انجمن های تخصصی فلش خور

نسخه‌ی کامل: آیا روزه بر صاحبان مشاغل سخت و طاقت فرسا واجب است؟
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
آیا روزه بر صاحبان مشاغل سخت و طاقت فرسا واجب است؟ 1

نقل قول: اگر فردی در صورت کار در ایام ماه مبارک رمضان توان روزه گرفتن را نداشته باشد و امرار معاش روزانه بستگی به کارش داشته باشد آیا مجوز برای افطار روزه می‌تواند باشد؟ این در صورتی است که اگر کار نکند مشکلی در روزه گرفتن ندارد؟


آيت الله خامنه اي: صِرف ضعف مجوز براى ابطال روزه نيست و اگر مى‌توانيد كار را ترك كنيد، بايد روزه بگيريد و اگر نمى‌توانيد، هر وقت به حرج افتاديد مى‌توانيد افطار نماييد ولى تا در حرج واقع نشده‌ايد، نبايد روزه را باطل كنيد.[۱]


آيت الله مكارم شيرازي: سختي کار مجوز افطار روزه نمي گردد و چنانچه بتواند، بايد ساعت کاري خود را تغيير دهد و يا در ماه رمضان کارهاي سبک تري انجام دهد. در غير اين صورت، تنها مجوز افطار اين است که در برخي روزها (مثلا هفته اي ۳-۴ روز) قبل از ظهر به مقدار مسافت شرعي از شهر خارج و در آنجا افطار کند و برگردد. و تا ماه رمضان سال آينده قضاي آن را بجا آورد. شایسته است مومنین طوری برنامه ریزی کنند تا بتوانند اعمال واجب را به نحو احسن و اکمل به جا بیاورند چرا که وقوع ماه رمضان در تابستان خود نیز وسیله ای است برای آزمایش صبر وتحمل مومنین.[۲]

آيت الله نوري همداني: این مجوز برای روزه خوردن نمی شود باید روزه بگیرد اگر ضعف بحدی شد که غیر قابل تحمل می باشد می تواند روزه را بخورد و بعدا قضا نماید.[۳]

آیت الله وحید: اگر ضعف یا غلبه تشنگی منجر شود به ناتوانی از کاری که برای معاش لازم است و شخص متمکن از کار دیگری نیست افطار جایز است ولی واجب است در خوردن و آشامیدن بر مقدار ضرورت اکتفاء کند و از زائد بر ضرورت ، امساک نماید و روزه او باطل می شود و بعد از ماه مبارک قضاء آن را واجب است به جا آورد و چنین شخصی واجب است با نیت روزه وارد صبح شود و روزه را بگیرد و اگر آنچه را که گفته شد، اتفاق افتاد جایز است افطار کند و اگر بدون نیت روزه وارد صبح شود و افطار کند قضاء و کفاره بر او واجب است و معصیت کار است.

آیت الله سیستانی:‌ اگر روزه مانع کاری باشد که امرار معاش متوقف بر آن است مثلا موجب ضعف شود به گونه ای که امکان ادامه کار نباشد یا به حدی موجب تشنگی شود که قابل تحمل نباشد, پس اگر تغییر کار یا ترک ان در ماه مبارک رمضان ممکن باشد وبتواند زندگی را با مالی دیگر هرچند با قرض ادامه دهد, روزه بر او واجب است. ولی اگر این امر میسور نباشد, باید روزه بگیرد, ولی هنگام ضعف شدید می تواند بانوشيدن آب يا خوردن غذا بنا بر احتیاط واجب (فقط) به مقدار ضرورت ضعف خود را برطرف کند و خوردن بیش از آن مقدار اشکال دارد, و به احتیاط واجب باید بقیه روز را امساک کند، و باید بعد از ماه مبارک رمضان آن را قضا نمايد وکفاره بر او واجب نيست.

آیت الله شبیری زنجانی: در فرض سؤال که با ترک کار به حرج می افتد، اگر نتواند به گونه ای(مثلا کار در شب یا خنک کردن فضای کار) روزه را بدون مشقت شدید بگیرد، گرفتن روزه واجب نیست وقضای آن را بعد از ماه رمضان بجا می آورد.در هر حال روزه خواری علنی و بی احترامی به ماه رمضان گناهی بزرگ است.[۴]

پی نوشت:
[۱]. استفتاء از طريق پايگاه اطلاع رساني دفتر مقام معظم رهبري / شماره استفتاء: ۱۴۱۶۰۸.
[۲]. استفتاء از طريق پايگاه اطلاع رساني دفتر آيت الله العظمی مکارم شيرازی / بخش استفتاءات.
[۳]. استفتاء از طريق پايگاه اطلاع رساني دفتر آيت الله العظمی نوري همداني
[۴]. استفتاء از سایت مراجع عظام