_ اختلال پس از استرس تروماتیک عبارت است از مجموعه ای علائم که در پی مواجهه با عامل فشار آسیب زای بسیار شدید پیدا می شود . این مواجهه می تواند به صورت دیدن ، حضور ، یا شنیدن باشد . فرد به صورت ترس و درماندگی به این تجربه پاسخ می دهد . واقعه را در ذهن خود مجسم می کند و در عین حال می خواهد از یادآوری آن اجتناب کند . علائم مزبور باید لااقل یک ماه طول کشیده باشد و بر حوزه های مهمی از زندگی بیمار مانند خانواده و شغل او تاثیر گذاشته باشد . علائم حدود 3 ماه طول می کشد .



اختلال واکنش حاد به استرس نیز شبیه PTSD است به جز اینکه علایمش در ظرف چهار هفته پس از واقعه پیدا می شود و به مدت 2 روز تا 4 هفته طول می کشد . عوامل مستعد کننده آسیب پذیری که در ظاهر نقش عمده را در ایجاد یا عدم ایجاد اختلال ایفا می کنند ، عبارتند از : وجود آسیب در کودکی، وجود صفاتی از اختلال شخصیت فردی، بدگمان، وابسته یا ضداجتماعی بی کفایتی نظام حمایتی ، آسیب پذیری وراثتی – سرشتی ، بیماری های روان پزشکی ، بروز تغییرات پرفشار تازه در زندگی فرد و مصرف مفرط الکل به تازگی .



ویژگی های بالینی PTSD عبارت است از احساس دردناک وقوع مجدد واقعه ، الگویی از اجتناب و کرختی هیجانی و بیش برانگیختگی نسبتا دادیم . ممکن است اختلال تا ماه ها و حتی سالها پس از وقوع واقعه پیدا نشود . در معاینه وضعیت روانی بیماران ، اغلب احساس گناه ، طرد شدن و تحقیر دیده می شود . خطای ادراکی و توهم نیز ممکن است وجود داشته باشد .



در آزمایش شناختی بیمار ممکن است مختل بودن حافظه و توجه دیده شود . از نظر سیر و پیش آگهی بیماری قابل ذکر است که علائم بیماری ممکن است در طول زمان نوسان داشته باشد . بیشترین شدت این علائم در دوره هایی است که فشار روانی بیمار زیاد است . حدود 30 درصد بیماران کاملا بهبود می یابند . 10 درصد نیز یا هیچ تغییری در علایمشان پیدا نمی شود و یا بدتر می شوند .