21-02-2014، 16:20
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
اکنون فوتبال روز دنیا در چند کلمه خلاصه می شود: «استحکام دفاعی، رعایت فاصله بین خطوط، سرعت انتقال توپ به محوطه جریمه حریف در ضد حمله با هدف ارسال از کناره ها و شوت از راه دور». این اساس و فلسفه بسیاری از باشگاههای دنیاست که حتی در لیگ برتر ایران نیز طرفدار دارد. روشی که نه نیاز به تکنیک منحصر بفردی دارد و نه بازیهای ترکیبی پیچیده، مهمترین و موثرترین ابزار لازم آن خط دفاعی مستحکم و داشتن تمرکز کافیست.
فوتبال بارسلونا و اکنون بایرن راهی دقیقا مخالف این تئوری را می پیماید و درصدد است با مالکیت بالای توپ، بازی و تفکر خود را بر حریف دیکته کند. اما بارها و بارها حتی در زمانی که بارسای پپ گواردیولا در اوج بود شاهد زمین گیر شدن این سبک بازی بوده ایم، آخرین نمونه اش سوپرجام اروپای امسال بود که بایرن گواردیولا که خیلی سعی دارد شبیه بارسا شود در مقابل چلسی ده نفره آزار دید و راهی به دروازه پیدا نمی کرد. خاطره تلخی که کاتالانها نیز از اینتر و همین چلسی ده نفره در ذهن دارند، اما فوتبالی که داعیه برتری و خاص بودن دارد نباید برای این مواقع اورژانسی تدبیری در آستین داشته باشد؟
در مورد بارسلونا این صادق نبود. آبی اناری ها همان طور به اینتر 2010 باختند که به چلسی 2012 و سلتیک و رئال و میلان 2013. در سبک بازی آنها تغییری دیده نشد اما ایده ای برای مقابله با آن (بدون بازگشت از اصل) نداشتند و همین باعث شد پپ خانه اش را ترک گوید.
اما بازی دیشب بایرن باید درسهای زیادی برای تاتا داشته باشد، پپ طولی نکشید تا دریابد نمیتوان با سبک شبیه تیکی تاکای ناخالصش به مورینیو ضربه بزند. دستور بیشتر کردن شوتهای از راه دور از همان نیمه دوم داده شد و جواب هم داد، اما او هنوز در تفکرات خود غرق بود و میخواست با سبک خودش بازی را ببرد. پپ گوتزه را به بازی آورد اما تغییراتش جواب نداد. اوج کار پپ در وقتهای اضافی دوم بازی بود، جایی که بازی مستقیم را در دستور کارش قرار داد، چیزی که با آن بیگانه است. بایرن برخلاف بارسا که در مصاف با چلسی توپ را دائما پشت محوطه می چرخاند و راهی برای نفوذ پیدا نمیکرد، 15 دقیقه بی محابا توپ را روی دروازه پترچک ریخت و چندین موقعیت عالی بدست آورد که با درخشش این دروازه بان راه به جایی نبرد. دیگر خبری از فوتبال مالکانه و پاسهای پرتعداد نبود. «سیستم علی اصغری» پپ جواب داد. سیستمی که اصلا چیز بدی نیست! سیستمی که همه دنیا از آن بهره می برند و به عنوان آخرین تیر به قلب حریف شلیکش می کنند.
اما بارسلونا چه واکنشی به این موقعیت های اورژانسی دارد؟ سیستم علی اصغری بارسلونا چیست که در مواقع نیاز از آن بهره ببرد؟ بدون شک آبی اناری ها ابزار لازم برای ارسالهای بلند از کناره ها و بازی مستقیم را ندارند، پس زمانی که تیم ایده آل نیست و با خلاقیت بازیکنانش راهی به دروازه نمی یابد باید چه واکنشی نشان دهد؟
راهکارهایی برای مارتینو
1- شوت از راه دور: بارسلونا بازیکنان شوتزن کم ندارد. اکنون نیمار هم هست که در جام کنفدراسیونها با چند شوت خیره کننده نشان داد می تواند قابلیت های متفاوتی به تیم اضافه کند. در بازی شب گذشته بایرن و چلسی دو شوت ناگهانی و غافلگیر کننده منجر به گلی برای هر دو تیم شد.
2- اضافه کردن مهاجم نوک به هدف فشار روی مدافعین مرکزی و باز کردن روزنه ها: حربه ای که در مقابل میلان در نیوکمپ دیدیم. ویا مهاجم نوک بود و با تحت فشار قرار دادن مدافعین تمرکز دفاعی حریف ایتالیایی را به هم زد تا مسی با آرامش تمام دوگل را وارد دروازه کند و نهایتا خود ویا نیز از تک فرضت گلزنی اش به بهترین نحو استفاده کرد تا شادی گلش ما را به یاد فینال چمپیونزلیگ بیندازد. بارسلونا قصد خرید یک شماره 9 واقعی را ندارد و مانعی هم نیست. خود نیمار می تواند در محوطه جریمه باشد و پدرو و الکسیس یا دنی آلوز و و پدرو در جناحین بازی کنند، یا حتی آدریانو که سابقه بازی در پست بال چپ و راست را دارد.
3- حرکات انفرادی پشت محوطه جریمه برای گرفتن ضربه آزاد و استفاده از توانایی های مسی، نیمار، ژاوی و حتی دنی آلوز و فابرگاس.
4- فرصت به حریف برای تملک توپ و میدان برای دقایقی از بازی و استفاده از ضدحمله های سریع و غافلگیر کننده: در حقیقت به دام انداختن حریف با حربه خودش!
نظر شما در این باره چیست؟ آیا تاتا زندگی را شیرین می کند؟!
