در این موضوع میخوام شُما رو با نابغه های تاریخ اشنا کُنم ! ._.
___
جان استوارت میل (John Stuart Mill)
جان استوارت میل، متولد ۲۰ مه ۱۸۰۶ و درگذشت ۸ مه ۱۸۷۳، متفکر بریتانیایی سدهٔ نوزدهم است. وی گذشته از آن که نویسنده بود، در زمینه منطق، نظریه شناخت، اخلاق و اقتصاد نیز قلم میزد و شخصیتی فعال در عرصه سیاست بهشمار میآمد. نمره IQ وی در معیار مختلف بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ برآورد شده است.
نوشتههای سیاسی میل حول مسائل مربوط به حقوق و آزادیهای سیاسی، حکومت پارلمانی و جایگاه و پایگاه زنان در جامعه بوده است. وی در سال ۱۸۵۹، مقالههای با نام «درباره آزادی» (On Liberty) منتشر کرد و در آن استدلال میکند که آزادی یکی از حقهای اساسی بشر است. از دیگر آثار شاخص جان استوارت میل میتوان به انقیاد زنان، فایدهگرایی و تاملاتی در حکومت انتخابی اشاره داشت.
امانوئل سویدنبرگ (Emanuel Swedenborg)
امانوئل سویدنبرگ، عالم، مبتکر مسیحی و فیلسوف و دانشمند الهیات سوئدی بود که با برخورداری از ضریب هوشی بین ۱۶۵ تا ۲۱۰ در معیارهای مختلف، دست نوشته حجیمی از کلام الهی از وی به یادگار مانده است.
وی بیشتر عمر خود را صرف تحقیق و مطالعه در علوم طبیعی کرد و از او آثار ماندگاری همچون «بهشت و جهنم» به یادگار مانده است. اندکی پس از مرگ او، هوادارانش بلافاصله جمعیت پیرو فلسفه سویدنبرگ را با هدف مطالعه در زمینه افکار وی راهاندازی کردند. امانوئل سویدنبرگ ادعا میکرد توانسته بهشت و جهنم را ملاقات کند و ایده و افکار او در مورد معنویت، خدا و مسیح از طریق خواب و رویا به او الهام شده است.
اتوره مایورانا (Ettore Majorana)
اتوره مایورانا، یک دانشمند فیزیک نظری اهل ایتالیا بود که بر روی توده نوترینو، ذرات الکتریکی خنثی زیر اتمی که ایجاد کننده واکنشهای هستهای هستند مطالعه میکرد. نمره IQ وی بین ۱۸۳ تا ۲۰۰ برآورده شده است.
وی در دانشگاه نپال به درجه استاد تمامی در فیزیک نظری نائل آمد، اما یک سال بعد در حالی که با قایق در حال سفر از پالرمو به ناپل بود ناپدید شد. بدن او هرگز پیدا نشد. معادله Majorana و فرمیون Majorana به نام او ثبت شد و در سال ۲۰۰۶ جایزه Majorana به یاد او در فیزیک نظری اهدا شد.
ویلیام شکسپیر (William Shakespeare)
ویلیام شکسپیر در ۲۶ آوریل سال ۱۵۶۴ در شهر استراتفورد در انگلستان غسل تعمید داده شد. ویلیام شکسپیر، شاعر و نمایشنامهنویس انگلیسی بود که بسیاری وی را بزرگترین نویسنده در زبان انگلیسی دانستهاند. «سخن سرای آون» ( Bard of Avon) لقبی است که به خاطر محل تولدش در آون واقع در استراتفورد انگلیس به وی دادهاند. ضریب هوشی شکسپیر برابر با ۲۱۰ اندازه گیری شده است.
نمایشهای ابتدایی شکسپیر شامل: هنری چهارم، تیتوس آندرونیکس، رویای شب نیمهی تابستان، بازرگان ونیزی و ریچار دوم میشود که همگی در میانه و اواخر دهه ۱۵۹۰ تاریخ گذاری شدهاند.
همینطور بعضی از تراژدیهای مشهور او که در اوایل دهه ۱۶۰۰ نگاشته شدهاند شامل: اتلو، شاه لیر و مکبث میشوند. در حدود سال ۱۶۱۰ شکسپیر به استراتفورد برای استراحت برمیگردد و با وجود آن به نوشتن ادامه میدهد که دورهی رمان و کمدی-تراتژدی او به حساب میآید مانند: طوفان، هنری هشتم، سیمبلاین و داستان زمستان. در مورد غزلیات او میتوان گفت که نخستین بار در سال ۱۶۰۹ به چاپ رسیدند. ویلیام شکسپیر در روز ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ میلادی در پنجاه و دوسالگی در گذشت.
نیکولا تسلا (Nikola Tesla)
نیکولا تسلا زاده ۱۰ ژوئیه ۱۸۵۶ در امپراتوری اتریش-مجارستان - متوفی ۷ ژانویه ۱۹۴۳ در ایالت نیویورک، مخترع، مهندس برق و مهندس مکانیک صربی الاصل آمریکایی است. وی بیشتر به دلیل سهمش در طراحی سیستم نوین برقرسانی براساس جریان متناوب (AC) شناخته میشود. ضریب هوشی وی بین ۱۶۰ تا ۳۱۰ در آزمایشهای مختلف تعیین شده است.
