انجمن های تخصصی فلش خور

خب من برای اولین بار که این انیمیشن رو دیدم با خودم فکر کردم که ساخت چنین انیمیشن هایی که مخاطبان خاص خود با علایق متفاوت دارند کمی دشوار به نظر میرسد.

حالا کسی که دل به دریا میزند و ریسک ساخت آنرا به جان میخرد خب به نویسندگانی پویا و خوش ذوق و خلاق نیز نیاز دارد.

موضوع که هست و البته شناخته شده هم هست ولی چیزی که مهم تر از همه است مسیر داستان است که کاری کند تا ما با موضوع بیشتر خو بگیریم وسریع تر موضوع اصلی را درک کنیم.

کارگردانان این انیمیشن Sam Fell و Chris Butler است و نویسندگی آنرا هم Chris Butler به دوش گرفته است.

با توجه به این ها استودیوی بسیار موفق Laika نیز ساخت آنرا به عهده گرفته است.

چون در سال ۲۰۱۲ موضوع پایان دنیا خیلی اپیدمی شده بود این دو ککارگدان نیز به نتیجه رسیدند که فیلمی با این موضوع بسازند.

نوع ساخت انیمیشن مثل انیمیشن The Baxtroll است و از تکنیک دیگری برای ساخت آن استفاده کرده اند.

داستان: داستان این انیمیشن در مورد پسری به نام نورمن است که با قدرتی که دارد میتواند روح های اسیر را ببیند و با آنها تکلم انسانی برقرار نماید این موضوع بسیار بد جلوه میکند و افراد داخل شهر و حتی حتی خانواده ی نورمن با این موضوع بسیار مخالفت میکند و پسرک را مسخره میکنند . در مدرسه نیز اورا به اسم دیوانه خطاب میکنندتا اینکه کم کم پسرک میفهمد که موضوع بسیار جدی تر از این حرف هاست و …

خب داستان خیلی خوب است و با توجه به سینماییو محدود بودن آن بسیار گیراست و خیلی سریع بیننده را در موضوع و داستان قرار میدهد.

موسیقی : خب موسیقی یک انیمیشن با موضوع روح و زامبی نمیتواند سبک ها و تنوعات زیادی را دخیل کند و بیشتر با همان صداهای مشوش و مبهم بیننده را تا جایی که میتواند راضی میکند و البته از پس این کار بر می آید ولی وقتی در بعضی جاهای مهم نمیتوانیم رابطه ای بین تصویر و صدا پیدا کنیم کمی بیننده را آزار میدهد.

ولی اگر سخت گیر نباشیم این قسمت هم خوب بود چون وقت زیادی در ایجاد داستانی خوب گرفته شد و اگر این موضوع را بدانبم میتوانیم حق را به این استودیو بدهیم.

طراحی شخصیت و گرافیک: نوع ساخت این انیمیشن با توجه به گفته های قبلی من با دیگر انیمیشن ها فرق دارد و اجسام بیشتر مانند خمیر بازی میمانند که چند انیمیشن مطرح دیگر نیز از این تکنیک استفاده کرده اند.

حالا هر چه قدر هم که این تکنیک خوب باشد بازهم در مسئله ی اندازه نذخرف کار کرده اند. طراحی بدن و هیکل به بدترین وجه ممکن ساخته شده است و مرا به یاد هیچ انیمیشن مشابهی نمی اندازد.

واقعا واقعا این موضوع خیلی عجیب بوده و مرا آزار میدهد که چرا در این مورد کمی تلاش بیشتر نکرده اند.

یکی دیگر از موضوعاتی که خیلی آزارم داد نوع نور پردازی بر روی چهره ها و رنگ بندی بود که خیلی یکنواخت و مرده بود.

شخصیت پردازی: در این مورد کمی بهترعمل کرده اند و شخصیت های جورواجور و زیاد دیده میشود و زامبی ها نیز از تنوع خوبی برخورددار است و حالات و حرکات آنها نیز چه جدی و چه واقعی خیلی خوب بوده است.

با اینکه شخصیت های استفاده شده زیاد است ولی هر شخصیت بسیار با هم متفاوت بوده و برای هر کدان بصورتی دقیق یک شخصیت با رفتار و آداب متفاوت ایجاد کرده اند تا ما با داستان بیشتر خو بگیریم.

ولی اگر یک ادامه برای آن در نظر بگیرند خیلی جالب میشود.

لذت بخشی: دیدن یک انیمیشن روح-زامبی با طول ۹۲ دقیقه که خیلی هم خوب ساخته و پرداخته شده است را به همه پیشنهاد میکنم چون حداقل ارزش یکبار دیدن را دارد.