کرواسی در ۲۵ ژوئن ۱۹۹۱ از یوگسلاوی جدا شد و اعلام استقلال کرد. بعد از استقلال از سوی دولت کرواسی تبلیغات علیه صربها و انهدام و ویران کردن مغازه‌ها و منازل صرب‌ها آغاز شد. پس از آن اتفاقات صرب‌ها تصمیم گرفتند در یوگسلاوی بمانند و از کرواسی جدا شدند. بعد از آن جنگ داخلی شروع شد. دولت کرواسی در مه-اوت ۱۹۹۵ دو حمله به منطقه‌ای صربنشین کرد که باعث کشته شدن صرب‌های زیادی شد. صدها هزار صرب مجبور بودند کرواسی را ترک کنند و ارتش کرواسی آنها را با هواپیما بمباران کرد. ارتش کرواسی ۱۸ نفر از نیروهای حافظ صلح سازمان ملل را نیز در جریان این حمله کشت. وقتی ارتش وارد مناطق صرب‌نشین شد همه چیز را سوزاند و ویران کرد. همه دام‌های صرب‌ها کشته شدند و روستاهایشان با استفاده از بنزین سوزانده شد.

دادگاه بین‌المللی لاهه سه ژنرال کرواسی از جمله آنته گوتووینا را به جنایات جنگی علیه صرب‌ها محکوم کرد و ۲۴ سال زندان برای او در نظر گرفت. ولی در نوامبر ۲۰۱۲ دادگاه استیناف ژنرال‌ها را بی گناه شناخت. دادگاه فراری دادن مردم غیرنظامی را به عنوان نسل کشی تایید نکرد. دادگاه بر این باور بود که وقتی آدم‌ها را می‌کشند هر کس خودش اختیار دارد چه چیز را انتخاب کند یا بماند یا از محل زندگیش برود و از گشته شدن در امان بماند. دادگاه به تیرباران و کشتار جمعیت غیرنظامی هیچ توجهی نکرد. بدین ترتیب طبق روایت نادرست دادگاه فقط صربها مقصر همه جنگهای بالکان بودند و قربانیانی در میان آن‌ها وجود نداشت. این حکم دادگاه حتی رئیس سابق دﺍدگاه ﻻهه کارلا دل پونته را متعجب کرد. ژنرالها آزاد شدند و به کرواسی بازگشتند


جمعیت کرواسی بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۱ حدود چهار میلیون و ۲۸۰ هزار نفر بوده‌است. نرخ باروری کلی در این کشور ۱.۵ فرزند برای هر مادر است که یکی از کمترین‌ها در دنیا محسوب می‌شود. از سال ۱۹۹۱ تاکنون کرواسی رشد جمعیت طبیعی این کشور منفی بوده است. امید به زندگی در این کشور ۷۵.۷ سال است. کرواسی در بین تمامی شش کشور یوگسلاوی ترکیب قومیتی یکدست‌تری دارد. ۹۰٪ مردم کشور از قوم کروات هستند.حدود ۴.۴٪ صرب و بقیه بوسنیایی، مجار، ایتالیایی، اسلوون، آلمانی، چک و کولی هستند.