زن درحالی که چادرش را بادندان گرفته بودکه از سرش نیفتد دست یک فرزندش را در دست و دیگری را درآغوش داشت و از خیابان می گذشت؛وسط خیابان که رسید با تقلا کردن بچه ها چادر از سرش افتاد وباعث شد روسری هم از سرش عقب بروددریک چشم برهم زدن خودش را جمع و جور کرد و غرولند کنان به راهش ادامه داد.



    وقتی به خانه رسید با صدای بلند شروع کرد به ناله و نفرین کردن به چادر ؛ که باعث شده روسری از سرم بیفتد من که بچه کوچک دارم چادر سر کردن برایم سخت است؛اگر چادر نبود لااقل روسری از سرم نمی افتاد ،می گفت چادر را آتش می زنم و نپوشید ،از آن روز دیگر بدون چادر بیرون می رفت.(راستی این بچه ی کوچک داشتن هم بهانه ی خوبیست برای چادر نپوشیدن مگرنه؟!!!)



به نظر شما مقصر کیست؟؟چادر؟یا کسی که چادر را می پوشد؟ و آن چنان نمی پوشد که جزیی از وجودش است؛می پوشد که نگویند نپوشیده!!



    چه کسانی واقعا این حرکت را قبول دارند؟؟شاید من بدانم !شاید شماهم بدانید!کسانی که چاد را نه به عنوان جزیی  از وجودشان و نه به عنوان مصونیت بلکه به عنوان محدودیت و یک عضو اضافی می دانند؛یا به اجبار برسر گذاشته اند که با ترفة العینی آن را به راحتی از سر برداشته و حرمتش را لگدمال می کنند.«راستی که چه مظلوم است چادر»



     اگر من مسلمان فاطمه گونه باشم و فاطمه گونه زندگی کنم هیچ و قت دلم نمی آید دل مادر ائمه را به رنجانم و اشک امام عصرم را جاری کنم .



یا فاطمة الزهرا ببین و ببخش