خب حالا من عصبانی می شوم

 و می گويم  : 
" دست از سرم بردار ! "
تو بايد دست از سرم بر داری ؟ 
مثلا وقت هايی كه تو به من می گويی :
" هر طور خودت صلاح می دانی . " 
مگر من فقط صلاح خودم را می بينم ؟! 
مگر آخر سر به خاطر دلِ تو پا روی صلاح خودم نمی گذارم ؟
اصلا من عصبانی می شوم
 و می گويم : 
" دوستت ندارم ! "
تو بايد باور كنی ؟؟
من نمی گويم مثل اين فيلم ها من بازوهايت را مشت باران كنم
 و تو مرا محكم بغل كنی و ببوسی !!!
من فقط می گويم وقت هايی كه از شدت دوست داشتن 
عصبانی می شوم ،
تو دوست نداشتن هايم را باور نكن
وقت هايی كه حوصله ی خودم را هم ندارم
تو باور نكن كه بايد دست از سرم برداری ...
من كه همه ی جمله هايم را برعكس نمی گويم !
من
فقط ...
به جای اينكه بگويم
 " دوستت دارم . "
مي گويم
 " تو يك مغرورِ لجبازِ حرص دربياری ! " 
شايد هم جای اينكه بگويم
 " دلم برايت تنگ شده . "
بگويم 
" دلم لواشك های دربند را می خواهد ! "
حالا تو هی نفهم ، 
در پسِ اين همه غرغر و
 بحث كردن های من ،
چقدر دوست داشتن نفس می كشد !
حالا تو هی نفهم
 كه اگر عكس های دوتايی مان را جايی نمی گذارم ،
در عوض عكس بچگی هايت ،
 داخل گردنبند هميشگی من 
جا خوش كرده ...
به جای همه ی حرفای عاشقانه
يك عكس دو نفره توی كيف پولم گذاشته ام !
به جای همه ی اين چيزها
تو فقط
درك كن ؛