15-01-2014، 20:48
طبق گزارش پلیس ، جنازه های پدر ، پدربزرگ و مادربزرگ حدود ساعت 9:20 در خانه توسط برادرزاده ی آقای پارک پیدا شد و او سریعا با پلیس تماس گرفت
جنازه ی پدر بزرگ و مادربزرگ روی تخت قرارداشت و علت مرگ خفگی اعلام شد . جنازه ی پدر هم که حلق آویز شده بود در همان اتاق پیدا شد . در محل حادثه یک یادداشت خودکشی هم با متن زیر کشف شد
" من پدرو مادرم رو هم باخودم میبرم و باهم در بهشت زندگی خواهیم کرد. برای بچه هایم متاسفم"
بر طبق تحقیقات انجام شده ، آقای پارک بعد از طلاق از همسرش در سال 1998 ، به همراه دو فرزند و پدر و مادرش زندگی می کرد . پدر بزرگ لیتوک از بیماری آلزایمر رنج میبرد و با گذشت زمان زوال عقل شدت بیشتری میگرفت و همسرش از او در این سال ها مراقبت می کرد که در سال گذشته او نیز به سرطان ریه مبتلا شده که بیماری او در مراحل نهایی تشخیص داده شد و اخیرا زوال عقل نیز بر بیماری او افزوده شده بود . پدر لیتوک تلاش زیادی برای نگهداری از پدر و مادر خود کرد ، اما با شکست در کار و تجارت خود ، به خاطر بدهی صد میلیون وونی مجبور به واگذاری خانه شد . او تصمیم گرفت والدینش را در بیمارستان بستری کند . هرچند یک روز قبل از پذیرش آنها در بیمارستان ، پدر لیتوک زندگی والدینش را گرفت و خود ، دست به خودکشی زد.
"بیانیه ی پلیس :" ما فعلا به این نتیجه ی موقت رسیدیم که آقای پارک جان والدینش را گرفت و دست به خودکشی زد . طبق گفته ی خانواده اش ، آقای پارک دچار بیماری افسردگی بود"
همچنین پلیس دونگ جاک افزود ،آنها قصد برگزاری جلسات رسمی و تحقیقات مفصل و کالبد شکافی ندارند :" شهادت خانواده برای ما کافیست . بنا به دلایل و شواهد واضح مرگ . ما لزومی به انجام کالبد شکافی نمیبینیم
(ترجمه:اس جی هالیک)
نامه ی پدر لیتوک به اون بعد از اعزام به سربازی:
الان داری یاد میگیری نه؟؟
الان که دارم برات اینو مینویسم یاد اون دوران که خودم به سربازی رفتم می
افتم
اعزام شدن بعد از زندگیه بی قید و بندی که به عنوان یک جوان داشتم همه
چی رو نا اشنا کرده بود
برای شام های مخصوص بهمون مرغ میدغادن اما فقط بوی مرغ میداد و
حتی روش پر هم داشت و بعد از یه لقمه خوردن مجبور میشدم کنارش بزارم
همیشه بعد از کنار گذاشتنش گشنه میموندم....
الان اینا همه ش خاطره ست و چیزی برای تعریف کردن...
تو بعد از زیاد شدن سنت اعزام شدی پس حتما نوع دیگه ای از استرس رو
تحمل میکنی...ولی زیاد نگران نباش زندگی در ارتش به سن و سال و مقام
بستگی داره
شاید بگی 21 ماه طولانیه اما در عین حال کوتاه هم هست
سخت برای خدمت به کشورت کار کن و وقتی در اونجایی خاطرات زیبا بساز
به عنوان یک مرد واقعی برگرد نه کسی که تظاهر میکنه یک مرد هستش
برات پیام میفرستم
از طرف پدرت
ممنون ازسپاس های شما عزیزان♥♥
جنازه ی پدر بزرگ و مادربزرگ روی تخت قرارداشت و علت مرگ خفگی اعلام شد . جنازه ی پدر هم که حلق آویز شده بود در همان اتاق پیدا شد . در محل حادثه یک یادداشت خودکشی هم با متن زیر کشف شد
" من پدرو مادرم رو هم باخودم میبرم و باهم در بهشت زندگی خواهیم کرد. برای بچه هایم متاسفم"
بر طبق تحقیقات انجام شده ، آقای پارک بعد از طلاق از همسرش در سال 1998 ، به همراه دو فرزند و پدر و مادرش زندگی می کرد . پدر بزرگ لیتوک از بیماری آلزایمر رنج میبرد و با گذشت زمان زوال عقل شدت بیشتری میگرفت و همسرش از او در این سال ها مراقبت می کرد که در سال گذشته او نیز به سرطان ریه مبتلا شده که بیماری او در مراحل نهایی تشخیص داده شد و اخیرا زوال عقل نیز بر بیماری او افزوده شده بود . پدر لیتوک تلاش زیادی برای نگهداری از پدر و مادر خود کرد ، اما با شکست در کار و تجارت خود ، به خاطر بدهی صد میلیون وونی مجبور به واگذاری خانه شد . او تصمیم گرفت والدینش را در بیمارستان بستری کند . هرچند یک روز قبل از پذیرش آنها در بیمارستان ، پدر لیتوک زندگی والدینش را گرفت و خود ، دست به خودکشی زد.
"بیانیه ی پلیس :" ما فعلا به این نتیجه ی موقت رسیدیم که آقای پارک جان والدینش را گرفت و دست به خودکشی زد . طبق گفته ی خانواده اش ، آقای پارک دچار بیماری افسردگی بود"
همچنین پلیس دونگ جاک افزود ،آنها قصد برگزاری جلسات رسمی و تحقیقات مفصل و کالبد شکافی ندارند :" شهادت خانواده برای ما کافیست . بنا به دلایل و شواهد واضح مرگ . ما لزومی به انجام کالبد شکافی نمیبینیم
(ترجمه:اس جی هالیک)
نامه ی پدر لیتوک به اون بعد از اعزام به سربازی:
الان داری یاد میگیری نه؟؟
الان که دارم برات اینو مینویسم یاد اون دوران که خودم به سربازی رفتم می
افتم
اعزام شدن بعد از زندگیه بی قید و بندی که به عنوان یک جوان داشتم همه
چی رو نا اشنا کرده بود
برای شام های مخصوص بهمون مرغ میدغادن اما فقط بوی مرغ میداد و
حتی روش پر هم داشت و بعد از یه لقمه خوردن مجبور میشدم کنارش بزارم
همیشه بعد از کنار گذاشتنش گشنه میموندم....
الان اینا همه ش خاطره ست و چیزی برای تعریف کردن...
تو بعد از زیاد شدن سنت اعزام شدی پس حتما نوع دیگه ای از استرس رو
تحمل میکنی...ولی زیاد نگران نباش زندگی در ارتش به سن و سال و مقام
بستگی داره
شاید بگی 21 ماه طولانیه اما در عین حال کوتاه هم هست
سخت برای خدمت به کشورت کار کن و وقتی در اونجایی خاطرات زیبا بساز
به عنوان یک مرد واقعی برگرد نه کسی که تظاهر میکنه یک مرد هستش
برات پیام میفرستم
از طرف پدرت
ممنون ازسپاس های شما عزیزان♥♥
