هرجا سخن از پرسپوليس است دهان استقلال سرويس است . . . !

 

پرسپوليس يعني هواداران عاشق داشتن پرسپوليس يعني گل سرخ و شقايق کاشتن

 

قسم به هر چي مرده استقلاليه نامرده وقتي مياد استاديوم ?تايي برميگرده

استقلال قهرمان مي شه / خدا مي دونه که حقشه

اگر که جدول برعکس بشه / استقلال قهرمان مي شه

استقلال قهرمان مي شه!

 

غروب پاييزه / اس اس غم انگيزه

گل هاي پرسپوليس / اشکاشو مي ريزه

 

وعده ي ما تو داربي / وقت گريه ي آبي . . .

 

فردا آبي ها خون گريه مي کنند ! نکن اي صبح طلوع ! نکن اي صبح طلوع!

 

قرمز تر از آنيم که بي رنگ بميريم/ آبي نيستيم که با ننگ بميريم!!

 

يه روز يه استقلالي ميره کتابفروشي ميگه: ببخشيد آقا کتاب قهرماني استقلال داريد؟

يارو ميگه: نه، ما کتابهاي تخيلي نمي فروشيم!

 

همگان بايد بدانند رويايي ترين لحظات، زمان غلبه سرخي غروب بر تلالو آبي آسمان است.

بايد بدانند خون تا ابد سرخ باقي خواهد ماند ولي به محض ناپديدي آبي آسمان همه

خوشحال مي شوند، چون لحظاتي بعد باران خواهد آمد!

تو دنياي ِزمين و توپ رنـگي / يه پرسپوليس داريم به چه قشنگي

اسم قشنگش روي تخت جمشيد / از اون قديم نديـما مي درخشيد

رنگ آتيش غيرت پيـرهنـش / مياره افتخار واسه ميهنش

طرفداراش سر به فلک مي کشن / عاشق رنـگ مثل آتيششـن

دفاع محکمـش مثل يــه سّده / هـر کسـي از جونش نـذاره ، ردّه