انجمن های تخصصی فلش خور

نسخه‌ی کامل: آلبوم «تارنوازی دوره‌ی پهلوی اول» منتشر شد
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
آلبوم «تارنوازی دوره‌ی پهلوی اول» منتشر شد 1

آلبوم «تارنوازی دوره‌ی پهلوی اول» به روایتی دیگر با تار امیرارسلان‌خان، قوام مبشر خاقان، سلیمان‌خان (احتمالا نی‌داوود)، ن. علی‌خان و عبدالحسین شهنازی و آواز قبادخان، ایران خانم و اختر خانم منتشر شد. ویلنِ این اثر را «حسین یاحقی» نواخته و نی‌اش را «مهدی نوایی». گردآوری و متنِ این اثر را «محمدرضا شرایلی» انجام داده و انتشارات «ماهور» آن را به بازار عرضه کرده است.

درباره‌ی این اثر، به قلم محمدرضا شرایلی می‌خوانیم:«با پایان یافتن دوره‌ی قاجار و درگذشت چند استاد بارز تارنوازی تقریباً نسل جدیدی از نوازندگان این ساز روی کار آمدند. آن‌ها اغلب شاگردان دوسه استاد شناخته‌شده‌ی اواخر قاجار بودند: میرزاعبدالله، آقاحسینقلی و درویش‌خان. وقتی سخن از تارنوازان مطرح اوایل دوره‌ی پهلوی اول به میان آید نام چندتن پیش از سایرین برده خواهد شد: مرتضی نی‌داوود، علینقی وزیری، علی‌اکبر شهنازی، موسی‌ معروفی و شاید زرین‌پنجه. احتمالاً یکی از دلایل پررنگ بودن نام آنان حضورشان در سال‌های بعد در زمینه‌ی اجرا و ضبط صفحات گرامافن یا آموزش موسیقی بوده است. اما باید بدانیم تارنوازان دوره‌ی پهلوی اول تنها منحصر به همین اسامی نیستند. وقتی چند کتاب موجود از تاریخ موسیقی آن دوره ‌را تورق کنیم با اسامی متعددی روبرو خواهیم شد که بیشترشان شاگردان این سه استاد پیش‌گفته یا پیرو شیوه‌ی آن‌ها هستند اما متاسفانه به دلایلی در سال‌های بعد، که رونق ضبط صفحات و پس از آن رادیو توانست نام هنرمندان را بیش از پیش بر سر زبان‌ها بیاندازد و بر شهرتشان بیافزاید، کمتر نام و اثری از ایشان دیده و شنیده شده است. خوشبختانه با مروری بر اسامی تارنوازانی که در صفحات گرامافن ۷۸دور آن دوره آثاری از نوازندگی‌شان به‌جا مانده نام بعضی از آن نوازندگان کمترشناخته‌شده قابل‌مشاهده است. در این میان آثار متعددی اختصاص به هم‌نوازی با خوانندگان مشهور یا گمنام آن‌دوره دارد اما در مواردی استثنائی شاهد ضبط معدود تکنوازی‌هایی از آنان هستیم که در بررسی سبک‌شناسی، تکنیک‌های نوازندگی تار و سیر تحول آن بسیار حائز اهمیت است.»