کنارت چقدر حال من بهتره از اون


حالی که این روزا میشه داشت


اگه دنیا هر چی داشتم گرفت


ولی دستاتو تو دستام گذاشت


بگو تا کجا میشه همدست بود


تو راهی که بی راهه هم پای ماست


چه صبحی که تاریک تر از شبه


تو این شب که کابوس رویای ماست


با چشمات پر کن نگاه منو


که یک عمر از وهم خالی تره


حقیقی ترین لحظه هامو ببین


که از آرزو هم خیالی تره


بگو تا کجا میشه همدست بود


تو راهی که بی راهه هم پای ماست


چه صبحی که تاریک تر از شبه


تو این شب که کابوس رویای ماست