رفت...
خجالت کشیدم بگویم:گند زدی به تمام باور هایم...
غرورم نگذاشت بگویم:نرو!!....بمان کنار دلم...
دلم نمیگذارد فراموشش کنم...
عقلم نمیگذارد بگویم "برگرد"...
خاطراتش نمیگذارد نفس بکشم...
"قسمت" نمیگذارد دستانم به رویای در دست گرفتن دستانش واقعیت شود...
و این وسط "خـــــدا" با تمــــــــآم بزرگیــــش فقط نگاه میکند...
می خواهم خودم را بُر بزنم ؛ شاید این دست “تو” بیایی
خسته ام مثل درخت سروی که سال ها در برابر طوفان ایستاد و روزی که به نسیمی دل داد ، شکست
حکایت رفاقت من و تو ، حکایت قهوه ایست که امروز به یاد تو تلخ نوشیدم که با هر جرعه بسیار اندیشیدم که این طعم را دوست دارم یا نه ؟ و آنقدر گیر کردم بین دوست داشتن و نداشتن که انتظار تمام شدنش را نداشتم و تمام که شد فهمیدم باز هم قهوه می خواهم حتی تلخ تلخ تلخ !!!
قلب بزرگ که بود آن خورشید که در آن ظلمات دور شکست و شکسته زنده ماند …
گوش کنید ؛ اینک هزاران خورشید کوچک در انتظار ترکیدنند !
این انفجار روشن بی پایان را کدام چشم به انتها خواهد رساند ؟
مــــــرا کــه هیــچ مقصـــدی بــه نامـــــم ..
و هیــــچ چشمــــی در انتظــــارمـ نیسـت را ! ببخشیـد !
کــه بـا بـودنـــمـ تـــــرافیـک کــــــرده امـ !!
آدم به خدا خیانت کرد !
خدا غم آفرید … تنهایی آفرید … بغض آفرید … اما راضی نشد !
کمی تامل کرد ، آنگاه عشق را آفرید و نفس راحتی کشید !
انتقامش را گرفته بود از آدم …
تقــویمِ امـسال هـــم..
بـا تقـــویــمِ پــارسال..
هیـــچ فــرقـی نمیـــکند..
وقتـی..
زنـــدگی..
تــا اطّـلاعِ ثــانــوی ..
تعــطــــــیل اسـت !
می خواهی قضاوتم کنی ؟
کفش هایم را بپوش
راهم را قدم بزن
دردهایم را بکش
سال هایم را بگذران
بعد قضاوت کن !!!
صندوق صدقات نیست دل من
که گاهی سکه ای محبت در آن بیاندازی
و پیش خدای دلت فخر بفروشی که مستحقی را شاد کرده ای . . .
چـــایــت را بــــنوش ..
نگــــرانِ فـــــردا نــــــباش !
از گنــــدمـــزارِ مـن و تــــو ..
کـــاهــی مــی مــانـــد !
بـــــــرایِ بـــــادهــــا !
.
بیاین ادما رو پیچیده نکنیم
ادما مگه چی میخوان وقت غم فقط یه اغوش که خودشونو غرق یار کنن
ادما مگه چی میخوان وقت شادی جز یه بوسه وقت شادی از یار
ادما پیچیده نیستن خیلی راحت حل میشن
