♫♫♫
وای از این قصه ی شیرین وای از این قصه ی لیلی
وای از این بی میلی…
صبح پا می شم می بینم نیستی پیشم بالشمو می گیرم زیر مشتم
یه روز بهت می گفتم عاشقتم یه روز می بینی گرفتم تو رو کشتم
مث یه سایه دنبالت می دوئم سایه ای که بدوئه باز عقبه
ترسم اینه که بعد اینهمه شب از خواب پا شم ببینم بازم شبه
لب هاتو میذاری روی لب هام اما توو دستت برق خنجره
این یه قماره قانونشم اینه اون که دل داره بازی رو نمی بره
♫♫♫
شبا زل زدن به لکّه ی سقف روزا فرار ِ از شهر و غلغلغه
ما و سیگار نصفه مون توی باد ما و رگ هایی که پُر ِ الکله
گریه و سیگاری که سهم توئه یه کابوس بد که مال منه
می خوام بگیرمت تو رو توو آغوشم سایه ی یه دیوه که باز در می زنه
خسته از هرچی که هست و نیست آروم می چسبیم به همدیگه
ترس، یه مَرده با رویای خیس عشق، یه زنه که خوب دروغ میگه
مُرده اون کسی که عاشقش بودی اونی که به هق هقات گوش می داد
گوشی رو بردار و خوب گوش بده هیچ صدایی نیس جز ناله ی باد
حالا باز من و شروع یه قصه ی بد تو و اون قصه ای که آخرش بده
اول قصه مون گریه ی یه مرد آخر قصه مون بوق ممتده…..