19-11-2013، 15:17
گفته می*شود دختر، رحمت است و پسر، نعمت. به رحمت ... و از نعمت سوال می*کنند که از آن* چگونه استفاده کردی؟
اما اینکه میگویند: «دختر رحمت است و پسر نعمت» به استناد آیه 64 سوره بقره که میفرماید: «فَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ»: اگر فضل و رحمت الهی نبود یقیناً شما از زیانکاران میبودید، معنی این جمله اینگونه است که پسر نعمتی است که به ما داده می شود و از آن حساب هم می کشند، اما دختر رحمتی است که بر ما ارزانی میشود و صرف داشتن آن حسنة و ثواب است ضمن آنکه میتواند منافع بیشماری برای ما در پی داشته باشد.
دین اسلام توجه ویژه*ای به دختران دارد و به پدران و مادران همواره توصیه کرده است که در احترام*گذاری به دختران در مقایسه با پسران تقدم به خرج دهند.
به*عنوان نمونه سفارش شده تا در خرید و اهدای هدیه یا سوغات، نخست دختر خانواده مخاطب و منتخب والدین قرار گیرد. از این دست سفارشات را بازهم می*توان در جاجای دستورات دین، سخنان پیامبر اعظم(ص) و امامان(ع) یافت. به*طور قطع خانواده*ها با چنین رفتارها و آدابی آشنا هستند و قصد نگارنده هم پرداختن به آن*ها نیست.
آن*چه بنا هست در این مقال مورد توجه قرار گیرد، جامعه دختران کشور است. جامعه*ای که جمعیت آن براساس گزارش مرکز آمار ایران در گروه سنی 24- 15 سال 20.1 درصد و در گروه سنی 29- 15 سال، 31.7 درصد از کل جمعیت کشور را در برمی*گیرد. جمعیت زنان کشور طبق آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 بالغ بر 37 میلیون و 244 هزار نفر است که 49.6 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می*دهد. متوسط سنی افراد این جمعیت 30.03 سال است که نشان از جوانی جمعیت دارد.
این جامعه قرار است در آینده دور و نزدیک، جامعه زنان و در ادامه جامعه مادران ایرانی را به وجود آورد؛ پس اهمیت موضوع از همین ابتدا روشن است. این*که درباره قشری صحبت می*کنیم که نسل*های آینده ایران زمین، زاده و پرورش یافته آن**هاست.
چنین جامعه*ای باید سالم و شاد رشد کند. دختران ایرانی، که مادران هزاره سوم خواهند بود نباید از آموختن فاصله بگیرند و این آموختن، صرف حضور در دانشگاه و تحصیلات آکادمیک نیست. مادران یکی دو نسل قبل این کشور شاید به دانشگاه نرفته*اند اما مادری به تمام معنا و مدیری تمام قد هستند. فرزندانی که زیر دست این مادران تربیت شده و به جامعه ورود کرده*اند ،بهترین شاهد می باشد.
در چرخه آموزش و یادگیری، جنسیت مطرح نیست، مهم بهره*گیری مناسب و موثر از فرصت*ها است.
در همه جوامع و از جمله ایران آن*چه در نگاه عموم، نمود ویژه*ای دارد رفتار یکایک انسان*ها در برخوردهای اجتماعی به*طور خاص و عام است. منظور تمام رفتارها و حرکاتی است که ما انسان**ها در محیط بیرون خانه از خود بروز می*دهیم و از آن*جا که این نوع رفتارها در منظر مردم است بالتبع مورد قضاوت و انتقاد قرار می*گیرد. به*تعبیری همه رفتارهای یکدیگر را مورد قضاوت قرار می*دهند چون آن را می*بینند. اما در این میان رفتارها و حرکات دختران از حساسیت بیشتری برخوردار است. نمی*توان این واقعیت را انکار کرد که درباره نوع رفتارهای این بخش از جامعه هم مردان و هم همنوعان نسوان نظر می*دهند. درواقع شاید این شیوه رفتاری را کمتر در میان مردان دید که نسبت به رفتارهای یکدیگر، زمانی را به گفت*وگو بگذرانند. البته نمی*گویم که چنین نیست بلکه در مقایسه به زنان و دختران کمتر است.
