24-08-2021، 2:13
به نام خدا
چکیده ای از بیوگرافی عطار نیشابوری
نام:فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری
زادگاه:کدکن
زاده:سال ۵۴۰ هجری
ملیت:ایرانی
پیشه:شاعر، نویسنده، عارف، صوفی
آرامگاه:آرامگاه عطار نیشابوری
بیوگرافی عطار نیشابوری
فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار کَدکَنی نیشابوری معروف به عطّار نیشابوری متولد ۵۴۰ در کدکن – درگذشتهٔ ۶۱۸ هجری قمری در شادیاخ نیشابور، در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلند نام ادبیات فارسی است. اسم او« محمّد»، لقبش« فریدالدّین» و کنیه اش« ابوحامد» بود و در شعرهایش بیشتر عطّار و گاهی هم فرید تخلص کرده است.
ابراهیم کدکنی( با کنیهٔ ابوبکر) اسم پدر عطار نیشابوری بود و نام مادرش رابعه بود. اطلاعاتی از دوران کودکی وی دردسترس نیست جز این که در شهر شادیاخ پدرش به شغل عطاری که همان دارو فروشی بود مشغول بوده که در این کار هم بسیار ماهر بود و پس از وفات پدر، فریدالدین کار پدر را ادامه داد و به شغل عطاری سرگرم شد.
مذهب عطار نیشابوری
در مورد مذهب عطار نیشابوری اختلاف است. عطار نیشابوری شعرهای بسیاری در خصوص فضیلت خلفا، ابوحنیفه و شافعی دارد که به گفته سعید نفیسی و بدیع الزمان فروزانفر، نشانگر اینست که بر مذهب اهل سنت بوده است؛ با این وجود، توصیفات وی در آثارش که از امیرالمومنین حضرت علی ( ع) و اهل بیت( ع) است، باعث شده تا بعضی از اشخاص وی را شیعه بدانند؛ تا جایی که عطار نیشابوری از نظر قاضی نورالله شوشتری، شیعه ای خالص بوده است. کسانی مانند نورالله شوشتری با انتساب کتاب مَظهرُالعجایب به عطار، اشعار عطار نیشابوری را دلیل شیعه بودنش دانسته است. شعرهای کتاب مَظهرُالعجایب به انسان کامل اشاره دارد و از امام علی ( ع) تا امام رضا( ع) را شامل می شود. ولی از نظر پژوهشگران ادبیات فارسی کتاب مَظهرُالعجایب از اثرهای عطار نیست.
شخصیت عطار نیشابوری
عطار نیشابوری بدون شک از شخصیت ارزشمندی برخوردار بوده است. وی هیچ موقع شاعری مداح و قصیده سرا نبود و خود را به خاطر جیفه پست دنیوی به دولت مردان و قدرتمندان عصر خود نزدیک نکرد. بلکه اعمال و رفتار آنان را نیز به باد انتقاد گرفت. دکتر زرین کوب نیز می نویسد:عطار نیشابوری از تمایلات زاهدانه خویش متأثر شد و به اقتضای معمول عصر، به شعر و وعظ و تحقیق گرایش یافت و برعکس بسیاری از شاعران علاقه ای به دربارهای عصر و مجالس اعیان ولایت نشان نداد. برای عطار نیشابوری داروخانه از دربار فرمانروایان جالب تر بود.
چکیده ای از بیوگرافی عطار نیشابوری
نام:فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری
زادگاه:کدکن
زاده:سال ۵۴۰ هجری
ملیت:ایرانی
پیشه:شاعر، نویسنده، عارف، صوفی
آرامگاه:آرامگاه عطار نیشابوری
بیوگرافی عطار نیشابوری
فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار کَدکَنی نیشابوری معروف به عطّار نیشابوری متولد ۵۴۰ در کدکن – درگذشتهٔ ۶۱۸ هجری قمری در شادیاخ نیشابور، در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم یکی از عارفان و شاعران ایرانی بلند نام ادبیات فارسی است. اسم او« محمّد»، لقبش« فریدالدّین» و کنیه اش« ابوحامد» بود و در شعرهایش بیشتر عطّار و گاهی هم فرید تخلص کرده است.
ابراهیم کدکنی( با کنیهٔ ابوبکر) اسم پدر عطار نیشابوری بود و نام مادرش رابعه بود. اطلاعاتی از دوران کودکی وی دردسترس نیست جز این که در شهر شادیاخ پدرش به شغل عطاری که همان دارو فروشی بود مشغول بوده که در این کار هم بسیار ماهر بود و پس از وفات پدر، فریدالدین کار پدر را ادامه داد و به شغل عطاری سرگرم شد.
مذهب عطار نیشابوری
در مورد مذهب عطار نیشابوری اختلاف است. عطار نیشابوری شعرهای بسیاری در خصوص فضیلت خلفا، ابوحنیفه و شافعی دارد که به گفته سعید نفیسی و بدیع الزمان فروزانفر، نشانگر اینست که بر مذهب اهل سنت بوده است؛ با این وجود، توصیفات وی در آثارش که از امیرالمومنین حضرت علی ( ع) و اهل بیت( ع) است، باعث شده تا بعضی از اشخاص وی را شیعه بدانند؛ تا جایی که عطار نیشابوری از نظر قاضی نورالله شوشتری، شیعه ای خالص بوده است. کسانی مانند نورالله شوشتری با انتساب کتاب مَظهرُالعجایب به عطار، اشعار عطار نیشابوری را دلیل شیعه بودنش دانسته است. شعرهای کتاب مَظهرُالعجایب به انسان کامل اشاره دارد و از امام علی ( ع) تا امام رضا( ع) را شامل می شود. ولی از نظر پژوهشگران ادبیات فارسی کتاب مَظهرُالعجایب از اثرهای عطار نیست.
شخصیت عطار نیشابوری
عطار نیشابوری بدون شک از شخصیت ارزشمندی برخوردار بوده است. وی هیچ موقع شاعری مداح و قصیده سرا نبود و خود را به خاطر جیفه پست دنیوی به دولت مردان و قدرتمندان عصر خود نزدیک نکرد. بلکه اعمال و رفتار آنان را نیز به باد انتقاد گرفت. دکتر زرین کوب نیز می نویسد:عطار نیشابوری از تمایلات زاهدانه خویش متأثر شد و به اقتضای معمول عصر، به شعر و وعظ و تحقیق گرایش یافت و برعکس بسیاری از شاعران علاقه ای به دربارهای عصر و مجالس اعیان ولایت نشان نداد. برای عطار نیشابوری داروخانه از دربار فرمانروایان جالب تر بود.