انجمن های تخصصی فلش خور

سکوت حمید هیراد در برابر اتهام سرقت ادبی شکست.خواننده مشهور کشورمان در پاسخ به بیانیه جمعی از شاعران علیه حمید هیراد , بیانیه ای صادر کرد . گفتنیست تعدادی از شاهران کشور با عنوان ادعای سرقت ادبی اشعار آهنگهای حمید هیراد , نسبت به وی تهدید به شکایت کرده اند .حمید هیراد خواننده و ترانه سرای آهنگهای مشهوری نظیر انفرادی , شوخیِ مگه , نیمه جانم , بی تاب , شب که شد , مستم کن و…است.



در ۸ فروردین ۱۳۹۷، چهل نفر از شاعران و ترانه‌سرایان سرشناس کشور، با انتشار بیانیه‌ای با موضوع «تضییع حقوق مؤلفین و حواشی ایجادشده توسط حمید هیراد» بیانیه‌ای را منتشر کردند و ضمن ناپسند خواندنِ سرقت ادبی و محکوم کردن آن، خواستار رسیدگی این موضوع از طریق مراجع ذیربط شدند. حمید هیراد در جواب این افراد بیانیه ای به شرح زیر صادر کرد :



به نام خداوند بخشايشگر



سلام مي کنم به هموطنان عزيزم



مايل بودم که در روزهاي آغازين سال نو، به گونه اي ديگر با مشتاقان فرهنگ و هنر ايراني مان صحبت کنم ولي حواشي پيش آمده در روزهاي اخير، مرا ناگزير مي کند تا به جاي بهاريه، از دري ديگر چند جمله اي بگويم . اميد که به گوش مهرباني و مروت، اين نوبت، کمي منصفانه تر ،همديگر را به شنيدن و تحمل و همراهي بنشينيم.



برخي از هموطنانم ، چه در کسوت کارشناس و چه در زمره ي منتقد ،از سر دلسوزي در حق ترانه يا ترانه سرا، خطابيه هايي براي بنده نوشته اند و برخي شنوندگان هم ابراز لطف هايي داشته اند.



از هريک ، به دليلي و از نظرگاهي متفاوت سپاسگزارم ولي به سهم خود، لازم ميدانم در اينجا توضيحي داده باشم تا خداي ناکرده، سکوت بنده ، حمل بر بي توجهي نشود.



چندي قبل هم در مصاحبه ي مکتوبي، بي آنکه داعيه ي کارشناسي داشته باشم ؛ گفته بودم که استفاده ي عيني از بخشي از سروده ي شاعري يا تغيير يافته ي بيتي از ترانه اي يا بهره مندي محتوايي از شعر سراينده ي محترمي، منحصر به کار بنده نيست و سابقه اي طولاني در ادب فارسي دارد و نمونه هاي اين بهره مندي اينجانب هم عموما مورد تاييد اهالي ادب معاصر، از جمله ” شوراي شعر و ترانه دفتر موسيقي کشور” قرار گرفته است و نمونه هاي اين به اصطلاح “تدوين” و پيوند، هرگز با مخالفت اين شورا و يا مشروط نمودن توليد اين آثار، مواجه نشده اند و طبعا مثل ساير آثار داراي مجوز در اين کشور ، داراي سابقه هاي مستند در دفتر موسيقي وزارت ارشاد است.



البته بنده هم به عنوان عضو کوچکي از جامعه ي هنري اين خاک ، براي نشان دادن اعتقادم به ناپسند بودن سرقت ادبي از آثار ديگران و رعايت عرف و ادب، در پيوست معرفي آثار ارائه شده، به ويژه در قطعات اخير، مرجع هر برداشت را هم ذکر کرده و در صورت دسترسي، از شاعر مورد نظر هم کسب اجازه و رضايت نموده ام .



ناگفته هم نماند که پرهيز از ذکر نام صريح و همگاني اين عزيزان، صرفا به دليل فقدان اعتماد کامل به صحت اسامي در محدوده ي فضاي مجازي و ترديد اخلاقي در ضايع شدن حقوق صاحبان حقيقي اين آثار بوده است نه نيتي ديگر .



اما عجالتا عرض ميکنم که بهره گيري از تجربيات ادبي شاعران و ترانه سرايان هموطنم،
عموما دلايلي از اين قرار داشته اند:



– يادآوري ظرفيت هاي متفاوت



گنجينه ي ارزشمند شعر کهن فارسي و تشويق مخاطبان به نگاهي ديگر گونه به اين ميراث ملي



– معرفي ديگرباره و متفاوت سروده هاي شاعران معاصر و همنسلان ترانه سرا و همچنين بهره گيري از آشنايي هاي تاريخي و پاره هاي ادبي مشهور ايشان در “پيوندهاي” کلامي خودم به علت ” تناسبات وزني يا معنايي با کل قطعه ي درحال ساخت ، با هدف ارتقاي صميميت کار و تقويت ماندگاري مجموعه ي اثر در ذهن مخاطبان و طبعا تسهيل در انتقال مفهوم کلي يک قطعه ي موسيقايي با استفاده از صرفا يک، دو بيت از سروده ي شاعر يا ترانه سرايي ديگر



– ايجاد طيف جديدي از نشاط اجتماعي در خيل عظيم مردم و بخصوص ميليونها جوان علاقه مند به شنيدن صداهاي تازه از بستر موسيقي پوياي ايراني



لازم ميدانم با کمال صداقت و اعتماد ، اعلام کنم که اقبال نسبي و افتخار آميز هموطنان باصفايم به اين بنده ي کمترين، بعد از لطف خداي بزرگ، مرهون محبت وسيع و زلال مردم اين سرزمين عزيز و همچنين بزرگواري ها و راهنمايي هاي شاعران و ترانه سرايان و منتقدين آثار مختصر اينجانب بوده است و يقينا تجربيات ارائه شده از سوي اين بنده هم، از جنس آزمون خطاي يک آدم معمولي است که نيازمند فرصت دهي و نقد و اصلاح است. اصلاحي که در مسير دلسوزانه و منصفانه اش ، محسنات يک پديده و شيوه ي متفاوت و تاثيرات آن در منظري وسيعتر به نام جمعيت جوان و مردم صاحب ذوق و شعور هنري نيز ديده ميشود و مسير هدايت و راهنمايي هم ، به اندک دلخوري شخصي يا اعمال سليقه اي فردي، بسته نميشود که اين آيين شايسته ، البته از بزرگان، بسيار پسنديده تر است .



شايد قدمي به اشتباه رفته باشم يا کلامي به پختگي نگفته باشم؛ به گمانم فرصت اصلاح شيوه ها و ترميم اشتباهات سهوي، هميشه فراهم است و همچون اميد به لطف واسعه ي خداوند، هميشه ميتوان اميدوار بود که دنياي گسترده ي هنر ، براي ايفاي نقش هاي مختلف و رساندن نغمه هاي متفاوت، صحنه هايي بسيار بکر و وسيع دارد .