گاهی فقط باید لبخند بزنی و رد شی

بزار فکر کنند نفهمیدی....





گاهی سکوت بلندترین فریاد است




ساحل جواب سرزنش موج را نداد.. گاهی فقط سکوت ، سزای سبک سری ست




گاهی پروانه ها هم به اشتباه عاشق میشوند

و به جای شمع ،

گرد چراغهای بی احساس خیابان می میرند



گاهی دلم برای خودم تنگ می شود


گاهی چه زود دیر می شود
گاهی که ستاره هم پیر می شود
گاهی که برگ از درخت سیر می شود
انسان چه زود اسیر تقدیر می شود
گاهی چه زود دیده درگیر می شود
گاهی دلی نمک نخورده نمک گیر می شود
گاهی هوای دنیا چه دل گیر می شود
گاهی چه زود غصه فراگیر می شود
گاهی چه زود دیر می شود
گاهی که انتظار تقصیر می شود
کاهی که از خیانت تقدیر می شود
گاهی چه زود سیل اشک سرازیر می شود
گاهی که دل از دست دیده دلگیر می شود
گاهی چه زود پرنده اسیر می شود
گاهی که طعمه نصیب شیر می شود
گاهی چه زود دیر می شود
گاهی که دل زنجیر می شود
گاهی که عشق تفسیر می شود
گاهی چه زود شعله خاموش می شود
گاهی چه زود قصه فراموش می شود
گاهی که خورشید رنگ سیب می شود
گاهی که گرگ زمانه نجیب می شود
گاهی چه زود دیر می شود
گاهی که سکوت تدبیر می شود
گاهی که نیاز تقصیر می شود
گاهی چه زود دیر می شود
گاهی که خدا نزدیک می شود
گاهی که لطف عجیب میشود




گاهی اونقد گرفتار زندگی می شیم که زیبایی هاشو نمی بینیم
فقط کافیه گاهی نبینیم.....نگاه کنیم!
گفتم : تو ش‍‍‍‍ـیرین منی. گفتی : تو فرهـادی مگر؟
گفتم : خرابت می شـوم. گفتی : تو آبـادی مگـر؟...

گاهی با خودم فکر میکنم؟



آیا دیگران مشکلی شبیه مشکل من دارند؟



نمی دانم؟!



گاه نگاهم را از مشکلاتم میگیرم!ساز بی صدای بیخیالی می نوازم..



اما...



تنها مشکلی که نمی توانم نگاهم را از آن بگیرم و به آن خیره میشوم



تو هستی!!..



فکر میکنم که آیا این روزهای تاریک بی انتها مرا مجال می دهند که ایام زیبایی را



ببینم؟!



نمی دانم زیبایی برای من چه تعریفی خواهد داشت؟!



شاید نگاه های تو را بشود تمام زیبایی های دنیا دانست!



با قلم بی روح سخت است جمله ها را بیان کردن...



شاید هرچه می گویم جسارت باشد!



اما چیزی در عمق این نوشته است که من آن را نمی دانم ولی تو....