انجمن های تخصصی  فلش خور
در انتظار فجر عدالت ویک نشانه در فیلم مربوطه که بیانگر نزدیکی ظهور است - نسخه‌ی قابل چاپ

+- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum)
+-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40)
+--- انجمن: مذهبی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=41)
+--- موضوع: در انتظار فجر عدالت ویک نشانه در فیلم مربوطه که بیانگر نزدیکی ظهور است (/showthread.php?tid=10853)



در انتظار فجر عدالت ویک نشانه در فیلم مربوطه که بیانگر نزدیکی ظهور است - فلانی - 01-07-2012

باسمه تعالي

در انتظار فجر عدالت

اشاره:

نیمه­ی ماه شعبان المعظم هر سال هجری قمری مصادف است با طلوع خورشید درخشان جهان بشریت ومروارید فروزان اهل بیت عصمت و طهارت ، احیاگر معالم دین و نابود کننده­ی ظلم و ستم و شوکت تجاوزکاران و برقرارکننده­ی حکومت عدل در سرتا سر جهان و بزرگ منادی توحید و عدالت و وارث راستین پیـامبر اعـظم(ص) و ائمـه­ی معصـومین(ع) حضرت حجت بن الحسن العسکری، مهدی موعود(عج). ضمن عرض تبریک به عموم منتظران حقیقی، مقاله­ی زیر را تقدیم علاقه مندان می­کنم.



1 ـ میلاد نور

حضرت مهدی(ع) در نیمه­ی ماه مبارک شعبان سال 255 هـ . ق چشم به جهان گشودند[1]. پدر بزرگوارشان حضرت امام حسن عسکری(ع) و مادر گرامی آن حضرت خانم نرجس ]نرگس[ خاتون می باشد.

در شب ولادت، عمه­ی امام عسكرى(ع) بانو حکیمه خاتون به دستور ایشان در منزل ماند. امام(ع) به حكيمه خاتون فرمودند: «امشب منتظر تولد فرزندى هستم از نرجس». حكيمه با تعجب پرسيد، چطور ممكن است؟! (زيرا اثرى از حمل در او نديده بود). امام(ع) فرمود: «او بسان مادر موسى(س) است كه هيچ كس نمى­دانست باردار است، زيرا فرعون شكم زنان حامله را پاره مى­كرد».

طبق نقل حكيمه، خداوند در آن شب فرزندى به امام عسكرى(ع) عنايت کرد و چنين اراده فرموده بود كه دشمنان، هرگز قدرت دسترسى به او را پيدا نكنند و چنين اراده كرده بود كه او «وارث مستضعفان» در روى كره­ی زمين بشود: «و نُريد أن نمنّ على الذين استضعفوا في الأرض ونجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثين»([2]) .

طبق حكمت الهى در فاصله­ی كوتاه سال 255 تا 260 هـجری ،ایشان به طور مخفی زندگی می­کردند و در خدمت پدر بزرگوارشان آماده­ی احراز مقام امامت و رهبرى مسلمانان و بر عهده گرفتن مسئولیت سنگین آنان بودند.

با شهادت امام عسکری(ع) در سال 260 هجری، دوران غیبت آغاز و مدت 75 سال (غيبت صغرى) حضرت مهدى(ع) در پنهانى زندگى مى­كردند و مردم بدان صورت كه بتوانند حضورى خدمت ايشان مشرف و مشكلات خودشان را در ميان بگذارند، امكان نداشت ولى دائماً از انوار و بركات مقدس او بهره مند مى­شدند. دسترسى مردم به واسطه­ی نائبان خاص او از سال 255 تا 330 هـ . ق صورت مى­گرفت.



2 ـ راز غيبت

فلسفه و راز حقيقى غيبت براى عموم مردم بيان نشده است و به غير از اولياء خاص الهى[پيامبران و امامان معصوم(ع)] از آن اطلاع ندارند؛ ولى بطور كلى از ميان ادله­ی عقلى و نقلى مى­توان فوايدى را براى آن بدست آورد:


الف) امتحان و آزمايش

به واسطه­ی همين مسئله غيبت است كه خداوند مي­خواهد بندگان خودش را بيازمايد تا حجت برآنها روشن شود كه آيا ايمان واعتقاد واقعى به مبدأ جهان و مصالح او دارند يا خير؟ بايد روشن شود كه مؤمنان واقعى در مواقع حساس و هنگامی كه دسترسى حضورى به رهبران ممكن نيست كيانند؟ آيا صرف ادعا بر اينكه ما به خداوند و به پيشوايان او يعنى ائمه معصومين(ع) ايمان داريم كافى است یا اينكه مى­بايست با آزمايش و امتحان اين ايمان واعتقاد سنجيده شود. در نتيجه اگر كسانى در عصر غيبت طبق فرمان الهى، محكم و پا برجا ايستادند و از مشكلات نهراسيدند و وظايف و دستورات الهى (فروغ دين و اعتقادات صحيح) را دنباله روى نمودند، بحق آنان، مؤمنان حقيقى و از رستگاران مى­باشند.



