دردناک است
باران ببارد
خیس شوم
و بدانم تو
گرمای دستت مال من نیست
پای به پای دیگری راه میروی
زیر چتری که خودم به تو داده بودم. . .




نگرانم!
برای روزهایی که می آیند
تا از تو تاوان بگیرند و تو را مجازات کنند!
نگرانم!
برای پشیمانی ات، زمانی که هیچ سودی ندارد!
نگرانم!
برای عذاب وجدانت، که تو را به دار می کشد وُ می کُشد!
روزگاری رنج تو رنجم بود
اما روزها خواهند گذشت…
و تو
آری تو
آنچه را به من بخشیدی
از دست دیگری باز پس خواهی گرفت!
و آنچه که من به تو بخشیدم، هیچگاه نخواهی یافت!







من غرورم را به راحتی به دست نیاورده ام
که هر وقت دلت خواست خردش کنی
غرور من اگر بشکند
با تیکه هایش شاهرگ زندگی تو را نیز خواهد زد







هر شب پتروس شهر من خواب است
وقتی چشمانم چکه می کنند…

اینقدر مرا از رفتنت نترسان
قرار نیست تا ابد باهم بمانیم
روزی هـــــــمه رفتــــنـــــی اند
ماندن به پای کسی معرفت میخواهد نه بهانه
بلند میگویم:رفتی به درک؛لیاقت ماندن نداشتی









به نفس های خــستـــــه این “گــــــــــــــــرگ” نگاه نکن!!!
دنیــــــــا رابرای کسی دریدم……..
که مـــــــرا به “سگی” فروخت!!!





هـِــ ی غریبـــﮧ !
قیــآفت خیلـے آشنـآست
من و تو قبلا جـآیـے همدیگرو ندیدیــ م ؟
آهـ ـآن… یـ ـآدم اومــد
یــﮧ روزآیـے یــﮧ خاطره هـآیـے بـآ هم دآشتیم
یـآدمــﮧ اون موقع دم از عشق میزدے
هــﮧ … انقدر مــآت نگـ ـآم نکن
عشقت حسودیش میشــﮧ !
دســتات ارزونــی خودتــ..
رآستــے قبل رفتنت : دیگــﮧ هیچ حسـ ے بهت ندآرم
دیگــﮧ وقتــے دیدمت دلم نلرزید
خوآستم بدونـی!







تو سکوت میکنی و فریاد زمانم را نمی شنوی !
یک روز …. من سکوت خواهم کرد ؛
و تو آن روز …. برای اولین بار مفهوم “دیر شدن ” را خواهی فهمید …







کاش اون لحظه هایی که یکی ازت میپرسه حالت چطوره؟
و تو میگی خوبم یکی باشه بغلت کنه و بگه میدونم نیستی






خیلی حرف است…
که تو هر روز در گلویت خاری کشنده احساس کنی
برای کسی که بدانی حتی یک بار در
عمرش به خاطر تو بغض هم نکرده است…






شک کرده بـودم کسی بین ماست
حالا یقین دارم من بین دو نفر بودم
چقدر تفاوت وجود داشت بین واقعیت و طرز فکر من




بعضی هارا هم باید در جوب شست
تا لجن ها همه خوشحال شوند
که کثیف تر از خودشان نیز وجود دارد
بسوزه پدره نامردی…






خیانت واژه ی تلخی ست
حقیقتی زهرآگین
فرود دشنه، پی در پی ، بر پیکره ی دوستت دارم ها
هرگز تبرئه ای نیست
آنکه را که چنین به کشتن قلب آهنگین عشق برخاست و دلی را که پژمرد





آدم ها تنها که نباشند ، می روند
تنها که می شوند ، برمی گردند
وقتی که برگشتند تنها لایق یک جمله اند : هِررررری






گفتی :
“منو فراموش کن”
اما بپرس “ارزش به یاد موندنو داری ؟؟؟”

گفته بودند که گنج در ویرانه هاست
راست گفتند چون وجودت در دل ویران ماست !





سرکش بودم به حیله رامم کردی / ای افسونگر ، چه پخته خامم کردی
خوش چرخاندی کمند گیسویت را / در تاریکی اسیر دامم کردی . . .




دیدی ای حافظ که کنعان دلم بی ماه شد
عاقبت با عشق و غم کوه امیدم آب شد
گفته بودی یوسف گمگشته باز آید ولی
یوسف من تا قیامت همنشین چاه شد






کسی که احساسات ِ تو رو بازی می گیره و تنهات میذاره
چند قدم اونورتر زیر ِ پایِ کسی دیگه داره لِه می شه
شک نکن . . .




گیرم که از حصار کوتاه دلم ساده می پری ، با دیوار بلند خیالم چه می کنی . . . ؟




ما نه آنیم که در بازی تکراری چرخ و فلک / هرکه از دیده مان رفت زخاطر ببریم !
یا که چون فصل خزان آمد و گل رفت بخواب/ دل بعشق دگری داده ز آنجا ببریم
وسعت دیده ی ما خاک قدمهای تو بود / خاک پای قدمت را به دو دنیا ندهیم . . .





مانند همیشه چشم هایم به در است
بر سفره ی ما جگر نه ، خون جگر است
ته مانده ی سفره ی شما را آورد
آری ، پدرم مورچه ی کارگر است !




درون دلی که پیدا نیست / پر از زندان و زندانیست
تو را محکوم دل کردم / نمیدانم دلیلش چیست
سبب شاید همین باشد / بدون تو نباید زیست



تنهایی ات را از تو گرفتم ، در خنده هایم شریکت کردم
نگفته بودی بازرگان عشقی ، من از کجا می دانستم سود من تنهاییست . . .






سلام به اون اهل دلی که بی ریا و باصفاست
قلب پر از محبتش همیشه با یاد خداست
دور باشه از وجودتون هرچی غم و هرچی بلاست
گفتم سلامی عرض کنم نگی فلانی بی وفاست . . .




خدایا خیلیا دلمو شکستن
شب بیا با هم بریم سراغشون
من نشونت میدم تو ببخششون!




طالع بخت مرا هیچکسی یار نبود / پشت من را بخدا ذره ای دیوار نبود
همه از پشت زدند بر کمرم خنجر را / جاده شانس من از کودکی هموار نبود . . .

از نظر انسان ها سگ ها حیواناتی مفید و با وفا هستند
اما از نظر گرگ ها
سگ ها گرگ هایی هستند که تن به بردگی داده اند
تا در آسایش و رفاه زندگی کنند