12-12-2013، 13:04
زارت ارشاد در پاسخ به اعتراض مولفان و ناشران مبني بر مميزي شديد و عدم ارائه مجوز نشر به آثارشان، جوابيه اي بدين شرح صادر نمود:شاعران، نويسندگان، ناشران و خوانندگان عزيز؛ متاسفانه جريان خزنده اي که سالهاست قصد ترويج ابتذال و فحشا در فرهنگ و ادبيات کشورمان دارد باعث شده کار مميزي آثار با دقت بيشتري انجام شود. به عنوان مثال به يکي از اشعار مستهجن سالهاي اخير دقت کنيد:
اتل، متل، توتوله / گاو حسن چه جوره؟
نه شير داره نه پستون
شيرشو بردن هندستون
يک زن کردي بستون
اسمشو بزار عمقزي / دور کلاش قرمزي
هاچين و واچين / يه پاتو ورچين
شعر فوق بنابه دلايل زير، قابليت دريافت مجوز چاپ ندارد:
۱- عدم رعايت قواعد ادبي: هر انسان بالغي متوجه اين مساله مي شود که دو کلمه توتوله و چه جوره هم قافيه نيستند و به همين دليل کل شعر زير سوال مي رود.
۲- ترويج فحشا: واژه توتوله با يک کلمه بسيار زشت هم قافيه و هم وزن است.
۳- وابستگي به اجانب: گاو حسن خواننده را به ياد فيلم گاو اثر داريوش مهرجويي مي اندازد و چون مهرجويي از عناصر وابسته و جاسوسان استکبار و صهيونيزم است به نظر مي رسد که شاعر اين شعر نيز با وي همدست مي باشد.
۴- بدآموزيشش: کلمه سينه مصداق کامل بدآموزي بوده و باعث باز شدن چشم و گوش کودکان و نيز تحريک احساسات و عواطف و باقي چيزهاي ملت هميشه در صحنه مي شود.
۵- نشر اکاذيب: شاعر مي گويد گاو حسن شير ندارد در حاليکه در بيت بعدي از صادرات شير اين گاو به هندوستان حرف مي زند. گاوي که شير ندارد چگونه شيرش را به هندوستان صادر مي کنند؟
۶- بي توجهي به منافع ملي: هندوستان در پرونده هسته اي کشورمان بارها نامردي کرده است. بنابراين شاعر موظف است به جاي صادرات شير به هندوستان، آن را به برادرانمان در ونزوئلا، فلسطين و لبنان تقديم کند.
۷- اقدام عليه امنيت ملي: ستاندن يک زن کردي و گذاشتن يک اسم ترکي روي آن (عمقزي)، باعث تحريک قوميتها و اخلال در امنيت ملي مي شود.
۸- تشويق به بي حجابي: گذاشتن کلاه آن هم با رنگ قرمز بر روي سر در حاليکه چادر تنها نوع حجاب محسوب مي شود، مصداق ترويج بدحجابي است.
عليرغم تمامي ايرادات وارده، از آنجاييکه دغدغه اصلي ما آزادي بيان و انديشه است لذا تصميم گرفتيم مجوز نشر شعر مذکور را با تغييراتي اندک! صادر کنيم:
اتل، متل، زباله / گاو قلي باحاله!
هم شير داره هم آستين
شيرشو بردن فلسطين
بگير يک زن راستين
اسمشو بزار حکيمه / چادرشم ضخيمه
هاچين و واچين / يه پاتو ورچين!
اتل، متل، توتوله / گاو حسن چه جوره؟
نه شير داره نه پستون
شيرشو بردن هندستون
يک زن کردي بستون
اسمشو بزار عمقزي / دور کلاش قرمزي
هاچين و واچين / يه پاتو ورچين
شعر فوق بنابه دلايل زير، قابليت دريافت مجوز چاپ ندارد:
۱- عدم رعايت قواعد ادبي: هر انسان بالغي متوجه اين مساله مي شود که دو کلمه توتوله و چه جوره هم قافيه نيستند و به همين دليل کل شعر زير سوال مي رود.
۲- ترويج فحشا: واژه توتوله با يک کلمه بسيار زشت هم قافيه و هم وزن است.
۳- وابستگي به اجانب: گاو حسن خواننده را به ياد فيلم گاو اثر داريوش مهرجويي مي اندازد و چون مهرجويي از عناصر وابسته و جاسوسان استکبار و صهيونيزم است به نظر مي رسد که شاعر اين شعر نيز با وي همدست مي باشد.
۴- بدآموزيشش: کلمه سينه مصداق کامل بدآموزي بوده و باعث باز شدن چشم و گوش کودکان و نيز تحريک احساسات و عواطف و باقي چيزهاي ملت هميشه در صحنه مي شود.
۵- نشر اکاذيب: شاعر مي گويد گاو حسن شير ندارد در حاليکه در بيت بعدي از صادرات شير اين گاو به هندوستان حرف مي زند. گاوي که شير ندارد چگونه شيرش را به هندوستان صادر مي کنند؟
۶- بي توجهي به منافع ملي: هندوستان در پرونده هسته اي کشورمان بارها نامردي کرده است. بنابراين شاعر موظف است به جاي صادرات شير به هندوستان، آن را به برادرانمان در ونزوئلا، فلسطين و لبنان تقديم کند.
۷- اقدام عليه امنيت ملي: ستاندن يک زن کردي و گذاشتن يک اسم ترکي روي آن (عمقزي)، باعث تحريک قوميتها و اخلال در امنيت ملي مي شود.
۸- تشويق به بي حجابي: گذاشتن کلاه آن هم با رنگ قرمز بر روي سر در حاليکه چادر تنها نوع حجاب محسوب مي شود، مصداق ترويج بدحجابي است.
عليرغم تمامي ايرادات وارده، از آنجاييکه دغدغه اصلي ما آزادي بيان و انديشه است لذا تصميم گرفتيم مجوز نشر شعر مذکور را با تغييراتي اندک! صادر کنيم:
اتل، متل، زباله / گاو قلي باحاله!
هم شير داره هم آستين
شيرشو بردن فلسطين
بگير يک زن راستين
اسمشو بزار حکيمه / چادرشم ضخيمه
هاچين و واچين / يه پاتو ورچين!