ب) محفوظ ماندن از بیعت

يكى از دلائل غيبت محفوظ ماندن از بيعت با ظالمان، مستکبران و ستم­كاران است، بطورى كه بعد از ظهور، حجت برهمگان تمام مى­باشد. چنانچه در روايتى از امام هشم حضرت على موسى الرضا(ع) نقل شده است كه فرمود: «گويا شيعيانم را مى­بينم كه بعد از مرگ سومين فرزندم در جستجوى امام خود مى­گردند ولى او را نمى­بينند»، سؤال شد چرا؟ فرمود: «چون امامشان غايب است». عرض شد: چرا غايب مى­شود؟ فرمود: «براى اينكه وقتى با شمشير (سلاح) قيام نمود بيعت هيچ كسى بر گردنش نباشد».([3])


ج) خوف بركشته شدن

از دلايل ديگر راز غیبت، محفوظ ماندن از كشته شدن به دست نابكارران و دشمنان بشریت مى­باشد كه با پيش آمدن مسئله­ی غيبت، وجود مقدس حضرت ولى عصر(ع) سالم باقى مى­ماند و تا هنگام ظهور ایشان (زمان آن فقط، نزد خداوند متعال مى­باشد) كه فرا رسد با قيام الهى خود ظلم وستم را نابود و عدل و عدالت را در سراسر گيتى بر قرار مى­نمايد؛ انشاء الله.

هرگز مبادا مسئله­ی كشته شدن امام زمان(ع) را با شهادت پدران بزرگوارش تطبيق و مقايسه نمود زيرا موقعيت وشرايط زمانى متفاوت مى­باشد. ائمه­ی معصومين(ع) قبل از ايشان، با پذيرا شدن شهادت، امام ديگرى مسئوليت امامت را عهده­دار مى­شد ولى طبق اراده­ی الهى، مسئله­ی امامت با وجود مقدس حضرت مهدى(ع) خاتمه پيدا مى­كند و در صورتی كه ايشان نيز غايب نمى­شدند و مسئله­ی شهادت و كشته شدن براى ايشان پيش مى­آمد بر خلاف مصلحت الهى مى­بود و زمين از حجت خداوند خالى مى­ماند. درحالی كه در اراده­ی خداوند مقدر شده است كه می­بایست حق بر باطل پيروز شود و اين تقدیر الهی (پيروزى حق بر باطل) به دست مبارك مهدى موعود (عج) و در آخر الزمان واقع می­گردد.



3 ـ انتظار فرج

امام خمینی(ره)، بنيان­گذار نظام مقدس جمهورى اسلامى ايران در يكى از فرمايشات خود فرمودند: «انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است»([4]) بحق كه اين سخن چقدر پر معنى است. مسئله­ی انتظار، دارای بار معنايى فراوانی از جهت كاربرد ادبى و استعمال در فرهنگ اسلامى دارد و از طرف دیگر مسئله­ی آخر الزمان و انتظار ظهور مهدى موعود داراى مضامين و معانى والا و مقدسى نيز مى­باشد. در روايتى از قول پيامبر اكرم(ص) نقل شده است كه فرمودند: «أفضل أعمال أمتى انتظار الفرج من الله عز وجلّ»([5])يعنى بهترين و با فضيلت ترين اعمال و كارهاى امت من، انتظار رسيدن فرج از نزد خداى عزيز و ­جليل­­ مى­باشد. و روشن است كه فرج حقيقى و نهايى برپايى حق و عدل بجاى ظلم و ستم و كفر در روى زمين مى­باشد كه تحقق اين مسئله طبق آیات قرآن و روايات اسلامى در آخر الزمان به وقوع مى­پيوندد.

منتظران واقعى مهدى(ع) در طول تاريخ انتظار و هم­اكنون به دنبال تحقق عدالت راستين درونى و بيرونى هستند كه لازمه­ی اين چنين عدالتى، اميد، تحرك، شور، حماسه، مقاومت، نفى باطل وطلب حق، خروش، صلابت و قیام (ضد قعود وسكون) بهمراه اعتقاد صحيح توحيدى، محمّدى، علوى و عمل به واجبات وترك محرمات مى­باشد.

در كنار اين واجبات (بلكه در متن اين اعمال) مسئله­ی امر به معروف و نهى از منكر، پاى­بندى به اخلاق حسنه­ی اسلامى و آمادگى نظامى از اهميت ويژه­اى برخوردار است.

