آه. هنریکِ دلها ..
کاپتان لیمو. عمو/دایی صندرلا. صاحب بهترین گیفها در خاورمیانه، عالمِ بیعملی که پرتقال میخواد... نه، وایسا ببینم، اون خودم بودم، اشتباه شد. :|
از اونجایی که از قتل تر و تمیز خوشم نمیاد، پس نشستم تومار نوشتم برات، این یکی دیگه دربارهی خودته، بشین بخون تا ته -__-
__
بچه های کوچیکو به شدت دوست داره، مخصوصا دختربچهها، جوری که من اون اوایل همون تصوری رو ازش داشتم که خودش از پروفسور دامبلدور داره. :v
به غیر از اون دیگه، آهان. یه جایی دور و ور ۱۷ سالگی به خودش گفته:
F*** that bi**h you're gonna fall in love with music.
که معلومه این شیوه موو آن کردن از خانوم هوپ یا هرکس دیگه کاملاً جواب داده چون الآنم از هر ۵ تا جملهای که میگه ۴ تاش درباره موزیکه که اون یدونرم تخفیف دادیم به mbti. ((:
آدم بعضی وقتا از این حجم ریلکس بودنش عصبانی میشه جوری که میخواد بکوبه دهنشو پرِ خون کنه :"| ولی یکم که دقیقتر نگاه میکنی میبینی اون کسیه که میتونی رو شعورش حساب کنی وقتی ذهن خودت وا میده.
اون کسیه که وقتی تو داری در این حالت:
پنیک میزنی و شلوغبازی و اُوِر ریَکت میکنی، متوقفت میکنه و میگه:
"
آروم باش. چقدر سخت میگیری؟ تهش یه چیزی میشه دیگه."
یا
"نیک، برو بخواب. همه چی درست میشه."
که خیلی وقتا این جمله با وجود تمام کلیشه بودنش، همون چیزیه که آدم واقعاً نیاز داره بشنوه.
قبلاً به خودشم گفتم که با وجود اینکه یه INTP کاملاً سنتی و خالصه، بعضی وقتا که پای مسائل جدی درمیونه، چقدر میتونه حامی و پشتیبان باشه. لطیف باشه و به احساسات بقیه اهمیت بده و همه تلاششو برای کمک به دوستاش میکنه.
حس میکنم خیلی تلاش میکنه خودشو بشناسه و یه سری پیچیدگیای خودش و زندگیشو حل کنه. مدام در حال آنالیز اطرافشه و میخواد جای خودش تو جهانو پیدا کنه. شاید بعضی وقتا فکر کنه کلاً به این دنیا تعلق نداره.
راهکاری و توصیهایم در این مورد ندارم فقط میتونم با لحن اون پیرمرده تو تبلیغ تلویزیون بگم:
"منم همینطور لیمو جان، منم همینطور. هق. لِتس چِین اسموک."
یه دیالوگیم هست که میگه:
"اگه رویا نبود، واقعیت مارو میکشت. چی نکبتِ زندگی رو جبران میکنه جز رویا؟"
و اون ازوناییه که هیچوقت تسلیم واقعیت نمیشن. اینجا واسش یه توصیم دارم: رفیق، اگه کسی به خاطر خیالپردازی مسخرهت کرد، توی واقعیت بکُشش. (::
خلاصه که،
پسر، تو فوقالعادهای! یه راک استار به تمام معنا! به جرئت میتونم بگم که از تو همین یه دونه روی زمین وجود داره. پر از استعداد و پتانسیلی و میخوام خودتم همیشه اینو باور داشته باشی. نظرات و حرفای دیگران به دست چپت. راه خودتو بگیر و برو و مطمئن باش یه روز از این پسر نوجوونِ پرهیاهو، تبدیل میشی به چیزی که آرزوشو داری. مطمئن باش تهش اتفاقای قشنگی میفته. اصلاً چرا لفظ اتفاقای قشنگ؟ بذار رک بگم، تهش کالیفرنیا و پول و هات چیکسن D: و لاوی که صرفاً هوپ نیست.
پس
Cheers to the dreams !