تو هم برو مگه نمیبینی جا نی؟
تو هم برو مگه نمیبینی نمیگیری جایی
میخوام این ضرباهنگ بیهوده نکوبه
بگو من هستم مهم نی کی بوده نبوده
بشم فدایِ غم چشای خوشگلِ تو
نگو مشکلت بوده نکن خوش دلتو
آخه دولت مرد میگه دستم بازه
ولی تو رو میکنه بالا پایین دست اندازه
جا نی بمال بماله تو هم خودت بمال
بشو قهرمان و بده به خودت مدال
بشو دست به کار و به خودت ببال
میخوای حقیقتو بشنوی یا که سلیقت
تو کجا بودی؟
وقتی رپکن به بازار عرضه میکردم
حالا همه ، گنده شدن واسه خودشون از یادا رفته
که کی بود بالا سر رپ وقتی بابا ننه، نه، نداشت و
ناراحتت نمیخوام بکنم
ولیکن رپکنی که دوست داری تمریناشو با ما کرده
حالا همه خوب شدن و باز ما بده
تاریخو ببین تا باورت بشه
از اول تا آخرش ، همه جا جا‌پا منه
واسه کارا نقشه داشتم میکشیدم
رفتم پاسگاه بعدش
گفتم «کیا پایه‌ن؟»
گفتن «ما، ما!» ، دیدم چار پا نعله
باز میگن گذاشتی رفتی عشق و حال جا وعده
هه، چار تا بچه
همه توپیم و توپامون توی سبده!
فاز حمله ایم همیشه دقیقه نوده!
اینجا doodoops بوده و doodoops تا ابده!
سر ظهره هنوز لشم رو بالشم
تو یکی رو مخ من نرو خواهشن
هنوز فک میکنم اشخاص فاحشن
به هیچکی اعتماد ندارم حتی نابشم
فاز هیچکی نیس بی کار رو تخت
هنوز صورت نشسته سیگار رو لب
از توام بدم میاد از دودت
از قرمزیه ته کونت
وقتی امیدی به اون بیرون ندارم
واسه چی بلندشم لجن رو مودت
توام همه چی تو از دست دادی
حتی مهر مادرت هفت وجب تو خونت
الان وضم خیلی خرابه دلیلش اینه عقبیارو پس بد کاشتم
ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺭﻭ ﻧﻔﻠﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﭼﻮﻥ
ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﮐﻪ ﺟﺎﯼ ﺣﻖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺩﻟﺨﻮﺭﻩ
ﺍﻭﻧﻢ ﻣﻌﻨﯽ ﺭﺣﻤﻮ ﺑﻠﺪﻩ ﻫﻤﯿﺸﻪ
ﺍﺯ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺶ ﺳﻬﻤﻮ ﺑﻠﺪﻩ...
هر روز به قتل می رسم و شعر من فقط،
به انتشاره شعله ی کبریت می رسه!
دردم هزار ساله مثِ درده حافظه،
درمونشم همونیه که کشفِ رازیه!
نسلی که سرسپرده ی عصر حجر شده،
به ساقیای ارمنیه پیر راضیه!
وقتی که زندگی یه تئاتره مزخرفه،
تنها به جرعه های فراموشی دلخوشم!
راسکول نیکف یه پیره زنو شقه کرد و من،
با اون تبر فرشته ی الهامو می کُشم...
میدونم نرفتم از یادت هنوز
نیستیو تو گوشمه فریادت هنوز
من شکارچی نگاه سردتم
همون شکاری که در نرفته از دامت هنوز
هنوزم هوایی میکنه منو هوای تو
هنوزم میبوسه رویای منو لبای تو
هنوزم حاضرم دنیا رو بگیرم من برات
با اینکه میدونم فرق نداره برای تو
وقت منو پس نگیر
وارد بازیت نمیشم
نه دوستمی، نه دشمنی
نه جلوم، نه پشتمی
پیدا که میشه فرصتی
تو اولینی مشتری
یادت میاد؟میخوام فک کنیا
نباید تموم میشد بیب اینطوریا
آیس کارا خدام
سکرته حالا کُدهام
ریه پُر بالا کمام
پاسم نمیدم دیه گو مارادونام