پرواضح است که وقتی نوع منش و روش رفتاری دختران در جامعه*ای مورد توجه بیشتر است، اهمیت نهادن به آن از سوی صاحبان این رفتار نیز باید رعایت شود.
دختران و در مجموع جامعه زنان به وقار و حجب و حیا شناخته شده*اند و از دیدگاه نگارنده این شاخصه*ها مشمول مرور زمان نخواهد شد. به*تعبیری نمی*توان گفت که چون در هزاره سوم میلادی و یا در قرن 14 شمسی قرار داریم این*گونه رفتارها، نخ*نما و رنگ پریده شده است. همان*گونه که شما نمی*توانید زلالی و پاکی را از آب بگیرید آن سه ویژگی را هم نباید از نسوان جدا ساخت.
دیگر این*که شیوه بیان و سخن گفتن دختران باید آن 3 شاخصه بالا را به خوبی نمایندگی کند؛ نمی*توان در برخوردها و گفت*وگوها به*گونه*ای سخن گفت که زمینه*ساز افول آن ویژگی*ها شود و از سوی دیگر انتظار داشت که کوچکترین برخورد بدی از سوی افراد جامعه صورت نگیرد. در وهله اول این انسان*ها اعم از زن و مرد هستند که موجبات احترام*خواهی و احترام*گذاری دیگران را فراهم می*کنند و در ادامه چنین خواسته*ای صورت عملی به خود می*گیرد.
و در این مسیر حضور موثر در فعالیت*های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هیچ منافاتی با آن*چه گفته شد، ندارد. اجازه بدهید این نکته را با توضیح بیشتری، شرح کنم. پر واضح است که ورود یک زن به انواع فعالیت*های جامعه فقط از زمانی نیست که به*صورت مستقل در تولید یا خدمات مشارکت می*کند. بلکه هرکس با نوع مصرف و کمک به چرخه اقتصادی خانواده، می*تواند به پویایی اقتصاد کشور کمک*کند. حتی نحوه استفاده از امکانات هم می*تواند سودآوری باشد. چنان*چه تفکیک جنسیتی روی اشتغال نگذاریم، علاقه، توانایی و ایده*آل هر شخص و پذیرش هر جامعه می*تواند راه*هایی برای شروع یک کسب و کار برای هر مدیری باشد.
به*طور قطع امری که از نظر شرعی و عرفی محدودیت داشته باشد، ورود آن برای زن مجاز نیست. پس در این دوره زمانی که حضور زنان در جامعه گسترش* یافته و باتوجه به این*که درصد بالایی از فارغ*التحصیلان کشور را دختران و زنان تشکیل می*دهند درنتیجه ورود این عزیزان به چرخه کار ضروری است.
شادبودن، سالم ماندن، ورزش کردن، مطالعه، یادگیری امور خانه و همسرداری، تمرین برای مادری جامع*الشرایط شدن، گرفتن فرصت از کسانی*که در پی آسیب زدن به روحیات و روان انسان*ها هستند، حفظ غرور، دوراندیشی و خودباوری و داشتن اعتماد به*نفس(حتما آن را تقویت کنید) از مهم*ترین کارهایی است که هر دختری باید سرلوحه خود قرار دهد. اطمینان داشته باشید تمرین کردن برای داشتن یا اجرای هریک از موارد بالا، شما را توانمند می*سازد و توانا شدن شما یعنی این*که در برخوردها و انتخاب*هایتان به رعایت و حفظ احساسات که جزء لاینفک وجود هر خانمی است، بهترین رفتار و برترین تصمیم را خواهید گرفت. اجازه ندهید ناآگاهی شما را به تزلزل و ناپایداری بکشاند.
