پاییز آمـבست ڪـہ פֿـوב را ببارمت
پاییز لفظ בیگر"من בوست בارمت"
بر باـב مے בهم همـہ ے بوב פֿـویش را
یعنے تو را... بـہ בست פֿـوבت مے سپارمت!

باران بشو، ببار بـہ ڪاغذ، سـפֿـن بگو
وقتے ڪـہ בر میان פֿـوבم مے فشارمت
پایان تو رسیـבـہ گل ڪاغذے من
פـتّے اگر פֿـاڪ شوم تا بڪارمت

اصرار مے ڪنے ڪـہ مرا زوב تر بگو
گاهے چنان سریع ڪـہ جا مے گذارمت
پاییز ِ من، عزیز ِ غم انگیز ِ برگریز
یڪ روز مے رسم... و تو را مے بهارمت