اکنون فوتبال روز دنیا در چند کلمه خلاصه می شود: «استحکام دفاعی، رعایت فاصله بین خطوط، سرعت انتقال توپ به محوطه جریمه حریف در ضد حمله با هدف ارسال از کناره ها و شوت از راه دور». این اساس و فلسفه بسیاری از باشگاههای دنیاست که حتی در لیگ برتر ایران نیز طرفدار دارد. روشی که نه نیاز به تکنیک منحصر بفردی دارد و نه بازیهای ترکیبی پیچیده، مهمترین و موثرترین ابزار لازم آن خط دفاعی مستحکم و داشتن تمرکز کافیست.
فوتبال بارسلونا و اکنون بایرن راهی دقیقا مخالف این تئوری را می پیماید و درصدد است با مالکیت بالای توپ، بازی و تفکر خود را بر حریف دیکته کند. اما بارها و بارها حتی در زمانی که بارسای پپ گواردیولا در اوج بود شاهد زمین گیر شدن این سبک بازی بوده ایم، آخرین نمونه اش سوپرجام اروپای امسال بود که بایرن گواردیولا که خیلی سعی دارد شبیه بارسا شود در مقابل چلسی ده نفره آزار دید و راهی به دروازه پیدا نمی کرد. خاطره تلخی که کاتالانها نیز از اینتر و همین چلسی ده نفره در ذهن دارند، اما فوتبالی که داعیه برتری و خاص بودن دارد نباید برای این مواقع اورژانسی تدبیری در آستین داشته باشد؟
در مورد بارسلونا این صادق نبود. آبی اناری ها همان طور به اینتر 2010 باختند که به چلسی 2012 و سلتیک و رئال و میلان 2013. در سبک بازی آنها تغییری دیده نشد اما ایده ای برای مقابله با آن (بدون بازگشت از اصل) نداشتند و همین باعث شد پپ خانه اش را ترک گوید.
اما بازی دیشب بایرن باید درسهای زیادی برای تاتا داشته باشد، پپ طولی نکشید تا دریابد نمیتوان با سبک شبیه تیکی تاکای ناخالصش به مورینیو ضربه بزند. دستور بیشتر کردن شوتهای از راه دور از همان نیمه دوم داده شد و جواب هم داد، اما او هنوز در تفکرات خود غرق بود و میخواست با سبک خودش بازی را ببرد. پپ گوتزه را به بازی آورد اما تغییراتش جواب نداد. اوج کار پپ در وقتهای اضافی دوم بازی بود، جایی که بازی مستقیم را در دستور کارش قرار داد، چیزی که با آن بیگانه است. بایرن برخلاف بارسا که در مصاف با چلسی توپ را دائما پشت محوطه می چرخاند و راهی برای نفوذ پیدا نمیکرد، 15 دقیقه بی محابا توپ را روی دروازه پترچک ریخت و چندین موقعیت عالی بدست آورد که با درخشش این دروازه بان راه به جایی نبرد. دیگر خبری از فوتبال مالکانه و پاسهای پرتعداد نبود. «سیستم علی اصغری» پپ جواب داد. سیستمی که اصلا چیز بدی نیست! سیستمی که همه دنیا از آن بهره می برند و به عنوان آخرین تیر به قلب حریف شلیکش می کنند.
اما بارسلونا چه واکنشی به این موقعیت های اورژانسی دارد؟ سیستم علی اصغری بارسلونا چیست که در مواقع نیاز از آن بهره ببرد؟ بدون شک آبی اناری ها ابزار لازم برای ارسالهای بلند از کناره ها و بازی مستقیم را ندارند، پس زمانی که تیم ایده آل نیست و با خلاقیت بازیکنانش راهی به دروازه نمی یابد باید چه واکنشی نشان دهد؟
راهکارهایی برای مارتینو
1- شوت از راه دور: بارسلونا بازیکنان شوتزن کم ندارد. اکنون نیمار هم هست که در جام کنفدراسیونها با چند شوت خیره کننده نشان داد می تواند قابلیت های متفاوتی به تیم اضافه کند. در بازی شب گذشته بایرن و چلسی دو شوت ناگهانی و غافلگیر کننده منجر به گلی برای هر دو تیم شد.
2- اضافه کردن مهاجم نوک به هدف فشار روی مدافعین مرکزی و باز کردن روزنه ها: حربه ای که در مقابل میلان در نیوکمپ دیدیم. ویا مهاجم نوک بود و با تحت فشار قرار دادن مدافعین تمرکز دفاعی حریف ایتالیایی را به هم زد تا مسی با آرامش تمام دوگل را وارد دروازه کند و نهایتا خود ویا نیز از تک فرضت گلزنی اش به بهترین نحو استفاده کرد تا شادی گلش ما را به یاد فینال چمپیونزلیگ بیندازد. بارسلونا قصد خرید یک شماره 9 واقعی را ندارد و مانعی هم نیست. خود نیمار می تواند در محوطه جریمه باشد و پدرو و الکسیس یا دنی آلوز و و پدرو در جناحین بازی کنند، یا حتی آدریانو که سابقه بازی در پست بال چپ و راست را دارد.
3- حرکات انفرادی پشت محوطه جریمه برای گرفتن ضربه آزاد و استفاده از توانایی های مسی، نیمار، ژاوی و حتی دنی آلوز و فابرگاس.
4- فرصت به حریف برای تملک توپ و میدان برای دقایقی از بازی و استفاده از ضدحمله های سریع و غافلگیر کننده: در حقیقت به دام انداختن حریف با حربه خودش!
نظر شما در این باره چیست؟ آیا تاتا زندگی را شیرین می کند؟!