این خیابونایه لعنتی این مردو کرده کله خرش
شب تا صبح میکنه زندگی رو دست به سرش

اما خب توقع زیاد داره از پسره نداشتش مرامو یاد گرفته از پدرش

شبا سر میزنه به آسمون میبینه یکی گیره هیچو پوچه


یکی اضاف مونده واسه نون

این آسمون واسه هر کی یه ستاره داره این شب زوزه ها کماکان ادامه داره

گفت حتما همه یه عضوی همه بنی آدم دید همه دارن در هم میمالن

دید یکی الکی خوشه بدبخت الکی دلش همینا دلیل شد کم حرف شه خیلی

همینا دلیل شد بگیره قلمو تو دستاش راه بره قبل از اینکه بگیره دنیا زور از پاش

لحظه لحظه میشه بیشتر سینه چاک اون حتی رپشو میزنه فریاد زیر خاک

برای قلبشو و روحشو باوراش زنده موند حتی اگه خواستن نذارن جا براش

غرورو ترس و کینه از تو قلبش رفت وقتی تمامه خاطرات تلخو دفنش کرد

برای قلبشو و روحشو باوراش زنده موند

حتی اگه خواستن نذارن جا براش

غرورو ترس و کینه از تو قلبش رفت

وقتی تمامه خاطرات تلخو دفنش کرد

سر صبح یه نخ سیگار تا چشما باز شد

روی میز تیکت با پوله نقدو پاسپورت

یه کبریت یه بنزین یه رویا یه خونه یه کوله خاطره که باید جا بمونه

این یعنی رفتن پوشیدنه امروز نساختنه فردا سوزوندن دیروز

تلف نشو بی کس ببین طرف یه جا دیگست

اینا دسیسه بازی هست بدون تلافی حاشیست

بر آیه ی اول از مفهومه آزادی آزادیه مبحوس توو واژه ی آزادی

دو تا دستام پوچن گل توو مغزم نه تک دوست کشاورز جنسه مزرعه

په واسم آرزوی بن بست نکن که گنبد من ساخت گل دستتو

عزیزم من هسته ی شکافتم من مفیدم من بمبم اتم

برای قلبشو و روحشو باوراش زنده موند حتی اگه خواستن نذارن جا براش

غرورو ترس و کینه از تو قلبش رفت وقتی تمامه خاطرات تلخو دفنش کرد

برای قلبشو و روحشو باوراش زنده موند

حتی اگه خواستن نذارن جا براش

غرورو ترس و کینه از تو قلبش رفت

وقتی تمامه خاطرات تلخو دفنش کرد