بقا و ثبات هرجامعه به سالم و شاد بودن شما بستگی دارد.
اما اینکه میگویند: «دختر رحمت است و پسر نعمت» به استناد آیه 64 سوره بقره که میفرماید: «فَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَکُنْتُمْ مِنَ الْخَاسِرِینَ»: اگر فضل و رحمت الهی نبود یقیناً شما از زیانکاران میبودید، معنی این جمله اینگونه است که پسر نعمتی است که به ما داده می شود و از آن حساب هم می کشند، اما دختر رحمتی است که بر ما ارزانی میشود و صرف داشتن آن حسنة و ثواب است ضمن آنکه میتواند منافع بیشماری برای ما در پی داشته باشد.
دین اسلام توجه ویژه*ای به دختران دارد و به پدران و مادران همواره توصیه کرده است که در احترام*گذاری به دختران در مقایسه با پسران تقدم به خرج دهند.
به*عنوان نمونه سفارش شده تا در خرید و اهدای هدیه یا سوغات، نخست دختر خانواده مخاطب و منتخب والدین قرار گیرد. از این دست سفارشات را بازهم می*توان در جاجای دستورات دین، سخنان پیامبر اعظم(ص) و امامان(ع) یافت. به*طور قطع خانواده*ها با چنین رفتارها و آدابی آشنا هستند و قصد نگارنده هم پرداختن به آن*ها نیست.
آن*چه بنا هست در این مقال مورد توجه قرار گیرد، جامعه دختران کشور است. جامعه*ای که جمعیت آن براساس گزارش مرکز آمار ایران در گروه سنی 24- 15 سال 20.1 درصد و در گروه سنی 29- 15 سال، 31.7 درصد از کل جمعیت کشور را در برمی*گیرد. جمعیت زنان کشور طبق آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390 بالغ بر 37 میلیون و 244 هزار نفر است که 49.6 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می*دهد. متوسط سنی افراد این جمعیت 30.03 سال است که نشان از جوانی جمعیت دارد.
این جامعه قرار است در آینده دور و نزدیک، جامعه زنان و در ادامه جامعه مادران ایرانی را به وجود آورد؛ پس اهمیت موضوع از همین ابتدا روشن است. این*که درباره قشری صحبت می*کنیم که نسل*های آینده ایران زمین، زاده و پرورش یافته آن**هاست.
چنین جامعه*ای باید سالم و شاد رشد کند. دختران ایرانی، که مادران هزاره سوم خواهند بود نباید از آموختن فاصله بگیرند و این آموختن، صرف حضور در دانشگاه و تحصیلات آکادمیک نیست. مادران یکی دو نسل قبل این کشور شاید به دانشگاه نرفته*اند اما مادری به تمام معنا و مدیری تمام قد هستند. فرزندانی که زیر دست این مادران تربیت شده و به جامعه ورود کرده*اند ،بهترین شاهد می باشد.
در چرخه آموزش و یادگیری، جنسیت مطرح نیست، مهم بهره*گیری مناسب و موثر از فرصت*ها است.
در همه جوامع و از جمله ایران آن*چه در نگاه عموم، نمود ویژه*ای دارد رفتار یکایک انسان*ها در برخوردهای اجتماعی به*طور خاص و عام است. منظور تمام رفتارها و حرکاتی است که ما انسان**ها در محیط بیرون خانه از خود بروز می*دهیم و از آن*جا که این نوع رفتارها در منظر مردم است بالتبع مورد قضاوت و انتقاد قرار می*گیرد. به*تعبیری همه رفتارهای یکدیگر را مورد قضاوت قرار می*دهند چون آن را می*بینند. اما در این میان رفتارها و حرکات دختران از حساسیت بیشتری برخوردار است. نمی*توان این واقعیت را انکار کرد که درباره نوع رفتارهای این بخش از جامعه هم مردان و هم همنوعان نسوان نظر می*دهند. درواقع شاید این شیوه رفتاری را کمتر در میان مردان دید که نسبت به رفتارهای یکدیگر، زمانی را به گفت*وگو بگذرانند. البته نمی*گویم که چنین نیست بلکه در مقایسه به زنان و دختران کمتر است.
