هی تویی که زمین و زمانو همش فحش میدی
با این موزیک عجیب و غریبت خوش میشی
بعد تازه میگی این ویژگیته عیب نیست
عمرتو جوونیتو پاش دادی حیف نیست
ﺗﻮ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﯾﻪ ﭼﻮﺏ ﺧﺸﮏ ﺑﯽ ﺁﺏ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻭﻟﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ
ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﻭﺑﺮﻡ ﻣﯿﮑﺮﻭﻓﻦ ﻭ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﻡ ﺗﻮﯼ ﻣﺸﺖ
ﻣﻦ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺳﻘﻔﻢ ﻣﯿﺒﯿﻨﻢ ﭘﺎﯼ ﮐﺎﺭ ﺗﻮ ﺧﻠﻮﺕ ﻣﯿﺸﯿﻨﻢ
ﺗﺎﺯﻩ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺗﻮ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﯿﭽﯿﻨﻢ ﻭﺍﮊﮔﺎﻧﻮ ﺭﻭ ﮐﻠﺖ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ
ﻣﻤﻠﮑﺘﻮ ﻭﻟﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﯾﻪ ﺳﺮﻩ ﻣﻮﺯﯾﮑﻮ ﻗﺮﺵ ﮐﺮﺩﻩ
ﺩﺭﺑﻪ ﺩﺭﻩ ﭼﺸﺶ ﮔﺮﻣﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﺮﻭ ﺍﻝ ﻭ ﺑﻠﺶ ﮐﺮﺩﻩ
ﻣﯿﮕﯽ ﻭﺍ ﻧﮑﻦ ﭘﯿﺮﻫﻨﺘﻮ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ ﻣﯿﺎﺩ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻮ
ﺁﺧﻪ ﺑﻨﺪﻩ ﭼﻘﺪ ﺑﮕﻢ ﺳﺨﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻭﻗﺘﯽ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﯿﺨﯿﺎﻟﯽ ﺟﯿﮕﺮ ﺗﻮ
ﻭﺍﺳﻪ ﻣﻦ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻧﻤﺎﯼ ﺷﻬﺮ
ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺯﯾﮕﺮ ﻧﻤﺎﯾﺸﻦ
ﺭﻭﺯ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﻭ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺗﻮﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺐ
ﺣﺎﻻ ﻓﺎﺯ ﺑﺪ ﻧﮕﯿﺮ ﻭ ﮐﻠﻪ ﺑﮑﻮﺏ
ﺑﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﺭﺍﻩ ﺟﻠﻮ ﺑﻠﻪ ﺑﮕﻮ
وای اینقد کشیدم که نمیگیره خندم
باچشام قفلم رو اتیش رو فندک
کاراشو میکنم سریع * تا بیاد
جوری که فرداش دولا دولا میره دور فا می لا
یه روز بد میبینی نزن تو بهمون حرفی
انقدر * و شعر نگین نداره بتون ربطی
اسکل تو نمیخواد بگی بخونم چی
ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺎﺩ
ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﻮ ﻧﮑﺸﯿﻢ، ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪ ﻧﮑﻨﯿﻢ
ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﻨﺪﺍﺯﯾﻢ ﺭﻭ ﺷﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻫﻢ
ﺁﻫﺎ، ﻣﺜﻞ ﺑﭽﮕﯿﺎ ﺗﻮ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ
نمک بپاشن روی زخمم
بگو کدوم ور در خونه ست
فرقش چیه نمیدونم
وقتی قصه به ته برسه من همون کلاغ بی خونه ام
منم و زمین صاف
راه میرم اون میچرخه آروم زیر پام
منو ببخش اگه موهام امروزی نیست
اگه حرفم از روی دلسوزی نیست
اگه مثل تو شاد نیستما
اگه اهل ترانه های پاپ نیستما
از بچگیم بودم اهل ریسک
تنهایی میرفتم من توو قفس شیر
شبا میاد صداش میزنن توو منطقه تیر
بریزن پیدا میکنن تووی خونم همه چی
بیست و چهاری میپاد دمِ هتل بادیگارد
شبا پاره پوره میشیم دو سه ماه بیدار
کاراشو میکنم سریع * تا بیاد