هر دم از این باغ گلی میکشیم
گلی میکشیم
یه اتاق غم آلود و یه صورت نخندیده
دلم دریاعه خب اما پر از ماهی گندیده
یه اتمسفر آلوده
یه دفتر پر نقاشی
ولی طرحاش همه غمگینه وقتی دور ازم باشی
و دوریت کرده این قلبمو سم پاشی
یه هاله بنفش دور تو و خب هوای لخت این شعر منم تاریک
پر وحشی شده دورم ولی با کمره باریک
همه گردن و همه بدنم ماتیک
کف دستامو دیدی ببین زبره ولی یخ زده برات
نفسامو بشمور وصلته شدم مخزن هوات
تموم نمیشن نمیرن روزهای بد
سنگینه نگاه ها روم شدن این چشما داغون
موندمم خیلی آروم دوباره زیر بارون
نه خبری نی از یه ذره پاداش
آخه اون که سرش داغ بود
الآن سرده پا هاش
پره زامبی شده شهرمون پس
صلح رو ول کن شر بمون یا
خفه کار کن سر به *
بذار ما هم بشیم نردبون
حاجی گرگ آخه نیست واسه گَله خوب
ولی تو گرگ باشو مرد بمون
من باز شب رو درست نخوابیدم
چشا پف کرده خون
همون تهرون بمون دیگه * شده
دلم از مردم * پره
رفتاراشون همه * طوره
هی یکی میخواد اعصابم رو * کنه
(حاجی چهار تا * توو دوتا بیت
دیگه خداییش خیلیه کوتاه بیاد)
(ای بابا عمو سهراب
این ها بیشتر از این هاش رو به ما زدن
چهار تا که چیزی نیست)
میگفتم بریم به اصل قضیه
اینجا همه مغز و زبونن
انگار کَله پزیه
ﻫﯽ ﻫﯽ ﻫﯽ
ﻣﯿﺎﻡ ﺑﺎﻻ ﺳﺮﺕ
ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﺑﺮﻡ ﻣﻦ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺎﺯ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﻡ
ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﺍﺩﻡ ﻣﻦ ﭼﻨﺪﺗﺎ ﻣﺎﺭ ﺗﻮ ﺁﺳﺘﯿﻨﻢ
میمیری ک* نگی
میمیری زر نزنی
چون نمیتونی تز ندی
میمیری گو* نخوری
نمیشه فضول نباشی
به زندگیم زُل زدی
هر موقع بازیت دادیم
تو خودمونو دور زدی
میمیری ک* نگی
تو از همه رو مخ تری
استادِ مفت بری
میمیری ک* نگی
میمیری ک* نگی
آره میمیری ک* نگی
ﯾﻪ ﺳﺮﻡ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺰﻥ ﺑﺬﺍﺭ ﯾﻪ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﻫﻢ ﺑﺪ ﺑﮕﺬﺭﻩ
ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﺣﺎﻝِ ﻣﻦ ﺑﻬﺘﺮﻩ
ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺧﻮﺩﻣﻢ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﺕ
ﯾﻪ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﻫﻢ ﺑﺬﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﺻﻼً ﺩﺭﺩﺳﺮﺕ
توو بیخیالِ اینو اتاقِ من شو
برو رو کاناپه حال کن جون جدت
بذار توو حال خودم باشم
من از دنیا پُره قلبم ، خودِ دردم
برو از من یه کمی دور شو
که من تو رو هم پُرت کردم
من یه شهر سوت و کورم که غرقه وسط دریا
یه آتلانتیس بى‌نورم پره از دلشوره و فریاد
من؛ یه تایتانیک شکستم که عشقش مرده و رفته
یه اقیانوس دلگیرم که طوفانه و موجیه همه هفته
هر وقت که بودی .. همچی قشنگ شد .. انقده تو خوبی .. میره بالا توقع ..هر وقت نبودی ... من فقط زدم غر