پای دیابتیک

دیابتی‌ ها باید توجه داشته باشند در مقایسه با سایر افراد مشکلات بیشتری در رابطه با پاهایشان دارند که می‌ تواند منجر به عفونت‌ های خطرناک شود . نکات زیر به شما کمک می‌ کند تا نشانه‌ های عفونت پا را بشناسید و در مراحل اولیه اقدامات پیشگیرانه را انجام دهید .
پای دیابتی از دو راه ایجاد می‌ شود :
۱- صدمه به اعصاب (نوروپاتی)
به طور عادی ، اگر پای ما صدمه ببیند یا عفونتی به وجود بیاید ، درد برای ما هشداری است تا برای شرایط خطر آماده باشیم و سریعتر به پزشک مراجعه کنیم . در دیابت اعصاب پا تحت تاثیر قرار می‌ گیرد و درد کمتری در پاها احساس می‌ شود . یعنی افراد دیابتی ممکن است درد ناشی از یک بریدگی کوچک یا تاول را ، احساس نکنند .
احساس کرختی یا سوزن سوزن شدن می‌ تواند نشان عدم خون‌ رسانی کافی عضو باشد .

۲- سختی دیواره عروق (واسکولوپاتی)
- در دیابت ، عروق پا نیز تحت تاثیر قرار می‌ گیرند و سخت و تنگ می‌ شوند . بنابراین حجم خون کمتری را به سمت پاها هدایت می‌ کنند .
- از نشانه‌ های اختلال در خون‌ رسانی پا ، سرد شدن ، رنگ پریدگی و کبود شدن پاها خصوصا انگشتان است .
- بریدگی‌ ها اگر درمان نشوند ، عفونت کرده و می‌ تواند باعث سیاه شدن (گانگرن) پا شود . سیاه شدن پا ضایعه‌ ای است که در صورت عدم درمان منجر به قطع کردن پا می‌ شود ، تا آسیب به بخش‌ های بالا تر و سالم‌ تر منتقل نشود .
در بیماران دیابتی که اعصاب و عروق با هم درگیرند ، حتی زخم‌ های کوچک هم باید مهم تلقی شوند ، چون ممکن است سریعا عفونت گسترش پیدا کرده و تمام طول پا و حتی کل بدن را درگیر کند .
- قرمزی ، تعریق و داغ شدن پا از نشانه‌ های عفونت هستند . وقتی خون کمتری به پا برسد ، پا به اندازه کافی اکسیژن و غذا دریافت نمی‌ کند و نمی‌ تواند در مقابل عفونت‌ ها جنگیده و خوب ترمیم شود .
- مهم‌ ترین روش برای پیشگیری از آسیب‌ پاها ، حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی ، تغذیه صحیح ، ورزش و رعایت بهداشت فردی است .
اگر شما یک بیمار دیابتی هستید ، حتما روزانه پاهایتان را معاینه کنید تا مشکلات کوچک را بیابید و اجازه ندهید به آسیب‌ های جدی تبدیل شود . با روش‌ های ساده شست‌ و شو و درمان‌ های موضعی ، می‌ توانید آنها را رفع کنید .

بیماران دیابتی باید به نکات زیر توجه نمایند :
- از پاهایتان مراقبت کنید و از زخم شدنشان پیشگیری کنید .
- هر روز پاهایتان را با آب گرم و صابون ملایم بشویید و از نظر زخم و عفونت مشاهده نمایید .
- برای اینکه تمام قسمت‌ های پا را مشاهده کنید ، می‌ توانید از یک آینه استفاده کنید .
- به هر نوع ترک ، تاول ، پوسته ، بریدگی ، خراشیدگی و قرمزی توجه کنید .
- پاها و به خصوص لای انگشتان را کاملا خشک کنید . می‌ توانید از کرم‌ های مرطوب‌ کننده در محل پاشنه و قسمتی از پوست پا که خشک شده و ترک برداشته ، استفاده کنید ؛ ولی هرگز آن را بین انگشتان پا نمالید .
- ناخن‌ ها را کوتاه نگه دارید ، کوتاه کردن ناخن‌ ها به صورت صاف ، بعد از خیساندن یا دوش گرفتن و حمام رفتن باشد .
- زمانی که با مواد داغ تماس پیدا می‌ کنید ، مراقب پاهایتان باشید . چون ممکن است بدون اینکه احساس کنید ، سوختگی رخ دهد .
- قبل از اینکه پایتان را در آب فرو ببرید ، دمای آن را با دستتان کنترل کنید .
- بدون استفاده از ضد آفتاب در معرض نور خورشید قرار نگیرید .
- اگر پایتان میخچه یا پینه دارد ، خودتان برای برداشتن آنها اقدام نکنید و اجازه بدهید پزشک آنها را بردارد .
- به طور منظم جهت معاینه به پزشک مراجعه کنید .

نکات قابل توجه در انتخاب کفش و جوراب :
- همواره کفش مناسب که اندازه پایتان است ، بپوشید و همیشه بعدازظهرها برای خرید کفش اقدام کنید .
- پنجه کفش باید طوری باشد که انگشتان پا به راحتی حرکت کنند .
- هرگز کفشی که قسمت پنجه و پاشنه آن باز است ، نپوشید .
- جوراب تمیز نخی به پا کنید و هر روز آنها را عوض نمایید .
- از پوشیدن جوراب‌ های سفت و کشی اجتناب کنید .
- هرگز با پای برهنه راه نروید .
- قبل از به پا کردن کفش ، داخل آن را نگاه کنید . سنگریزه‌ ها ، بند پاره کفش و ناخن‌ های بلند می‌ توانند تبدیل به نقاط فشاری شده و منجر به التهاب و عفونت شوند .
- تب و لرز نشانه عفونت است در صورت مشاهده ، سریعا با پزشک خود در میان بگذارید . عفونت‌ های کوچک با رعایت بهداشت روزانه و مراقبت‌ های ساده و آنتی‌ بیوتیک‌ های تجویز شده توسط پزشک قابل درمان هستند . ولی اگر درمان به هر دلیلی به تاخیر بیفتد ، عفونت وسعت یافته و حتی می‌ تواند تا استخوان‌ های پا نیز برسد و احتیاج به جراحی پیدا کند .
- رعایت بهداشت پاها شامل مراقبت روزانه ، پوشش مناسب و جلوگیری از زخم شدن و صدمه پا و ویزیت منظم توسط پزشک است .