تسلا پیش از مهاجرت به آمریکا، در زمینهی مکالمه از راه دور و مهندسی برق تجاربی کسب کرده بود. وی در سال 1884 به ایالات متحدهی آمریکا مهاجرت کرد تا در شهر نیویورک برای توماس ادیسون مشغول به کار شود. تسلا پس از مدتی کوتاه با کمک حامیان مالی فعالیت مستقل خود را آغاز و با احداث آزمایشگاهها و کارخانجاتی، اقدام به تولید طیف گستردهای از محصولات الکتریکی کرد.
حق امتیاز موتور القایی و ترانسفورماتور جریان متناوب که از اختراعات ثبت شدهٔ تسلا هستند، توسط جورج وستینگهاوس، که برای مدت کوتاهی نیز تسلا را به عنوان مشاور خود استخدام کرده بود، خریداری شد. فعالیتهای تسلا در سالهای آغازین توسعه توان الکتریکی همچنین منجر به وارد شدن او در اختلافات شرکتی بر سر اتخاذ جریان متناوب یا جریان مستقیم به عنوان استاندارد انتقال توان الکتریکی شد. از این اختلافات به نام جنگ جریانها یاد میشود.
تسلا امروزه مخترع رادیو و نیز «مخترع قرن بیستم» شمرده میشود. تسلا حداقل در سه کشور، کرواسی، صربستان و ایالات متحده آمریکا به عنوان قهرمانی ملی مورد تجلیل است.
لئونارد اویلر (Leonhard Euler)
لئونارد اویلر از ریاضیدان و فیزیکدان برجستهی سوئیسی بود. او کشفهای بسیار مهمی در زمینههای حساب دیفرانسیل و انتگرال و نظریه گراف داشته است. اویلر همچنین اصلاحات مهمی در زمینههای تجزیه و تحلیل ریاضی مانند مفهوم تابع ریاضی انجام دادهاست و برای کارهای خود در مکانیک، دینامیک سیالات، اپتیک و نجوم شهرت دارد. ضریب هوشی ایولر در معیارهای مختلف بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ اندازهگیری شده است.
اویلر بیشتر سالهای زندگی خود را در شهر سن پترزبورگ در روسیه و شهر برلین در پادشاهی پروس به سر برد. او یکی از برجستهترین ریاضیدانان سدهٔ ۱۸ و یکی از بزرگترین دانشمندان تمام دوران شناخته شده است. اویلر را به عنوان یکی از بنیانگذاران ریاضیات محض میدانند.
او هر روز اکتشافی به اکتشافات خود میافزود و تعداد آنها آنقدر زیاد است که حتی امروزه موفق به چاپ کامل آثار او نگردیدهاند. وی سه روز را به حل مسئلهای که از طرف آکادمی مطرح شده بود گذراند و پس از آن به بستر بیماری افتاد. در این بیماری یک چشم خود را از دست داد در سن ۶۰ سالگی بینایی چشم دیگرش هم از دست رفت. گر چه چشم او را با موفقیت عمل کردند ولی زخم آن دچار عفونت شد و برای همیشه چشمان خود را از دست داد.
گالیلئو گالیله (Galileo Galilei)
گالیلئو گالیله، دانشمند و مخترع سرشناس ایتالیایی در سدههای ۱۶ و ۱۷ میلادی بود. گالیله در فیزیک، نجوم، ریاضیات و فلسفه علم تبحر داشت و یکی از پایهگذاران تحول علمی و گذار به دوران دانش نوین بود. IQ گالیله را در معیارهای مختلف برابر با ۱۸۰ تا ۲۰۰ میدانند.
بخشی از شهرت وی به دلیل تأیید نظریه کوپرنیک مبنی بر مرکزیت نداشتن زمین در جهان است که منجر به محاکمه وی در دادگاه تفتیش عقاید شد. گالیله با تلسکوپی که خود ساخته بود به رصد آسمانها پرداخت و توانست جزئیات سطح ماه را مشاهده کند.
توماس یانگ (Thomas Young)
توماس یانگ، یکی از بزرگترین فیزیکدانان قرن هجدهم و نوزدهم بود. او با آزمایش مهمی که به آزمایش یانگ معروف است موجی بودن نور را اثبات کرد. او به «یانگ اعجوبه» معروف شد. زیرا در ۲ سالگی خواندن میدانست و در هشت سالگی به تنهایی به آموختن ریاضی پرداخت و در ۹ سالگی شروع به یادگیری زبانهای فرانسوی - ایتالیایی - عبری - عربی و فارسی کرد به طوری که در ۱۴ سالگی این زبانها را یاد گرفته بود. ضریب هوشی وی بین 185 تا 200 اندازه گیری شده است.
یانگ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته پزشکی گذرانید و به سال ۱۷۹۹ دکترای پزشکی خود را گرفت و در انستیتوی سلطنتی لندن مشغول به کار شد. او مطالعات خود را بر روی ساختمان چشم و ماهیت نور متمرکز کرد و اولین تئوری خود را درباره تطابق در بینایی مطرح کرد. بر طبق این تئوری برای آن که تصویر اجسامی که در فواصل متفاوت قرار دارند بر روی شبکیه تشکیل گردد شعاع انحنای عدسی چشم تغییر میکند. وی همچنین اولین شخصی بود که شیوه درک رنگ توسط چشمها را متوجه شد.