16-10-2019، 13:49
اتهام زنی به اسلام مظلوم در صداو سیما تا کی؟
چند روز پیش قسمتی از سریال ستایش را نگاه کردم و متوجه تصویرسازی عجیب و غریب سریال از روحانی داستان شدم. همه ما می دانیم روحانیت در فیلم ها نماد اسلام است و حرکات و سکناتش نماد رفتار اسلامی با مردم.
در ذهن داشتم که در هر یک از دو فصل قبلی این سریال، کارگردان (ان شاالله ناخواسته!) خیلی ظریف برخی احکام اسلام را بر خلاف عواطف انسانی نشان داده؛ در اولی حکم ولایت و حضانت جد پدری بر نوه بعد از فوت پدر و دومی شرط اجازه جد پدری برای ازدواج نوه. حالا در این نیمچه قسمتی که از فصل سوم این سریال دیدم، روحانی نماد اسلام فیلم، بخاطر یک نقاشی که یک مرد از یک زن کشیده، حکم می دهد که آن دو حتما خلوتی داشته اند و گناهی صورت گرفته و حتی محجبه بودن زن و کتمان این موضوع از سوی زن و مرد باعث نمی شود روحانی از قضاوت غلط و بی اساسش کوتاه بیاید و آن زن را از مسجد اخراج می کند!
دست آخر هم که روحانی متوجه می شود اشتباه کرده، کارگردان هیچ تلاشی نمی کند که نشان دهد قضاوت روحانی فیلم هیچ ربطی به اسلام ندارد و ناشی از ذهن بیمار خودش و جوسازی پیرزن داستان بوده.
در حالیکه در اسلام آنقدر اتهام زدن به گناه سخت است که اگر کسی چنین گناهی را با چشم خودش هم مشاهده کرد( نه از روی قرائن و شنیده ها)، حق ندارد آن را افشا کند؛ وگرنه حد بر او واجب می شود. چون این گناه فقط با شهادت چهار نفر عادل ثابت می شود و در ضمن اگر متهم کتمان کرد، در صورت احتمال بر صدق هم از او پذیرفته می شود.
آن وقت در یک سریال در بهترین ساعت شب در یکی از پربیننده ترین شبکه های صدا و سیما چنین تصویری از اسلام مظلوم نشان می دهند!
اف بر صدا و سیمایی که برای رفع تکلیف از یک طرف سمت خدا می سازد و از طرف دیگر در سریال های پرمخاطبش هر تصویر مجعول و منفوری بخواهد از اسلام ارائه می دهد.
چند روز پیش قسمتی از سریال ستایش را نگاه کردم و متوجه تصویرسازی عجیب و غریب سریال از روحانی داستان شدم. همه ما می دانیم روحانیت در فیلم ها نماد اسلام است و حرکات و سکناتش نماد رفتار اسلامی با مردم.
در ذهن داشتم که در هر یک از دو فصل قبلی این سریال، کارگردان (ان شاالله ناخواسته!) خیلی ظریف برخی احکام اسلام را بر خلاف عواطف انسانی نشان داده؛ در اولی حکم ولایت و حضانت جد پدری بر نوه بعد از فوت پدر و دومی شرط اجازه جد پدری برای ازدواج نوه. حالا در این نیمچه قسمتی که از فصل سوم این سریال دیدم، روحانی نماد اسلام فیلم، بخاطر یک نقاشی که یک مرد از یک زن کشیده، حکم می دهد که آن دو حتما خلوتی داشته اند و گناهی صورت گرفته و حتی محجبه بودن زن و کتمان این موضوع از سوی زن و مرد باعث نمی شود روحانی از قضاوت غلط و بی اساسش کوتاه بیاید و آن زن را از مسجد اخراج می کند!
دست آخر هم که روحانی متوجه می شود اشتباه کرده، کارگردان هیچ تلاشی نمی کند که نشان دهد قضاوت روحانی فیلم هیچ ربطی به اسلام ندارد و ناشی از ذهن بیمار خودش و جوسازی پیرزن داستان بوده.
در حالیکه در اسلام آنقدر اتهام زدن به گناه سخت است که اگر کسی چنین گناهی را با چشم خودش هم مشاهده کرد( نه از روی قرائن و شنیده ها)، حق ندارد آن را افشا کند؛ وگرنه حد بر او واجب می شود. چون این گناه فقط با شهادت چهار نفر عادل ثابت می شود و در ضمن اگر متهم کتمان کرد، در صورت احتمال بر صدق هم از او پذیرفته می شود.
آن وقت در یک سریال در بهترین ساعت شب در یکی از پربیننده ترین شبکه های صدا و سیما چنین تصویری از اسلام مظلوم نشان می دهند!
اف بر صدا و سیمایی که برای رفع تکلیف از یک طرف سمت خدا می سازد و از طرف دیگر در سریال های پرمخاطبش هر تصویر مجعول و منفوری بخواهد از اسلام ارائه می دهد.