انسانِ مسلمان و منتظر يك قيام بزرگ و يك انقلاب عظيم جهانى، آيا ممكن است كه خود هيچ آمادگى براى حضور در اين درگيرى و كمك به آن نداشته باشد؟

امام صادق(ع) مى­فرمايد: «ليُعدّن أحدكم لخروج القائم و لو سهماً، فإن الله اذا علم ذلك من نيّته رجوتُ لأن يُنسى فى عمره حتى يدركه و يكون من اعوانه و انصاره»([6]). يعنى هرگاه يكى از شما براى قيام قائم[مهدی موعود] اسلحه تهيه كند، اگرچه يك تير باشد، اميد است خداوند عمر او را دراز كند تا ظهور و فرج او را درك نمايد و از ياوران ايشان باشد.

در اينجاست كه انديشه­ی شوم و باطل قاعدی­گرى و دروغ گويان طرفدار امام زمان(ع) (انجمن حجتیه در قبل از انقلاب اسلامی) روشن مى­شود كه چقدر اسفبار و ضد انتظار است! زیرا به خود زحمت نداده­اند تا بفهمند معناى انتظار و فلسفه­ی غيبت چيست؟

اينان انتظار وطرفدارى از امام زمان(ع) را به معنى كمك كردن و ازدياد ظلم و ستم، همراه با سكوت و قعود و خاموسى مى­دانند. يعنی انتظار مساوى است با كسب بى­لياقتى و عدم حضور. اينان رواياتى را كه سخن از قيام مردان مصلح و انقلابى در عصر غيبت را بیان می کند را هم نديده­اند! رواياتى كه خبر از قيام مردمى از مشرق زمين مى­دهد كه زمينه براى ظهور و قیام جهانی حضرت مهدى(عج) را فراهم می­­آورند. بايد بهوش باشيم و ارزشهايى كه به واسطه­ی انقلاب شكوهمند اسلامى ایران و در سايه اصل مترقی ولايت فقيه با جان­فشانى جوانان فداكار و شهدا و جانبازان و اُسرا و... بدست آمده است را قدر بدانيم و فريب نيرنگ­بازی­هاى سالوسان خنّاس­ صفت را نخوريم و با حمايت بى دريغ از نظام اسلامى در آينده­اى نزديک شاهد ظهور منجي جهان حضرت مهدى(ع) باشيم. انشاء الله


4 ـ انقلاب اسلامى زمينه ساز قيام جهانى مهدى(ع)

احاديث فراوانى در كتب حديث وتفسير از زبان گهربار پيامبر گرامى(ص)
و ائمه­ی معصومين(ع) نقل شده است كه حقايق و واقعيتهاى زيادى را به اثبات مى­رساند مانند اينكه ايرانيان وفادارترین امّتها به اسلام مى­باشند و يا اينكه ايرانيان بيشترين بهره را از اسلام دارند.

در حديثى نقل شده است كه فرمود: «ضربتموهم على تنزيله و لا تنقضى الدنيا حتى يضربوكم على تأويله»([7]) يعنى: «دنيا به پايان نمى­رسد تا روزى كه ايرانيان با شما اعراب بر اساس تأويل قرآن جنگ مى­كنند چنانچه شما ابتدا بر اساس تنزيل قرآن (اسلام آوردن ايرانيان) با آنها جنگ كرديد.

همچنين پيامبر گرامى(ص) فرمود: «يخرج ناسٌ من المشرق فيُوطّون للمهدى سلطانه»([8]). يعنى: در آخر الزمان، گروهى از مشرق زمين قيام مى­كنند و زمينه را براى انقلاب جهانى مهدى(ع) فراهم مى­آورند.

و بالآخره در روايتى آمده است كه امام باقر(ع) مى­فرمايد:

«كأنّى بقوم قد خرجوا بالمشرق يطلبون الحق فلا يُعطونه ثم يطلبونه فلا يُعطونه فاذا رأوا ذلك وضعوا سيوفهم على عواتقهم فيعطون ما سألوا فلا يقبلونه حتى يقوموا و لا يدفعونها الا الى صاحبكم...»([9]). يعنى، گويا مى­بينم كه مردمى در مشرق زمين قيام كرده­اند حق را طلب مى­كنند ولى به آنها نمى­دهد پس از آن دوباره حق را مى­خواهند، باز امتناع مى­ورزند، ولى اين دفعه مردم شمشيرهاى خود را ـ كنايه از سلاح و اسلحه ـ برشانه­ها مى­نهند و بالأخره، حكومت تسليم خواسته­هاى آنان مى­شوند ـ ولى اين بار نمى­پذيرند (تا رژيم فاسد را ساقط مى­نمايند) و اين حكومت خود را رها نمى­كنند تا تحويل صاحب شما [حضرت مهدى(عج)] مى­دهند... . انشاء الله تعالى.

در پايان ضمن گرامى­داشت ولادت با سعادت خاتم الاوصیاء حضرت مهدى (ارواحنا فداه)، از خداوند بزرگ تعجيل فرج ایشان و توفيق آشنا شدن با معارف ناب اسلامى و عمل به دستورات قرآن و معارف اهل بيت(ع) را خواهانم.

نشانه در فیلم مربوطه که بیانگر نزدیکی ظهور است