11-03-2019، 18:42
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دانشمندان کشف کرده‌اند که مواد تاریک می‌تواند با یکدیگر برخورد کرده و پراکنده شوند. نظریه‌ی این دانشمندان ژاپنی، آلمانی و استرالیایی، می‌تواند به توضیح دلیل شکل خاص کهکشان‌ها کمک کند. ماده‌ی تاریک، شکلی مرموز و ناشناخته از ماده است که ۸۰ درصد جرم مواد در جهان را شامل می‌شود. ماهیت آن هنوز ناشناخته است، ولی اعتقاد بر این است که این ماده با کشش گرانشی که دارد دلیل شکل‌گیری ستاره‌ها و کهکشان‌ها است.
ستاره‌شناسان اکنون دریافته‌اند که برخلاف شبیه‌سازی‌های کامپیوتری، مواد تاریک همیشه آن‌چنان کنار یکدیگر تجمع نمی‌کنند. اگر گرانش تنها نیرو محرکه‌ی مواد تاریک باشد و این نیرو همیشه در جهت جاذبه باشد، پس باید در مرکز کهکشان‌ها چگالی ماده‌ی تاریک بسیار بالاتر از چیزی باشد که اکنون مشاهده می‌شود. حداقل در مرکز کهکشان‌های کوتوله اصلاً این اتفاق نمی‌افتد. اگر فرض را بر این بگیریم که مواد تاریک مانند توپ بیلیارد با یکدیگر برخورد کرده و پراکنده می‌شوند، مساله حل می‌شود. ولی یکی از مشکلات این ایده، این است که به‌نظر می‌رسد ماده‌ی تاریک در سیستم‌های بزرگ‌تری مانند خوشه‌های کهکشانی کنار یکدیگر تجمع می‌کنند. تفاوت این رفتار متفاوت ماده‌ی تاریک در سیستم‌های کوچک و بزرگ، دانشمندان را بر این داشت که تحقیقات بیشتری روی آن انجام دهند.
«ژیائو یونگ» از آکادمی علوم استرالیا، می‌گوید: «اگر فرض کنیم مواد تاریک در سرعت‌های کم می‌توانند با یکدیگر برخورد کنند، پس این اتفاق فقط در سیستم‌های کوچکی مانند کهکشان‌های کوتوله رخ می‌دهد؛ زیرا این کهکشان‌ها سرعت پایینی دارند، در حالی که خوشه‌های کهکشانی بزرگ با سرعت‌های بسیار زیاد حرکت می‌کنند.» «مورایاما» می‌گوید: «تا جایی که ما می‌دانیم، ایده‌ی ما ساده‌ترین راه‌حل مشکل را ارائه می‌دهد و ما به‌خاطر آن بسیار هیجان‌زده هستیم، زیرا در آینده‌ی نزدیک می‌توانیم دقیقاً بفهمیم که ماده‌ی تاریک چیست.»
«گارسیا کلی» می‌گوید: «سیستم‌های دیگری در طبیعت نیز وجود دارند که اتفاقات مشابهی در آن‌ها رخ می‌دهد؛ ذرات آلفای ستاره‌ها به بریلیوم برخورد کرده‌اند و در ادامه به کربن برخورد کرده‌اند و در نتیجه‌ی این فرآیندها، مواد اولیه‌ی شروع زندگی بر روی زمین ایجاد شده است. همین فرآیند برای ذره‌ای به نام «فی» نیز اتفاق افتاده است. شاید همه‌ی این‌ها شواهدی باشند مبنی بر اینکه جهان ما ابعاد ناشناخته‌ی دیگری نیز دارد. اگر ذره‌ای در ابعاد اضافی حرکت کند، دارای انرژی خواهد شد. ما که قادر به دیدن آن ابعاد نیستیم، فکر می‌کنیم این انرژی همان جرم است. شاید ذره‌ای وجود داشته باشد که بتواند با سرعت دو برابر در ابعاد اضافی حرکت کند که در این صورت، جرم آن دو برابر جرم ماده‌ی تاریک خواهد بود.» مرحله‌ی بعدی کار این گروه تحقیقاتی، یافتن داده‌هایی است که بتواند نظریه‌ی آن‌ها را تایید کند.