پرواضح است که وقتی نوع منش و روش رفتاری دختران در جامعه*ای مورد توجه بیشتر است، اهمیت نهادن به آن از سوی صاحبان این رفتار نیز باید رعایت شود.
دختران و در مجموع جامعه زنان به وقار و حجب و حیا شناخته شده*اند و از دیدگاه نگارنده این شاخصه*ها مشمول مرور زمان نخواهد شد. به*تعبیری نمی*توان گفت که چون در هزاره سوم میلادی و یا در قرن 14 شمسی قرار داریم این*گونه رفتارها، نخ*نما و رنگ پریده شده است. همان*گونه که شما نمی*توانید زلالی و پاکی را از آب بگیرید آن سه ویژگی را هم نباید از نسوان جدا ساخت.
دیگر این*که شیوه بیان و سخن گفتن دختران باید آن 3 شاخصه بالا را به خوبی نمایندگی کند؛ نمی*توان در برخوردها و گفت*وگوها به*گونه*ای سخن گفت که زمینه*ساز افول آن ویژگی*ها شود و از سوی دیگر انتظار داشت که کوچکترین برخورد بدی از سوی افراد جامعه صورت نگیرد. در وهله اول این انسان*ها اعم از زن و مرد هستند که موجبات احترام*خواهی و احترام*گذاری دیگران را فراهم می*کنند و در ادامه چنین خواسته*ای صورت عملی به خود می*گیرد.
و در این مسیر حضور موثر در فعالیت*های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هیچ منافاتی با آن*چه گفته شد، ندارد. اجازه بدهید این نکته را با توضیح بیشتری، شرح کنم. پر واضح است که ورود یک زن به انواع فعالیت*های جامعه فقط از زمانی نیست که به*صورت مستقل در تولید یا خدمات مشارکت می*کند. بلکه هرکس با نوع مصرف و کمک به چرخه اقتصادی خانواده، می*تواند به پویایی اقتصاد کشور کمک*کند. حتی نحوه استفاده از امکانات هم می*تواند سودآوری باشد. چنان*چه تفکیک جنسیتی روی اشتغال نگذاریم، علاقه، توانایی و ایده*آل هر شخص و پذیرش هر جامعه می*تواند راه*هایی برای شروع یک کسب و کار برای هر مدیری باشد.
به*طور قطع امری که از نظر شرعی و عرفی محدودیت داشته باشد، ورود آن برای زن مجاز نیست. پس در این دوره زمانی که حضور زنان در جامعه گسترش* یافته و باتوجه به این*که درصد بالایی از فارغ*التحصیلان کشور را دختران و زنان تشکیل می*دهند درنتیجه ورود این عزیزان به چرخه کار ضروری است.
شادبودن، سالم ماندن، ورزش کردن، مطالعه، یادگیری امور خانه و همسرداری، تمرین برای مادری جامع*الشرایط شدن، گرفتن فرصت از کسانی*که در پی آسیب زدن به روحیات و روان انسان*ها هستند، حفظ غرور، دوراندیشی و خودباوری و داشتن اعتماد به*نفس(حتما آن را تقویت کنید) از مهم*ترین کارهایی است که هر دختری باید سرلوحه خود قرار دهد. اطمینان داشته باشید تمرین کردن برای داشتن یا اجرای هریک از موارد بالا، شما را توانمند می*سازد و توانا شدن شما یعنی این*که در برخوردها و انتخاب*هایتان به رعایت و حفظ احساسات که جزء لاینفک وجود هر خانمی است، بهترین رفتار و برترین تصمیم را خواهید گرفت. اجازه ندهید ناآگاهی شما را به تزلزل و ناپایداری بکشاند.
بقا و ثبات هرجامعه به سالم و شاد بودن شما بستگی دارد.