چه بیرحم ِ دل ِ سنگ ِ زمونه نپرس از سینه ــَم دریای ِ خونه
منو گذاشته رفته بی بهونه
دیگه رفته که دل تنها بمونه
میدونه خونه مون خالی میمونه ولی گفته رفته تا بمونه
.
چه بیرحم ِ دل ِ سنگ ِ زمونه نپرس از سینه ــَم دریای ِ خونه
میگه خسته شده از عشق ِ با من
خدا نزار ک شعر ِ عشق و با کسی بخونه
باید یادم بره حرفای ِ خوبش خیلی سخته خدا خودش میدونه
.
.
.
چه روزایی که خونه با صفا بود
همه جا رو لبا آوازه ی ِ
اون عشق ِ ما بود
خدایا خیر نبینه اون کسی که
چشش دنبال ِ
عشق ِ ما دوتا بود
خدایا خیر نبینه اون کسی که
چشش دنبال ِ
عشق ِ ما دوتا بود
حالا رفته که دل تنها بمونه
خدا کاری بکن
برگرد ِ خونه
چقدر تنها شدم با خاطراتش
خداجون کاری کن
یادم بمونه