و من كتاب له عليه السلام إلى زياد بن أبيه و هو خليفة عامله عبد الله بن عباس على البصرة و عبد الله عامل أمير المؤمنين- عليه السلام- يومئذ عليها و على كور الأهواز و فارس و كرمان 

وَ إِنِّي أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً لَئِنْ بَلَغَنِي أَنَّكَ خُنْتَ مِنْ فَيْ‏ءِ الْمُسْلِمِينَ شَيْئاً صَغِيراً أَوْ كَبِيراً لَأَشُدَّنَّ عَلَيْكَ شَدَّةً تَدَعُكَ قَلِيلَ الْوَفْرِ ثَقِيلَ الظَّهْرِ ضَئِيلَ الْأَمْرِ وَ السَّلَامُ 

از نامه آن حضرت است بدو نيز 

ميانه‏رو باش، و از زياده روي دست بدار و امروز، فردا را به خاطر آر و از مال نگاه‏دار چندان كه تو را كارساز است، و زيادت را پيشاپيش فرست براي روزي كه تو را بدان نياز است. اميد داري خدايت پاداش فروتنان دهد، و تو نزد او در گردنفرازان به شماري، و طمع بسته‏اي كه ثواب صدقه دهندگان يابي، حالي كه در نعمت غلتاني و آن را از بيچاره و بيوه‏زن دريغ مي‏داري آدمي پاداش يابد بدانچه كرده است و در آيد بدانچه از پيش فرستاده است، و السلام.