انجمن های تخصصی فلش خور

نوعی موشک سطح‌به‌هوای کوتاه‌برد بریتانیایی است که از سال ۱۹۷۱ وارد خدمت نظامی در نیروی زمینی و نیروی هوایی ارتش بریتانیا شد. طراحی راپیر در دهه ۱۹۶۰ به عنوان یک سیستم موشکی متحرک برای پدافند هوایی ارتفاع پائین مراکز استراتژیک آغاز شد.نحوه طراحی راپیر کمی غیر معمول بود به این دلیل که از یک دوربین اپتیکی و یک سیستم هدایت موشک رادیویی برای ارسال دستور استفاده شد ولی به همین خاطر دقت این سامانه به قدری بالا رفت که نیاز به کلاهک های بی ر گ وی موشک نبود. همین دقت موشک باعث شد در نهایت جایگزین تمام سلاح‌های دفاع هوایی نیروی زمینی بریتانیا شد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

تا پیش از ورود راپیر به ارتش بریتانیا دفاع هوایی بریتانی با استفاده از توپ‌های ضدهوایی کوتاه‌برد و موشک‌های دوربرد اینگیلیش الکتریک تاندربرد تأمین می‌شد. در آن دوران تهدیدات هوایی احتمالی از حملات استراتژیک ارتفاع متوسط به حملات ضربتی ارتفاع پائین تغییر حالت می‌داد و قابلیت واکنش سریع این سیستم و مانورپذیری بالای موشک‌های راپیر آن را به جنگ‌افزار مناسبی برای مقابله با این نوع تهدیدات تبدیل می‌کرد.علاوه بر بریتانیا، کشورهای دیگری از جمله ایران نیز از جمله کاربران این سیستم موشکی هستند. ایران یک مدل شنی‌دار خودرو راپیر را نیز سفارش داده بود که با وقوع انقلاب این سفارش لغو و محصول به ارتش بریتانیا تحویل داده شد. تعدادی از این راپیرهای خودکششی که با شاسی نفربر معروف ام۱۱۳ ساخته شده بودند در عملیات طوفان صحرا برای آزادسازی کویت به کارگرفته شدند تا دفاع هوایی هنگ‌های زرهی مسلح به تانک چلنجر ۱ نیروی زمینی بریتانیا را تأمین کنند. این موشک به‌طور مداوم بهینه‌سازی شده و هنوز هم در خدمت فعال نظامی در بریتانیا و کشورهای دیگر از جمله ایران قرار دارد.هدایت موشک راپیر از طریق اپراتور با دوربین چشمی صورت می‌گیرد که البته مدل‌های پیشرفته‌تر آن از هدایت راداری استفاده می‌کنند. وزن این موشک ۴۵ کیلوگرم و طول آن ۲۳۲ سانتی‌متر و قطر موشک ۱۳۳ میلی‌متر است. سرعت موشک به ۲.۵ ماخ می‌رسد و برد مفید آن حداقل ۴۰۰ و حداکثر ۶۸۰۰ متر است و توانایی رسیدن به سقف ارتفاع سه هزار متری را دارد.
کاربران:
ایران
کنیا
اندونزی
سنگاپور
ترکیه
سوئیس
امارات متحده عربی
بریتانیا
زامبیا