریاهای عمیق اش باید #بادبادن را مخاطبش بکشد همانگونه که گفته شده است
بال از جبر و ریشه و جاودانگی و دخمه و دانایی میگوید گاهی آنچنان زوایای درونی را روشن میسازد که گویی بر مبنای اکسپرسیونیسم میباشد و میخواهد ما با #هوش_حسی خداوند و دنیا را بشناسیم اما گویی به صورت مبهم با این بال به دنبال جهش است.
بال با اشاره به مکانهایی از طبیعت آدمی عظمت و بی رحمی را نشان میدهد و میخواهد انسان را از موقعیت خود در #هستی اگاه سازد و بدین گونه او را با این بال اماده جهش کند.
بال اثری که با اعتبار صورت نابش باعث بازی قوای حسی ما میشود بدون اینکه از شرط خاصی پیروی کند و با این سبک خاص خود پیش میرود.
میدانم چه زمان طول کشید تا زخم روی بال خوب شد و #پرنده توانست پرواز کند اما عقاب مرگ آن را به پایان برد اما شاید بهتر بود که در این آلبوم ان تیکه گمشده پازل هم حضور داشت.