اسمس قشنگ و غم.......جدید - نسخه‌ی قابل چاپ

.

.

.
خواهش میکنم ، بی حوصلگیهایم را ببخش ، بدخلقی هایم را فراموش کن ، بی اعتنایی هایم را جدی نگیر ، در عوض من هم تو را می بخشم که مسبب همه ی اینهایی
.

.

.
اون فکر کرد همه مثل منن
رفت سراغ بقیه!
منم فکر کردم همه مثل اونن
خط کشیدم
دور همه!!!
.

.

.
آدم!!!
این روزها...
هوای چشمان حوایت عجیب بارانیست...
هوایش را داشته باش...
.

.

.
از یـــﮧ جـآیـــے بـﮧ بـعـב בیگـﮧ בوسـت نـבارے چـیزے בرسـتبشـﮧ !فــقــــطـــــ!! בوسـت
בارے هـمـﮧ چـــــے تمـوم شـﮧ
.

.

.
وای از روزی که :
شریک خاطره هایت یک شماره خاموش باشد . . .
و یک سيگار روشن. . .
.

.

.
گفته باشم..من درد میکشم ولی تو چشمهایت را ببند..
سخت است ببینم میبینی ولی بیخیالی..
.

.

.
دلتنگی یعنی هرشب بخاطرش باخودت کلنجاربری کهبرمیگرده یعنی هرشب پیامکی روبخونی که توش نوشته خداحافظ... وفقط تنهاامیدت به سه نقطه اخرش باشه که گذاشته
.

.

.
اگه میخوای حال کسی رو بفهمی
ازش نپرس!
دروغ میگه!
هدفونشو بردار ببین چی گوش میده !!!
.

.

.
ﮐﺎﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﮕﻴﺮﺩﻭﺷﻴﺸﻪ ﺑﺨﺎﺭﮐﻨﺪ،
ﻭﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍﺭﻭﻳﺶ "ﻫﺎ" ﮐﻨﻢ،
ﻭﺑﺎﮔﻮﺷﻪ ی ﺁﺳﺘﻴﻨﻢ ﻫﻤﻪ ﺭﺍﻳﮑﺒﺎﺭﻩ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﻢ و...

"ﺧﻼﺹ"

.

.

.
ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم / چند وقت استکه هر شب به تو می اندیشم
به نفسهای تو در سایه ی سنگین سکوت / به سخنهای تو با لهجهی شیرین سکوت
.

.

.
گاهی آدم میماند بین بودن یا نبودن!
به رفتن که فکر می کنی
اتفاقی می افتد که منصرف می شوی..
میخواهی بمانی،
رفتاری می بینی که انگار باید بـــروی!
این بلاتکلیفی خودش کلــــی جهنـــــــــــــــم است..
.

.

.
خیلی دلتنگم...
مث مادری که هوای بچه شو کرده...
اما سواد نداره شمارشو بگیره...!
.

.

.
پشت این چشم ها
ابرها درگیرند
و من
کنار خنده هایت می مانم
در این دقایق دلتنگی
.

.

.
ایـن گلــویـم را هـر از گــاهــی بــایـد ..
بتــراشمـ تــا بـرای دلتنگـی هــایــ تــازه جــا بــازشـود ..
دلتنگــی هــایـی کــه مـی تــواننـد
آدمـ را خفــه کننــد
.

.

.
فصل عوض می‌شود
جای آلو را
خرمالو می‌گیرد
جای دلتنگی را
دلتنگی
” علیرضا روشن
”
.

.

.
از بس که گفتم دلم تنـــگ است،
دهانـــم گشــــاد شد ! !
.

.

.
دلتنگی یعنی :
روبروی دریا ایستاده باشی و
خاطره ی یک خیابان خفه ات کنه . . .
.

.

.
ساز دلت که کوک نباشد …
فرقی نمی کند کجا باشی !
سرزمین مادری ؛ یا خانه پدری
هر دو یک رنگ دارد،
رنگ دلتنگی
.

.

.
حــوصــله ام بـــرفــی سـت !
بــا یـک عــالــمه قنـــدیـــل ِ دلتـــنگی ،
از گــوشـه ی دلــــم آویـــــزان !
آهــــای
!
کـــافــی ســت کمــی “هــا” کنــید ،
تـــا کــه “آب” شــــوم !